gevoelens, gedrag, emotioneel, onhandelbaar

Soms voel je je niet normaal, soms denk je dat je iets mankeert, maar eigenlijk ben je een heel doodnormaal mens, want bijna niemand is normaal. Normaal bestaat niet, abnormaal wel, want we zijn niet allemaal gelijk, gevoelens en gedachten zijn niet gelijk, we zijn allen uniek. We hebben ons eigen gedachten en eigen meningen, we hebben een eigen manier van denken. Soms zijn we het eens, en soms ook niet, en daarom mag je ook best je eigen mening zeggen/vertellen, al hangt het vanaf hoe je het verteld aan een ander. Een ander kan daar zich beledigend voelen of daar begrip tonen, en neuteraal voor open staan. Maar vele duidelijke waarheden niet. Soms klinkt het kwetsbaar maar het heeft uiteindelijk niets met jou te maken, het heeft te maken met wat hij/zij denkt over bepaalde dingen, dus voel je niet meteen gepasseerd, we hebben ieder vrijheid in onze gedachten. We bepalen zelf onze eigen vrijheid in onze fantasie wereld. Niemand die daarin kan kijken en bepalen wat goed en fout is. Het is jouw eigen wereld, die je zelf kan regisseren. Dat geldt hetzelfde met jouw gedachten. Alles wat jij denkt, trekt jij ook aan, maar op bepaalde momenten, wanneer je het toegeeft aan wat jij voelt op dit moment, dan laat je het los en komt er iets moois op je pad of iets leerzaam. Zoals ik, ik voel me laatste tijd niet normaal, mezelf. Ik weet het eigenlijk niet. Waarom weet je altijd beter voor een ander, of aan een ander, maar jezelf, doe je het anders. Wie houdt je nou eigenlijk voor het gek? Nee, op het moment voel ik me even niet normaal, niet helder, niet mezelf. Ik waardeer mezelf de laatste tijd niet, ik haal veel uit me werk, ik geef me zelf een voldaan gevoel dat ik iets goed doe, maar buiten werktijd, lijkt het wel alsof mijn leven stil staat. Al heb ik kind, vriend, huis en andere dingen om me heen, positieve dingen. Maar 1 en ander manier kan ik mezelf dat niet gunnen. Of waarderen wie ik ben. Ik ben/voel me een huissloof. Ik wil zoveel aan het huis doen, om beetje rust te creeeren, maar dat zit er helaas voorlopig niet in, maar rust maken, kan in je hoofd, niet om dingen. Materiele dingen vullen maar voor even, maar het gaat om de intenties, wat je er mee doet. Al verwaarloos ik mezelf, er gebeurt niets, ik weet wel beter, maar ik doe er niets aan. Waar wacht ik op? Op niemand, denk ik. Op liefde? Liefde heb ik. Maar ik kan me zelf op dit moment niets geven. Soms lees ik dingen en dan is het de boodschap, wat ik ermee mag doen, zoals laatst 'stop met zoeken naar jezelf' vind het hier! Ik zoek ook niet naar mezelf, maar ik weet wel dat ik mezelf op dit moment ff niet waardeer wie ik ben. Het huis moet rust geven, maar het geeft mij momenteel even onrust. Zelfs met auto rijden heb ik er moeite mee, het is zo simpel, ik kan gewoon rijden! Maar ik durf geen stappen te zetten in de auto. Zelvertrouwen ben ik beetje kwijt en ik twijfel enorm aan mezelf, ik moet hier iets mee, ik wil geen flasbacks van onzekerheid, die nergens op slaat. Omdat je niets doet met je leven, sta je stil en loop je achter voor het gevoel in je leven. De wereld raast te snel om je heen, soms denk je dat je net iets te snel ben voor ze, maar soms denk ik ook dat ik te langzaam ga. Ik heb niets na mijn werktijd, behalve schoonmaken, was opruimen en af en toe koken. Stel geen reet voor, want het wordt toch weer rommel! Ik wil me gang af hebben. Ik wil rust in huis. ik wil geen rommel in huis, ik wil bloemen in huis. Al gaan ze dood, maar ze zijn er! Ze bloeien met kleuren. ze maken mij blij. En ik mis me zoontje. Het leven is niet zo zwaar dan je denkt, je maakt het zelf zwaar. Jij begeleidt zelf je eigen leven. En niet hij of zij... Jij kiest ervoor dat je je zelf zielig vindt, en dat je niets waard bent, maar het is niet zo. Maar buiten dat, is het menselijk dat je ook menselijk mag voelen, maar niet dagelijks. Je mag doen wat jouw gelukkig maakt, altijd kies je ervoor om een slachtoffer te zijn of te voelen maar het is niet nodig. het is makkelijk gezegd dan gedaan,dat weet ik, maar zorg en neem nou es een besluit wat je wilt doen met je leven. Je leeft niet voor niets, Je bent hier en je bent het waard. Waarom zou je voor een negatieve partijen kiezen, terwijl jij zelf kan bepalen wat jij goed vindt. Dus uiteindeiljk kies je zelf voor je eigen pijn. Pijn die je zelf hebt gemaakt, terwijl het niet meer hoeft, toch blijf je het doen, waarom? Wat bereik je daarmee? Natuurlijk is het soms niet te beschrijven hoe je voelt, maar besef wel dat jij zelf ervoor kies dat jij in die cirkel wilt blijven zitten, waar je niets mee opschiet, daar heeft er niemand wat aan. Doe jezelf een plezier en hou er mee op. Kies voor het leven en voor het positiefheid. Als jouw partner zelf kiest voor z'n eigen leven, moet jij dat ook doen, iets wat niets schaadt en iets wat jouw het vreugde geeft. Ik wil het liefst zingen, en dansen, maar ik doe het niet, ik onderneem niets. Daarom schrijf ik ook blog, misschien is dit het herkenbaar verhaal, ik praat in 2 personen, aan mezelf en tegen mezelf. Goedkopere therapieen bestaat niet. Voor je het weet is het zo over. Gewoon over, weg, dus maak er nog wat van! goedeavond!

rationeel vs emotioneel...

Ik kan alleen vertellen wat ik zelf ervaar, maar ik weet natuurlijk nog niet alles over het geheel van deze aspecten. Je hebt een nuchter/rationeel persoon of je hebt spiritueel/emotioneel persoon of er zijn meerdere soorten aspecten. Je handelt makkelijk in rationeel op je werk, want je betrekt jezelf weinig met je gevoelens mee, omdat het alleen maar puur werk is. Emotioneel gebeurt ook wel eens op het werk, maar alleen als diegene dat zou gebruiken, bewust, kan het emotineel worden. Of je vat en je neemt het verkeerd op. Soms komen de boodschappen anders aan bij een persoon. Als je niet op hetzelfde level zit, kan het best vervelend zijn. Het is best aangenaam als je elkaar kan aanvoelen wat diegene wilt, soms is zonder woorden ook genoeg. Je hoeft niet altijd te praten of bepraten. Soms praat je te veel en uiteindelijk leidt het nergens naar toe, er is geen daad hierover. Dus pas je al niet meer emotioneel bent, kan je pas rationeel denken en doe je er nuchter over. Er zijn zoveel manieren om te communiceren zonder jezelf bij te betrekken. Het is ook aangenamer als je kan relativeren in een ander en niet alleen vanuit jezelf. Ieder voor zich, ieder heeft z'n eigen/haar meningen/gedachten/daden. Maar wat de gevolgen gaat komen, dat hangt ervan af. Duidelijk communiceren om aangenamer te maken op je werk is wel fijn. Het is ook goed, om te zeggen wat je denkt, maar op het juiste manier aangeven, zonder dat hij/zij aangevallen voelt, je hebt een positieve en negatieve feedback. Als je iets wilt aangeven, moet je achteraf ook boodschap aan geven, niet alleen maar de vinger wijzen, maar ook duidelijkheid dat er ook veranderingen komt. Van beide kanten. Duidelijk en aangenamer communiceren. En dat geldt ook voor relatie, maar in de relatie is per relatie echter verschillend. Het is belangrijk dat je weet dat de basis aanwezig is. Iets waar je beide op terug kan vallen. Als je echt jezelf accepteert wie je bent en je accepteer je partner ook hoe zij/hij is, dan komt het wel goed. Als je niet ergens tevreden mee bent, wilt niet zeggen dat hij/zij moet veranderen, maar het kan ook zijn dat het jouw tekort koming is. Iets wat jij zelf aan moet veranderen, verandert diegene ook met je mee. Of HET IS OK! Bij elke gesprekken tussen man en een vrouw kan best boeiend zijn. Ik ben nog geen boek tegen gekomen betreft hoe mannen echt denken. Mens is net als een dier. Dus wie weet kan ik er wat van national geographic leren. Ik kijk ook heel graag naar Dogwhisperer. Zo leuke man, en best leerzaam hoe je met je hond kan communiceren, op lichaamstaal en op je energieen. Ook hij vertelt dat er een verschil in zit. Een hond vewennen is juist ongezond. Een hond heeft discipline nodig, juiste basis, juiste opvoeding en regels. Net als de mens. Bij elke aflevering leer ik er wat van, vanuit zijn inzicht haal ik best veel inspiratie uit, hoe je je zelf kan verbeteren en communiceren naar een ander. Alles draait om jouw houding en je energie. Dat telt en geldt voor alles. Tot snel, weer! Liefs puccy!

man vs vrouw of vrouw vs man

Hoe ouder je wordt, hoe meer je loopt te piekeren of juist andersom, dat is bij ieder verschillend. Hoe ouder je wordt, hoe sneller je zelf een angst creeert wat niet bestaat, maar dat het werkelijk voelbaar wordt. Hoe ouder je wordt, hoe meer je gaat op letten hoe je eruit ziet (al speelt het je hele leven lang mee mee) maar des het meer mij opvalt dat het me toch beetje tegen zit. Hoe ouder je wordt, met hoe jonger de mensen waarmee je samen werkt, op zich is dat niet verkeerd aan, je kan er nog steeds wat van leren. Maar je merkt wel dat je wel soms iets te ver bent, dan de leeftijd grens waar je mee werkt, dat je af en toe je stappen achteruit moet nemen voor diegenen, als je dat wilt, je kan het ook nuchter blijven en laat het maar zelf ontdekken. Luister oor is al genoeg. Gevoel en rationeel gaan niet altijd gebaard samen, niet bij mij in ieder geval. Rationeel gebruik ik alleen bij zakelijke aspecten op het werk en bij iemand waar ik niet veel mee heb. Rationeel handelen bij iemand waar je veel omgeeft en van houdt, komen er altijd gevoelens bij. Dat vind ik wel mooi bij man-zijn. Mannen kunnen best 1,2 en 3 rationeel denken zonder hun gevoelens bij te betrekken, want die ene gevoel heeft geen boodschap aan, het doet er niets mee, het is klaar, no hard feelings... Bij vrouwen spelen wel hun gevoelens mee, het is vrij apart, want ook bij vrouwen lukt het ook wel om rationeel te denken, maar zodra ze te veel voor diegene voelt, betrekt ze ook haarzelf haar gevoelens erbij dat ze geen balans kan vinden tussen rationeel en gevoelens denken. Je probeert daarbij een afstand te creeeren, maar het werkt tegen je gevoelens. Hoe kan je dan op dat moment, anders proberen te denken. Ik probeer ergens een boek te vinden, die daar over gaat, maar ik zie geen juiste onderwerp. Nog niet. Wel in het engels, maar daar heb ik momenteel geen behoefte aan. Ik ga verder googelen en wie weet kom ik wel tegen. Het is een ander onderwerp dan man komt van mars en vrouw komt van venus. maar er bestaat geen boek over man komt van venus/mars en visa versa. Het is tegenwoordig steeds het zelfde onderwerp over hoe man over een vrouw denkt en andersom, maar we leven nu echter in een ander eeuw. Een digitale tijdsperk, laat ik het zo zeggen. Laats kwam ik een onderwerp tegen over virtueel vreemd gaan, of virtueel contact zoeken, op zich is dat niet onbekend, maar het heeft wel een sociale digitale aspect op je leven. Je gaat helemaal digitaal leven! maar dat lijkt mij niet gelukkig. Of gezond. Maar goed, we kunnen eenmaal niet zonder, en dat accepteren we vrijwel makkelijk. Het is ook gemakkelijker om op die manier contact te zoeken, dat snap ik wel. Vooral als je spanning wilt opzoeken in je saaie leven. Hoe zou de wereld eruit zien zonder internet op dit moment??? Worden we dan gelukkiger, gezonder, rustiger... Maar helaas is dat niet mogelijk, hoe sneller hoe beter, denkt de maatschappij. Uiteindelijk draait op deze wereld om macht, strijd, oorlog en sex... tot snel! liefs puccy

Afvragen...

waarmee ik bezig ben. Wij vrouwen vragen soms te veel af, van wie, waardoor, waarom, vanwege, alle details die we willen weten, het liefst alle gedachten van de mannen of van de mensen waar je veel omgeeft, je iets kan schelen wat ze van je denken en voelen of meningen hebben, gevoelens en emotie gedachten wil je weten, maar soms geloof me maar, wil je niet alles weten wat een mens denkt, want je hebt daar niets aan. Ieder mens mag denken wat ze willen en hoe ze het willen, zolang ze maar mij of ons niet lastig vallen, iets waar we geen boodschap aan hebben. Dat bezorgt ons echter minder kopzorgen. Maar goed, dagelijks verdwalen je gedachten altijd ergens naar toe, je wordt afgeleid van je eigen gedachten en je ziet iets, maar je kijkt niet echt, dat is wel een verschil. Als je dat hebt, dan ben je echt te veel aan het nadenken en piekeren. De tijd dat je te veel nadenkt en te lang hebt gepiekerd, had je al aan iets kunnen doen, zo stel je het alleen maar uit. Als je op dat moment het gevoel en gedachten bij je komt, doe het dan meteen, en laat je niet afleiden door iets kleins. Zo blijf je altijd excuse verzinnen. En dan komt er nooit wat van. Neem mij, voorbeeld, als ik s avond van de voren iets op de kladblok schrijft wat mijn planning zijn voor morgen, weet ik geheid zeker dat er niets van die lijst zou komen. Want ik ben geen planner, behalve op me werk dan. Dat heeft een andere consequenties. En in mijn sociale leven wil ik dat heel graag spontaan gaan, puntje op me tong wil ik iets gaan doen. Van te voren plannen is niet mijn ding. Ik ben al moeilijk met afspreken met vriendinnen, ik kan dat gewoon niet, want ik ken mezelf, als ik een datum prik, dan weet ik zeker dat er iets tussendoor komt, maar goed, dat ene gedachte is al fout. Je zou kunnen denken, daar ga ik ervan uit dat het komt. Op het werk is het anders, je doet het omdat het moet en omdat je daarmee je rekeningen mee betaald, maar het is niet mijn leven. Ik werk wel om mijn sociale leven te kunnen behoeftenen. En daarom is het ook best belangrijk dat je het naar je zin hebt op je werk en dat het aangenaam is om te werken. Al kan je zoveel geld verdienen maar als je iedere dag gestresst thuis komt en ongelukkig voelt, dan is het ook niet fijn, dan is het maar geld. Het gaat om de waarde wat je doet. Je intenties. Net als nu, verdwaal ik mijn gedachten af, er is zoveel. Soms weet ik niet waar ik moet beginnen. Voor de vrouwen zit het al in al onze generatie in elkaar. De genen worden doorgegeven aan moeders, dochters, tantes, omas, noem het maar op. Het vrouwelijke zijn, is ... niet makkelijk, maar ook weer niet moeilijk, ze zeggen wel eens 'mannen hebben meer makkelijke logica' Maar komt dat denk je? Door vrouwen. Wij vrouwen geven het aan, wij sturen ze aan. En daar komen die logica vandaan. Het komt van je opvoeding vandaan, vanuit je relaties, enzovoorts, maar voel alsjeblieft niet beledigd. Gelukkig ben ik er wel blij dat er een verschil zitten tussen een man en een vrouw, anders zouden we zo saai zijn en geen leven hebben. We willen gevoelens delen, we willen drama's , we willen pijn, we willen leven, het gevoel hebben dat je BESTAAT. Geloof mij maar, JE BESTAAT ECHT!! Bij deze eindigd mijn ik blog, tot snel weer! Ben benieuwd! liefs puccy

Hallo Lieve Mensen, Dat is al weer een heel heel heel lang geleden. Paar weken geleden was ik er mee begonnen op mijn laptop maar helaas kon ik niet erin. Waarschijnlijk weer een virus, vandaar dat ik nu op mijn vriends pc kan en wil ik hiermee weer verder aan de slag. Ik heb een hoop meegemaakt de laatste tijden, zal het niet alle details (vrouwen) vertellen maar meer een inspriratie. Goed of slecht, alles was mooi meegenomen en ik ben erg dankbaar voor die nieuwe ervaringen van de afgelopen periodes. Het begon toen ik een tijdje zat was van mijn baan en een nieuwe job had gekregen waarvan het maar 4 maanden heeft geduurd. Uiteindelijk moet je alles leren en meemaken van je beslissing die je had genomen, goed of fout, je leert ervan. Met een hoop nieuwe mensen, ervaringen, boosheid, verdriet, collegailiteit, spanningen alles in 1! Ik zou het niet meer willen ervaren, misschien op een ander manier, nu ik dit heb meegemaakt, kan ik me beter relativeren, beter zelfs in een ander persoon, alhoewel ik van te voren al ken, maar dit is nog meer. Waarom heeft het zo invloed op mijn leven wat werk betreft. Dat is logisch, want je werkt er 40 uur per week met die mensen. Vol met passie en vuur, kwaadheid, onzekerheid, zelfverzekerd, alles en nog wat. En uiteraard jezelf, leer je opnieuw kennen. Ik kwam op een pad terecht waar ik alle kanten op kan gaan, welke weg, en hoe het ook was, het was nieuwe ervaringen opdoen. Waar ik zeker geen spijt heb gehad, ik ben dankbaar voor die functie en de mensen die ik afgelopen tijd had leren kennen. En nu (hoe ironisch) ben ik terug gevraagd door me oude werkgever. Jaja... frappant he! Anyway, wat ik 15 jaar geleden had gedacht, is het nu anders. Wat men al die jaren al had gezegd, welke functie het best bij mij passen, is altijd zo geweest. Alleen in die periode was ik er niet klaar voor, je moet toch een bepaalde skills hebben. Anders kan je het niet. Je krijgt namelijk veel te maken met mensen waarmee je samen moet werken. Coaching, begeleiding, ruzies, motiveren, en alles nog wat, en vooral meer uit je zelf te weten halen. Dus bij deze, ik ben erg blij met wat ik nu ben en wens meer uit mezelf te mogen halen, want nogmaals, ieder mens kan altijd beter doen, maar eerst tevreden zijn met wat je hebt en wie je bent en accepteer het feit en jezelf. Dan komt de rest en andere wegen vanzelf naar jou toe. Alleen het proces starten moet je bij jezelf beginnen. Al begin je weer met boeken te lezen die je herhaaldelijk hebt geleden maar toch, is het goed, om te doen. Ik blijf lezen, leren, ervaren, ik vind het leuk!! Men vroeg aan mij waarom vind je deze functie zo leuk, mijn antwoord was mensen, ik vind en hou van mensen. En de rest komt vanzelf. Ik vind het leuk om een teamplayer te zijn, maar ook weer initiatiefrijk en creatiefrijk en zelfstandigheid vind ik erg belangrijk om meer uit een ander te halen, dat is mijn motivatie. En tot nu toe, ben ik erg blij mee. Je hebt ups and downs, maar ik ben happy! Lieve mensen, tot snel weer, dit keer is het echt waar. Hopelijk kan ik gewoon weer mijn eigen routine vinden en blijven doen die ik leuk vind. Mijn ervaringen delen. Liefs puccy

Social media

Wie ken het niet? Iemand? Everybody knows!! Zelfs de eenzaamste mens op aarde. Maar goed. Ik moet me even focussen. Social media. Er zijn er zoveel, heel veel, al die contacten, al die spannende zogenaamde interessante nieuws van iemands leven, foto's, geaardheid, gebeurtenissen, gedachten, spreuken, nieuws van de dag, positieve boodschap, of oproep, you name it. Maar in werkelijkheid spreken we maar paar van die mensen die op jouw lijst staan. Een paar maar die je soms levend face to face ziet en tegenkomt, de rest, you never see them, only reading about them. And you are interested? Weet niet. Anyway, het verbaast mijzelf dat ik nogal best kieskeurig ben. De voornaamste reden waarom ik op fb is netwerken voor jobs. Maar het heeft het uiteindelijk wat opgelverd, nada. Ieder werkt voor ieder zichzelf, logisch, is prima, als je niet kan helpen, is prima. Of ik zoek het verkeerd. Ik ga niet zomaar bij iemand 'aanbellen' huh mag ik je vriendje zijn, want ik zie dat je goeie connecties heb. Dat doe je toch ook niet even hier paar straten verder op? LIjkt mij niet. Of je moet lef hebben. Maar goed, verder dacht ik ook, ok paar vriendinnen die buiten nederland wonen, ook erg leuk om contact te blijven houden, paar ex collega's en de rest familie/ vrienden (heel weinig) en collega's die je dagelijks 5 days on a row ziet, pfff.. why? Ik vraag mezelf dat af , do I really need this or is this just a boring 'wating for a bus' stuff? Of doe alsof je zo geinteresseerd bent dat niemand je kan storen als je bezig bent met vingertouch? Of het reistijd duurt freaking lang dat je ff 'gezichtboeken' gaat bekijken? Anyway, vraag jezelf af, heb je het echt nodig? Is dat de nieuwe media verslaafde? Is dat het nieuws dat je anders bang bent dat je uitgeluld aan tafel zit dat je geen roddels meer hebt om te vertellen? Het is een soort van drugs. Je doet het elke dag! Ene meer dan de ander, de ander vaker dan de andere, whatever, iedereen fuckt up!

Natuurlijk geldt dit ook voor mezelf en daarom blog ik deze ook , heb ik dit nodig? Ik moet er nog achter komen, ik doe het uitverveling. Of soms komt er grappige dingen tussendoor dat je even kan lachen of informatie betreft misschien wat handig kan zijn. Maar ik doe het meer uit verveling, eerst voor netwerken (wat op niets heeft geholpen) dus, ja verveling..poe, tja...wat moet je dan mee. In het begin is het spannend en kan je iedereen opzoeken die je kent, die je niet mag, die je haat, al je exen stiekem bekijken en opzoeken of dat je nieuwschierig bent naar die persoon die je stiekem leuk vindt of aardig vindt of heel erg interessant vindt. Tja, het is bijna fcuking datingsite! Of mensen verzoeken zomaar zonder dat ze je in het echt kennen om vrienden te worden, (het is op zich niet erg) dat moet je zelf weten, omdat zij/hij jou zag op haar/hem pagina dat je vriend bent met die en die den die en die. Dus kom jij er maar nog even bij, hoppa weer eentje extra, vervellingzoekjunkikweetnietwatikmoetdoen, ... next victim, mediajunk. I REALLY WANT TO KNOW WHAT YOU DOING UP THEREEEEEEE...PLEASE GIVE ME SOME NEWSSS. I'M DYING FOR YOUR NEWSSS..

even serieus, come on! Wake me up and go futher with your own freaking boring life! Ik keek laatst naar een film (aanrader) Limitless (10 keer gekeken) freaking coole film. Ik dacht echt, nou, zo pilletje wil ik wel. Kan ik mijn eigen leven opfleuren, mijn EIGEN LEVEN! En zo herhaaldelijk maar doorgaan, je doelen bereiken, je lekker in je vel voelen, je geen moer kan schelen wat een ander doet, gewoon lIVE YOUR OWN FREAKING LIFE!
Begrijp me niet verkeerd, het is niet erg, het is okay. Het is een blog over iets wat me al tijdje afvraagt, dus alsjeblieft voel je niet aangesproken dit is ook voor mezelf bedoelt.
Anyway, die film is dus een aanrader. Misschien een stukje zelf visualiseren je gedachten dat je zo'n pilletje bij je hebt en dat zo'n pilletje je hele leven verandert. doe het alsof, misschien helpt het, ik ga het uitproberen.

Tja. Ik heb ruim 4 maanden zware tijden gehad, zwaar, nee, ik moet niet overdrijven, vermoeiende maanden gehad (ja dat is beter) En zoals ik het eerder zei, aan het begin komt altijd een einde! En het einde nadert. Ik ga weer terug naar de basis waar ik was gebleven maar ik heb enorm veel geleerd en gedaan en ge-ERVAARD en nieuw mensen hebben leren kennen. Uiteindelijk moet je gewoon jezelf blijven, want UITEINDELIJK waarderen ze je toch wel wie je bent!!! Dus ik mag trots op zijn wie ik ben, want ik ben gewaardeerd, maar dat komt wel eerst doordat ik mezelf heb gewaardeerd en wat jij zaait, oogst het ook! BINGO!

(ik dwaal weer) Social media. Maar goed, ene keer wil ik er mee stoppen maar ander keer dacht ik ja maar me vriendinnen die ver weg wonen (ja, jij,) en me families en schoonfamilies en vrienden, tja, ik wil toch wel contact blijven houden. Gek he, je pakt gewoon de telefoon, je spreekt af en hoppa, zie je ze weer. maar weetje, leven van tegenwoordig is DRUK, OH WE HEBBEN HET ZO DRUK, zooo freaking druk. JA DRUK MET WAT? ja met SOCIAL MEDIA, ANDERS HEB IK NIETS TE ZEGGEN!!! (now I need a drink)

waarom kunnen we niet meer gewoon normaal afspreken? waarom hebben we onzelf zo ingepakt met zogenaamde drukke agende die JIJZELF hebt gepland? waarom maak je het voor jezelf zo moeilijk? druk druk? druk met wat? als je geen zin hebt, no big deal, no hard feeling, dan komt het wel ander keer. klaar!!!

Ik zou het leuk vinden of jullie het leuk vinden om hierover je mening toe te voegen? Graag. En ja dit kan je ook misschien social blog media noemen. Ik moet iets kwijt en ik wil iets delen. me hoofd zit soms zo vol dat ik het even uit moet gooien en als je niets aan vindt, verander je pagina en hop hij is weg. dus niets is verplicht, niets moet. ik doe het ook niet omdat het moet, ik doe het omdat ik het leuk vind! (ja dat is echt wat ik leuk vind) ene keer zweef ik, andere keer kom ik met realiteit of ander kom ik met muziek gedachten, whatever. En daarom heet het ook HOW ARE YOU!

mensen tot snel! laat wat van je horen!

liefs puccy!

November...

Wat gaat het hard! Het is alweer november maand. Nog even dan kunnen we het nieuwe jaar toe juigen. Eerlijk wens ik echter dat deze maand verschrikkelijk snel voorbij mag gaan. Alhoewel het best lekker gaat, maar de maanden zoals november december en januari zijn 3 lange dwaze maanden! Dus die ene november mag van mij wel snel gaan. We bereiden ons voor de kou, we moeten warme schoenen kopen en warme winterjassen, voor je het weet, sta je in de bizarre kou. Of juist niet en zou het mee vallen. Ik weet het niet. En ja in december mag ik beginnen bij me nieuwe job! En daar heb ik echt ontzettend zin in. Ik heb heel veel geleerd afgelopen tijd en koester wel bepaalde momenten, dus niet alle momenten. Het is nu verleden tijd!


Vind je socialisme belangrijk in je leven? heb je altijd behoefte aan mensen om je heen, moet je er altijd bij zijn? Wil je altijd op de hoogte blijven van andere nieuws? Netwerken is op zich geen probleem, dat moet kunnen, het is alleen te weten hoe jij daar mee omgaat. Het moet wel netjes blijven. Als je niets toe te voegen hebt aan de anderen, moet je daar geen misbruik van maken. Maar ik merk wel dat men erg behoefte heeft aan sociaal. Ze kunnen niet goed tegen alleen zijn. Al lijken ze onafhankelijk maar dat zijn ze niet, we hebben altijd wel iemand nodig om onze levensbehoefte te kunnen uitoefenen. Snap je? Maar hecht je nou echt aan sociale contacten? of is dat maar een af en toe? Of ben je meer een loner, je vermaakt jezelf wel, je denkt niet beperkt over jezelf, je bent niet verslaafd aan roddels, onzinnige nieuws, je hoeft niet altijd wat te vertellen. Sommige hebben aandacht nodig om afleiding te zoeken, voor bepaalde intenties. En sommige willen alleen maar een luisterende oor, of een armen om hun heen, of andere energieen van andere mensen opvangen, ze willen geinspireerd voelen en goed voelen. Als jij lekker in je vel zit, heb jij voor het gevoel niemand nodig, behalve jij zelf. Het klinkt misschien egoitsch, maar valt mee. het is niet erg om te denken over jezelf en dat je daarmee plezier hebt. Een ander zou jaloers op zijn, ' hoe vermaakt die zich nou in d'r eentje?'.... Gewoon door niet te veel na te denken en gewoon doen. En dankbaar zijn!

Verder ja ik oordeel niets hoor, je moet lekker zelf weten wat je wilt en waar je zin in hebt. Maar doe het met liefde en goede intenties en behoud je karma clean!

tot snel ! puccy!