Even wat anders...

Eindelijk, na t harde werk, ben ik vrij voor 2 dagen achter elkaar en dan nog 1 dagje werken en dan heb ik vakantie. Alleen jammer genoeg niet tegelijkertijd samen met me vriend, dus het is beetje vervelend. En daarom wens ik ook van harte, dat ik binnenkort heel snel kan opzeggen. Ik waardeer, dat ze mij waarderen en mij kunt gebruiken als een goeie kracht, maar ik voeg niets toe, al weten ze het niet, maar het is wel belangrijk voor mezelf om te weten wat ik niet wil. En wat ik wel wil, wil ik er helemaal voor gaan. Tijdens het gesprek met collega had ik het gevoel, dat ze iets te verbergen had. Ik weet niet, maar er zijn dingen, wat ik met een vraagteken zat.

Maar goed, het zal allemaal wel. Maar ze zoeken nog een assistente om erbij te steunen en die staan als een back-up en dat vind ik prima plan. En wie weet is het wel beter, kan ik mijn karma gewoon loslaten en dan heb ik genoeg gegeven wat ik heb. Maar nu moet ik focus op mezelf. Ik heb het gevoel, dat het binnenkort zo over kan zijn, dus ik ga er gebruik van maken al die kennis en die neem ik mee voor later.

Vandaag ben ik benaderd door een ander recruiter, die mij zag op de website en die heeft iets leuks voor mij in de petto. Een leidinggevende functie, dichtbij huis en ben erg benieuwd welke merk dat is, want ik heb toch al heel wat lopen gesolliciteerd dus hopelijk is dat iets wat ik nog niet heb geprobeerd.

En a.s. maandag heb ik een sollicitatie gesprek in dezelfde dicht bijzijde locatie waar ik nu werk. Maar dan een ander concept. Hopelijk wat relaxer en volwassen merk, wat veel meer bij mij past. Dus ik ben heel benieuwd! Ik sta vrij, dus ik kan gaan staan waar ik maar wil! Die vrijheid heb ik, dus ik ga er volop van genieten!!!

Maar morgen ga ik even dagje tussenuit en rust ik zaterdag wel uit en ik moet wat plannen maken voor aankomende weken. Als je zo afhankelijk bent op de dagen dat je misschien op gesprek moet gaan en ik wens van harte dat het in mijn vakantie alleen maar mooie weer gaat worden!

Dus focus op de juiste dingen en het komt echt naar je toe, als je het voelt, is het goed teken. En ja ik moet ook wat rustig aan doen met me geld, ik geef maar even zo maar geld uit, dus probeer me echt in te houden. Zoveel leuke dingen dus daar ben ik wel dankbaar voor dat ik op dit moment kan betalen. Ik kan gewoon dingen kopen, wat ik leuk vind, niet te overdreven natuurlijk, maar gewoonlijk dingen, waarvan ik weet, dat het mag.

Weet je, je leven gaat door, ook waar je hebt gewerkt, mensen komen en mensen gaan. En langzaam weet je gewoon dat je afscheid neemt en je weet ook dat het maar een tijdelijk iets en dat het maar opstapje is naar iets waar je graag heen wilt, alles en wie dan ook je bent tegen gekomen in tussentijd kan je er veel van leren en waardeer ze ook. Zij waren er gewoon op dit/dat moment en blijkbaar was het nodig en al was het niet alleen voor jezelf, maar ook voor hen. Ook jij kan hen inspireren en ik was altijd geneigd om ergens te moeten zijn, waar hulp nodig is, maar misschien moet ik wel hier zijn om mezelf te herstellen en leren weten wat je wel wilt.

Niet voor niets werk ik alleen maar met jonge meiden, misschien omdat mijn 'jonge geest'  ze aantrekt en ik met mijn grappige humor op die manier contact met ze maakt. Met hun ben ik heel mezelf, maar soms moet ik wel eens 'moedertje'  spelen en dat is niet erg, maar zo zie ik dat niet. Ik ben gewoon een volwassen vrouw en ben anders dan de gewone standaard vrouwen van mijn leeftijd.  Op zich is dat ook niets mis mee, maar ik vind het wel raar, dat ik alsmaar jongeren aantrekt.

Ik ben gewoon waar ik mag zijn en waar het nodig is en als t tijd is om te gaan, ga ik ook en ik voel ook dat ik binnenkort afscheid van mag nemen. Ik ben hier klaar. Ik ben niet meer nodig, er is en komt iets beters voor mij en het zal voor mij zeker een inspirerende opstapje zijn naar wat ik heel graag wil. En ik geloof daarin dat het zo is. Dus dat geldt ook voor jou. Geef niet op, gewoon doorzetten, blijf geloven, dat je t hebt en voel dat je het hebt. Maak gebruik van je kennis, je omgeving en je talenten/gave wat je ook hebt.

Precies op de juiste moment kom jij op de juiste plek, op de juiste tijd, altijd wanneer je het loslaat en het vertrouwen geeft.

Bij deze laat ik het nu ook los, ik ga slapen, het is een nachtelijke blog, mocht er iemand nog lezen, bedankt voor je tijd!

Liefs!

Je bent nooit te laat voor...

Het was geen juiste moment. En als je nu het wel hebt gekregen, dan mag het. Iets wat later op jouw pad komt, wilt niet zeggen, dat je een laatbloeier bent, maar het was gewoon niet de tijd voor. Al gingen er vele anderen voor je voor, maar dat zegt nog niets. Ook zij hebben misschien op dat moment hun roeping niet gevonden en ieders z'n eigen ding. Je kan niet altijd naar 'buiten' kijken, naar wat anderen wel hebt en jij niet. Maar vaak gebeurt dat ook andersom bij jou hoor.

Vergis je niet. Jouw leven is ook leuk en heel wat waard om ook zo te willen zijn. En ieder bewandelt z'n eigen pad, al heb je misschien wel hetzelfde inzicht en zou je het ook graag willen, maar misschien is het gewoon niet ment to be op dit moment en dan komt het wel. t Enige is accepteren wat je moment NU is. Op die manier kan je misschien met rust bekijken, dat er iets beters voor jou komt.

Elke moment kan er iets verrassend gebeuren, vanuit het Universe, soms denk je, 'waaraan heb ik dit verdiend'  en dat zijn juist de moment waar je niet van verwacht. Juist als je er niet even aan denkt, dan komt het juist, momenten waar je niet mee bezig moet houden en gewoon je gedachten los en vrij laten en laat het Universum het werk doen. Die begreep het wel. De proces is alleen soms wat langer, dat hangt van jou zelf af, hoe jij met je gedachten omgaat. Of je het wel gelooft dat het naar je toekomt. Het klinkt misschien zweverig maar het is gewoon zo.

Verder moet je leren bepaalde dingen los te laten, eigenlijk door juist in Het Nu te accepteren en genieten met Waar je Nu bent. En met Wie je bent en met Wat je doet.

Vandaag had ik een klein gesprekje met collegaatje, nog super jong, maar wilt heel graag dingen in haar leven bereiken, maar ze weet zelf nog niet wat ze wilt. Ook op die jongen leeftijd wordt er moeilijk gemaakt, er worden dingen vanuit het maatschappij zo gemanipuleerd wat je wel en niet moet zijn op zo'n leeftijd. Het is lastig als je op je 19de nog niet weet wat je wilt en ga je alsmaar fulltime werken, lekker goedkoop voor de retailers maar ik vind dat ze beter haar kennis kan vergaren op school, maar goed, ieders z'n ding, zij vindt het namelijk wel leuk en ze wilt graag doorgroeien en ze geeft ook zelf toe wat haar zwakke momenten zijn en waar ze moeite mee heeft en dat vind ik al vrij knap, dat je dat ziet en bewust mee bezig bent. Dat is logisch, je wordt er dagelijks mee geconfronteerd.

Maar goed, ik hoop voor haar dat ze ooit weer terug gaat om te studeren en werken kan ze altijd, ze is nog super jong, maar ze wilt al veel te snel dingen en ze kijkt al te ver vooruit, terwijl ze nog niet eens weet hoe ze op dat moment voelt. En als je aangepraat wordt dat je te jong bent, ga je er nog in geloven of als ze zeggen tegen mij, 'je bent te oud' wilt niet zeggen dat ik erin geloof. Ik ben zoals ik ben en mijn leeftijd is nooit te oud genoeg om kansen te creëren en te krijgen. En dat geldt ook voor haar. Leeftijd zegt tegenwoordig niet veel meer, het gaat om de ervaringen en de kennis. De tijden zijn veranderd, alles gaat zo snel en alles ontwikkelt zich zo snel, dat je zelf niet eens meer kan bijhouden en de jongeren onder ons lopen zo ver voor ons en wij maar denken, joh, je bent nog jong! Maar op ten duur is het ook zo, iedereen moet het meemaken, zodat je snapt wat de 'ouderen' zeggen en bedoelen.

Niet voor niets heet ' the Cirkel of Life' .. en zo is het gewoon. Everything will pass away en you will pay it forward, in anyway and any kind, so be care with your karma'.... -  my quote.

'the Circle of Life - Everything will pass away and you will pay it forward, in anyway and any kind, so be care with your karma' ... - Boemerang ( zo zou ik heten )

Ik laat het hierbij..tot snel..

Liefs!

Keuze maken van je intuïtie en verder gaan met je leven...

Veel obstakels in je leven proberen at least los te laten en keuze maken met wat je wel wilt. Blijven piekeren heeft geen zin. Wat mij een beetje bij helpt is denken aan 'als er een begin is, is er ook een einde, daarom moet je eigenlijk elke moment koesteren en een leerzame periode van maken, al vind je het niet leuk, maar al die kennis, die je opbouwt iedere dag, elke ervaringen die je krijgt is mooi meegenomen. Je weet maar nooit wat er in de toekomst gaat gebeuren. Elke pad dat je zelf hebt genomen, hebben een bepaalde reden, al weet je van te voren niet wat je te wachten staat, maar dat moet je zien als een uitdaging.

Niet meer als een last of een obstakels, niet iedereen verwacht dat je binnen no time alles uit je hoofd weet, ook zij waren in het begin een starter, juist door fouten en leerzame periode zijn ze alleen maar beter van geworden. Niemand die dat van je verwacht, behalve jij zelf. De eerste 2 weken is altijd eerst kijken, ruiken, proeven en horen. Als je al die 4 dingen helemaal door hebt, dan krijg je laatste 2 weken te kans om je helemaal te bewijzen of jouw werkelijk verhaal echt een ware verhaal is.

In het begin moet je jezelf altijd bewijzen, maar het is vooral wel belangrijk dat je bij je zelf blijft. Bij bepaalde situatie moet je wel je beetje aanpassen, anders krijg je gauw een Telegraaf-nieuws en je weet hoe snel die nieuws gaat. Ik werk nu ruim 4 maanden en eigenlijk ben ik via via binnen gekomen, maar begrijp me niet verkeerd, ik wil zeker niet ondankbaar overkomen, maar als ik het had geweten dat dit bedrijf zo slecht is, was ik liever thuis gebleven. Maar goed, je moet altijd de kans geven en eerst proberen. En dat heb ik gedaan en ik weet meer dan 100% zeker dat dit niet is wat ik wil. Het is ok om te doen, maar niet voor mij.

Mijn interesse is veel anders en ik kan me niet inleven voor dat bedrijf. En hoe ik dat allemaal volhou? Door de meiden. Die steunen mij en accepteren mij zoals ik ben en ze staan ervoor open en andersom ook. Maar ik ben gewoon een beetje klaar met al die troep. Ik werk liever voor iets wat veel voldoening uit kan halen, dan ik alsmaar iemand anders troep moet opruimen.

Ook aan dit komt een einde. Het is niet iets dat voor altijd vast staat. De wereld draait door, met of zonder jou, maar daarom is het belangrijk voor jezelf, dat je weet wat je wilt en ervoor gaat. Jouw eigen doelen bereiken. Ook bij mijn vorige baan had ik ook lang lopen klagen, dat ik niet langer wilde blijven en dat is ook zo! Dus aan alles komt een einde en daarom is het belangrijk dat je zelf bewust weet wat je doet en geniet met wat je hebt.

Het is heel gek, zelfs nu ik dit aan het typen ben, weet ik al hoe ik me zal voelen als die einde aan komt. Dat ik gewoon op die dag de manager opbel en dan leg ik mijn verhaal en neem ik mijn ONTSLAG of hoe zeg je dat? Ik dien mijn ontslag in!!!!!! AMAZING FEELING IS THAT! Ik kan me heel goed voorstellen hoe ik me zou voelen. Op naar de nieuwe uitdaging!

Ondertussen ben ik actief op zoek naar iets anders, uiteindelijk moet je het zelf doen. Vele anderen kunnen je niet altijd helpen, luister oor en contacten maken doen ze wel, maar meer kunnen ze niet doen, je moet het zelf doen! Zolang jij maar niet opgeeft en in jezelf blijft geloven, komt het altijd goed. Positieve gedachten hebben in je brains!

Er kan elke moment iets aankomen en je zult verrast staan hoe snel die dingen gaan. Gewoon niet opgeven in wat je gelooft, blijf vechten voor jezelf, hoe zwaar het ook is, het komt goed. Hou van jezelf en waardeer je zelf. Wees jezelf dankbaar. En ga door!!!

Blijf positief voor jezelf, denk positief, handel oprecht positief en hou vol. Maak er juist gebruik van, gebruik die kennis en je hebt er later wat aan, en het wordt steeds en steeds beter. Dus hou vol, hou jezelf vast en blijf geloven in jezelf. Komt goed.

Liefs!

Opnieuw beginnen,

Opnieuw beginnen maar dan goed beginnen. Opnieuw die boeken lezen, opnieuw die positieve affirmaties lezen en je gedachten trainen in positieve zinnen. Begint al bij het opstaan in de ochtend, zodra je ogen open doet en je hoort je gedachten weer te veel praten, zeg tegen je gedachten, ok, duidelijk maar daar heb ik er nu niets aan, ik wil rust!

Of het komt goed, zeg je dan. Leven is eigenlijk in het NU aanwezig zijn. Oprecht aanwezig zijn, je zintuigen, je gevoelens van het NU kunnen waarnemen, maar ook weer tegelijkertijd loslaten. Koesteren is niet erg, als je maar niet te lang eraan hecht, want ook goeie momenten moet je loslaten. Vaak denk je terug aan leuke momenten en die momenten wil je nog even lang en lang van genieten en koesteren, maar opgeven moment is het klaar.

Ook die momenten moet je loslaten, net als met slechte momenten, al waren het geen slechte momenten, maar een leerzame momenten. Je bent dankbaar op dat moment dat je er even mag zijn en dat je er van mag genieten, van iets wat van jou zelf kwam. Momenten waar je veel van hebt geleerd en voor de volgende keer doe je het gewoon anders en op die manier verbeter je jezelf alleen maar naar een betere mens.

Maar hoe begin je dan met opnieuw beginnen? Met Liefde! Daar begin je eigenlijk mee. Begin jezelf weer opnieuw te waarderen en te houden. Liefde geneest zeggen ze altijd, en dat is waar! Alleen met Liefde begin je nieuwe stap te zetten naar je nieuwe verrassende leven en met Liefde neem je ook afscheid daarvan. Met Liefde kan je veel beter helder nadenken en je zult met liefdevolle ogen anders kijken naar iedereen. De schoonheid van een mens zit in iedereen, het is HOE jij bekijkt.

Liefde is 'houden van jezelf, leer van jezelf te waarderen als een waardevolle mens en ben jezelf eigen dankbaar voor de persoon wie jij bent. Als je op de punt bent gekomen, waar er geen einde aan kom aan je negatieve gedachten, dan begin je eerst met Liefde. Net als dat jij geboren bent, werd je opgevangen door je moeder en dan je vader en met hun liefde koesterende ze je. Daar begin je mee en je krijgt het ook mee, alleen soms vervaagt het Liefde door bepaalde omstandigheden, maar als jij weet dat Liefde nooit kan verdwijnen, zul je altijd uiteindelijk jezelf redden, hoe dan ook, welke richtingen en keuze je ook neemt. Al moet je risico nemen, maar zolang jij op jezelf kan vertrouwen dat je het gelooft en dat je het kan, ga ervoor. Luister diep naar je hart en je gevoelens, soms moet je gewoon even alleen zijn en op ten duur zul je achter komen, wat het is. Wat het is, is wat jij wilt. Uiteindelijk zul jij je doel wel bereiken, maar het gaat echter om je proces ernaar toe.

Zo is het leven nou eenmaal. De een komt en de ander gaan, denk bij wijze dat aan het begin ook een einde aan komt en daar kan je beter dankbaar voor zijn en zo heb je ook rust, meer rust.

Als jij weet wie jij bent en hoe liefdevol jij kan zijn voor jezelf, kan jij veel beter een ander helpen zonder dat het moeite kost. Het is iets wat eigenlijk nooit op kan raken. Met juiste manier van helpen, oprecht mensen mogen helpen, zonder dat je er moeite voor hoeft te doen, zul je alleen maar meer positieve energie ontvangen. Want Liefde kent geen grenzen, geen regels, alleen wij als menselijke wezen maken er regels van. Liefde is overal aanwezig, in elke schoonheid, in elke vormen en daden.

Liefde is het enigste medicijn die je helpt te genezen naar een betere leven. Het begint altijd eerst bij je eigen bron, bij jezelf, bij je innerlijke ik-vorm. Herken jezelf in goeie punten, en laat het negatieve punten je leerpunten zijn, het is iets wat geweest is, het is iets wat al gebeurd is, het is iets waar jij van kan leren en op die manier er anders mee om kan gaan. Als jij weet wat jouw eigen obstakels zijn, zul je bewuster weten en sneller achter komen, van wat je niet wilt.

Men doen dingen vaak onbewust of werd verleid door hun eigen verkeerde illusies en verlangens, maar als ze eenmaal wakker zijn, dan beseffen ze pas wat het is, maar vaak is het ook te laat, dan is het al gebeurd. Ieder eigen mens kan vanuit zichzelf analyseren, dat het anders kan, als je maar toegeeft en niet ontkent van je leerzame punten. Maar dan als je het weet, dan ook loslaten tegelijkertijd.

Soms heb je meer tijd nodig om te herstellen en meer geduld moeten hebben om door te zetten. Vaak is het alleen al goed, als je om hulp vraagt en dan vanuit gaat dat het goed komt, dan vertrouw je eigenlijk op je eigen proces van je leven. Je maakt er wat van! Hoe dan ook wendt of keert, je zult weer herstellen en jezelf terug vinden.

Enige optie, mogelijkheid, oplossing, antwoord is LIEFDE.....

Accepteer jezelf, waardeer jezelf, hou van jezelf, wees jezelf dankbaar, wees liefdevol naar jezelf toe, en wees dankbaar voor je eigen goede en oprechte daden, zonder verwachtingen.

Lees paar boeken die jou aanspreken op dit moment en sta voor andere dingen die op je pad komen voor open. Je weet maar nooit wat het LEVEN jou toebrengt. Eigenlijk vraag je er zelf al om met je gedachten. Jouw gedachten kracht is zo sterk aanwezig en die werken echt. Daarom is het voor jezelf goed te weten, wat jij wilt. Want uiteindelijk komen ze uit! Op de juiste manier dan. Wat jij denkt, trek jij aan, wat jij voelt, krijg je.

Gedachten krachten zijn gedachten die bepaalde signalen versturen met je op dat moment oprecht gevoelens mee geeft. Als jij alleen maar denkt, dat je even kan denken, dat je een miljoen wilt winnen, maar diep in je hart, weet dat je het niet gaat winnen. Dat zijn 2 verschillende dingen. Jouw gedachten mix samen met jouw gevoelens, die boodschap uit naar buiten toe. Op welke manieren en daden dan ook mag zijn en blijken, je zult het krijgen.

Denk in Liefdes kracht vanuit je zelf, vanuit je hart, ik weet dat je dit aan kunt, je zult vele andere inspireren, maar eerst moet jezelf goed genezen en herstellen, dan zul je weer helemaal opgeladen voelen. Hoe beter het gaat met jou, hoe sneller jij achter komt, doordat je weer bewuster bent gaan leven, des te meer jij steeds weet wat je wilt ontvangen.

Mensen die echt oprecht gelukkig zijn met wat ze hebben, trekken ook alleen maar de juiste dingen aan, al werken ze er hard voor en een ander krijgt het gewoon, als het ment to be is, dan mag het. Blijkbaar zenden ze de juiste boodschap uit en hou ze zichzelf bezig met andere dingen. Mensen die gelukkig zijn, zijn meestal mensen die weten wat ze willen  en die doen ook alleen maar leuke dingen. Al vinden ze het werk misschien niet leuk maar het zijn wel weer de inkomsten voor andere dingen die ze juist wel leuk vinden om te doen. Uiteindelijk is het maar een opstapje naar je nieuwe eigen geluk. Zo kan je het zien. Soms moet je voor jezelf niet zo zwaar maken en het is maar werk, geen leven. Door tijdelijk dit werk te doen kan je stapje verder en kijken waar je heen wilt. Op dit moment krijg jij de mogelijkheid om iets te ondernemen. Met dat salaris kan je dingen doen, wat jij maar wilt. Het betaalt niet alleen je lasten maar ook je plezier en al je behoeften. En misschien wel voor je studie of voor cursussen, je vakantie etc... Ooit zul je alleen maar doen wat jij leuk vindt.

Dat geldt zeker ook voor mij, ik moet dit zien als een opstapje naar betere geluk. Op dit moment is het maar even zo, maar ik blijf wel rond kijken, ik kan nu veel meer ondernemen, ik kan zelf voor mijn eigen financiën verzorgen en dingen doen zonder dat je 3 keer je dubbeltje moet omdraaien.

Uiteindelijk wil ik graag weer terug naar een kleinere winkeltje, dichter bij huis,  waar ik me thuis voel, en alleen maar dingen doe, wat ik leuk vindt en waar ik goed in ben. Werken voor een baas die een hartje heeft op de juiste plek, vind ik niet erg. Ik word ernaar goed voor betaald en ik werk op gunstige dagen en tijden, waarin ik meer mijn inspiratie opdoen voor mijn blog. En daarmee meer andere mensen mogen inspireren en met de juist boodschap doorgeven, iets wat voor mij een dankbaar werk geeft en is.

En dan moet je loslaten. En er vanuit gaat dat het zeker gaat komen, denken, geloven en voelen.

Ik lees al best veel boeken maar die van Paul Coelho zou ik zeker gewoon gaan bestellen, ik lees al wat verhalen van hem, maar hebt nooit de neiging om iets van te kopen. Maar heel veel dingen die hij schrijft, klinkt voor mij logisch en oprecht. Maar als jij liever iets anders wilt lezen, moet je dat vooral doen. Doe het vooral voor jezelf.

Met liefde ga je naar bed en met liefde sta je op! En zeg je goedemorgen tegen  het leven!

Liefs!

Hoe ver ga je of

hoelang ga je hiermee nog door? Als je al beseft, dat je vanochtend ongelukkig voelde tijdens het wakker worden, na een rotte nachtmerries, dan weet je het eigenlijk al. Waarom durf ik geen risico te nemen en waarom blijf ik constant kwaad op mezelf. Als je niet gelukkig bent, wat doe je dan nog steeds? Waarom doe je niets? Kan je niets doen? Is dat een verplichting dat je niet zomaar kan afzeggen of opzeggen? Je bent ongelukkig, dus doe er wat aan!

Was het zo maar makkelijk gedaan, dan gezegd! Als ik nu kon kiezen, heb ik meteen opgebeld, mijn verhaal gelegd en meteen ontslag genomen. Waarom zou ik mezelf nog langer pijnigen door zoiets? Weet je hoe dat heet? OVERLEVEN! Ik moet overleven. Ik kan toch niet zomaar stoppen? En ervan uit gaan dat het even zo kan helpen. Ondanks dat ik half jaar thuis zat, en met liefde alle banen had willen nemen, door die zielige zakgeld van de staat, wil je liever werken. Uiteindelijk kan ik toch beetje van leven, maar alsnog ben ik hiermee niet gelukkig.

Zo stom en luxe problemen, maar laat we eerlijk zijn, voordat ik aangenomen werd, had ik zeker weten mijn laatste 2 a 3 maanden zo plezier gehad in mijn 'vrije' tijd. Ik was met dingen bezig, waar ik zo blij van werd. Ik werd een beauty bloggers volgers, ik las iedere dag nieuwe blogpost van paar leuke beauty bloggers, maar op ten duur, heb ik er geen tijd meer voor, tenzij ik vrij ben en ik wil mijn gedachten even opzij zetten, dan doe ik het wel.

Maar iedere dag als ik thuis kom van werk en reizen, dan wil ik eerst eten, maar hoe ik eet, is wel erg agressief, als een oermens at ik als een hongerige hond. Poor me, NOT! En dan wil ik gewoon even ontspannen en beauty vloggers kijken, alleen op dat moment kan ik mijn werk los laten. Even mijn gedachten loslaten en op zij zetten en ontspannen. Dan besef ik weer dat ik weer thuis ben.

Maar elke dag ga ik met tegenzin naar me werk, het bedrijf is niet leuk maar de collega's zijn wel leuk, mede door hun hou ik het vol. Zij vervullen mijn dagen, de dagen waar ik niet wil zijn. Ik vind het  niet eens meer leuk om te werken. En als je zoveel moet doen op zo'n dag, kan je niet eens meer vriendelijk zijn. En dat mis ik wel, want ik vind het juist leuk om mensen te helpen en ik typ echt snel als een malle (tussendoor-gedachte), zo'n winkeltje als boetiek vind ik het leuk om mensen te kunnen helpen.

Weet je, het maakt mij gelukkig als ik een baan heb, werk met en voor lieve oprechte collega's die mij inspireren en andersom, werken voor een baas die een hart heeft op de juiste plek, mij laat doen waar ik goed in ben, zoals naar mensen luisteren, mijn eigen oprechte advies geven, eerlijk mensen mogen helpen, dat ze op mij kunnen vertrouwen, want ik ben oprecht en eerlijk! Maar wat niet klopt is, dat ik niet oprecht ben naar mezelf toe.

Ik ben het zo zat om andere mensen te pleasen, ik kan mezelf niet eens pleasen, laat staan een ander. Maar een ander helpen is voor mij veel makkelijker, dan ik mezelf kan helpen. Bizar, de wereld is zo groot, maar toch de hulp is zo klein?! Of juist niet? Uiteindelijk moet je het zelf voor elkaar krijgen en harder werken en meer moeite doen, en dat vind ik niet eens zo erg, maar constant??? Ik wil ook eens echt geholpen worden!

Kan iemand mij op dit moment nu bevrijden AUB??

Kan iemand mij muse zijn? Mij inspiratie geven, mij nieuwe energie geven? Mij op de juiste pad brengen? Ik wil alles zijn, behalve moe!!!! Ik moet mijn gedachten veranderen in positieve energie en ik moet doorzetten. Elke dag kan zo'n je toekomst veranderen, elke dag kan je verrast worden, elke dag kan je opnieuw mensen tegen komen, elke dag kan je de juiste mensen aantrekken. Wat jij denkt, trek je het ook aan, dus ik moet mijn gedachten veranderen!

Doe jij dat ook!!!

Soms als je niet meer weet wie je bent, moet je terug komen bij je eigen bron. Jezelf weer herontdekken en op tijd uit je vicieuze cirkel stappen. Op dat moment, ben je al op de juiste weg, omdat je bewuster leeft en weet wat je doet en weet waar je mee bezig bent. Je ziet jezelf op afstand als een neutraal persoon naar jezelf te kijken, 'wat kan ik hiermee?' denk je dan? Wat zou jij jezelf adviseren? Wat voor advies zou je geven? Wat voor open-eye-advies zou je geven? Op wat voor vertrouwen zou je aan haar/hem willen geven?

Al ben ik moe, ik blijf wel dingen 'voelen' van een ander, of je wel of niet wilt, je voelt het toch wel. En ik weet waarvoor ik bestemd en ik geef graag boodschappen als het mag en op de juiste moment. Ik doe meestal altijd wat mijn gevoelens verlangen. Als ik iets te 'zeggen' heb, doe ik dat gewoon. Soms denk ik dat ik hier ben om andere de juiste boodschappen mee te geven en hun op de juiste pad te brengen. Maar ook nog steeds, ik ben en blijf een mens en ik heb soms van die dagen waarvan ik niet echt als een 'mens' voel. Dan ben ik iets anders, wat men totaal niet verwacht.

Ook ik kan soms andere mensen verrassen. Maar als menselijke wezen, wens ik graag ook een rust in mijn hoofd, hoe kan ik mensen oprecht helpen en kijken waar ik terecht kom. Wat ik op dit moment voel is een langzame afscheid. Een afscheid van alles. Ik voel me alleen en eenzaam, ik wou dat mijn Engelen tegen me sprak en mij even de juiste boodschap mee geeft, zodat ik verder kan. Ik vraag het gewoon!

Lieve Engelen,

Mochten jullie luisteren of lezen, hoor mijn hartewens. Voel mijn hartewens. Jullie weten wat ik heel graag wil. Een verlichting en bevrijdend en voor altijd het lachend door het leven gaan. Ik wil alleen leuke dingen doen in mijn leven, dingen waar ik blij van word, dingen doen waar ik positieve energie van krijg en andere daarmee verder kan inspireren. Begeleidt mij aub op de juiste pad en bevrijd mij van deze ellendige baan!

En ik wens van harte ook hun rust, blijheidschap en goede gezondheid!

Liefs!

Elke dag als je wakker wordt,

zou je gelijk en meteen een positieve zin bedenken voor jezelf. Een positieve wens/affirmaties hardop denken of zeggen, en dan loslaten en ervan uit gaan dat het ook komt! Soms lijkt mij dat moeilijk omdat ik toch zo moe ben, dat ik alleen maar wil blijven liggen en gewoon 'fuck the world' kon zeggen en verder slapen, maar daar bereik ik helaas niets mee. 

Eigenlijk ben ik nu ook kapotmoe, maar ik mis mijn blog en ik ben morgen vrij (zaterdag) en ja hopelijk kan ik me rust vinden voor 1 dag. Want daarna werk ik weer 5 dagen achter elkaar door en dan ben ik 2 dagen achter elkaar vrij en dan nog 1 dag werken en dan ben ik vrij. Ik kan niet anders maar harder wensen dat ik graag ergens anders wil werken en voor een ander bedrijf graag wil werken. 

Alleen wat ik wel apart vind, er werken wel altijd leuke meiden! Echt meiden die hard kunnen werken en gewoon lekker hun ding doen en grote verantwoordelijkheid op zich kunnen nemen. En weten wat ze willen. Alleen jammer dat zo'n bedrijf helaas altijd meer van je vraagt, dan je werkelijk hebt. We lopen als een kip zonder kop en uiteindelijk heb je je doel wel bereikt maar je voelt je toch niet werkelijk voldaan, als je iedere dag maar moe bent. 

Maar goed, ik wil proberen te genieten, tenminste ik wil genieten van mijn vrije dag en ik heb geen idee hoe ik me voel voor morgen dus ik zie het wel wat ik ga doen. Als het zeer slecht weer is, is het goed excuus om wat aan me huis te werken. Genoeg achterstallige troep op te ruimen en te schoonmaken. En anders als ik nog fit ben en goed heb geslapen, heb ik wel zin om mezelf te verwennen met leuke dingetjes. Maar goed, morgen zie ik het wel. 

4 dagen per week werken zou voor mij een gunstige en betere oplossingen zijn tegen mijn moeheid. Want 5 dagen werken en dan nog reizen elke dag, breek je het gewoon op. Op zich heb ik enorm veel geleerd afgelopen 3 maanden, al voelt het wel veel langer, maar dat komt ook omdat door al die meiden die zo hard kunnen werken, stond ik er niet alleen voor. Maar goed, om nog steeds naar mezelf te kijken en wat ik wil, wil ik bereiken en zal ik zeker ook bereiken. 

Elke keer zodra ik overstap in Amsterdam, dan kijk ik even naar die drukke verkeerswegen en al die drukke mensen en Amsterdamse gebouwen, ik mis het gewoon. Voorheen was ik helemaal gek daarvan, dat ik het liefst in mijn eigen woonplaats wilde werken. Maar als je eenmaal weer gewend bent en je voelt je volledig weer 'thuis' en je werkt met leuke mensen, dan wil je niets anders. 

Op zich is het ook fijn om dichter bij huis te werken waar ik woon, maar helaas valt er niet veel uit te halen, naar mijn gevoel en vandaar dat Amsterdam toch iets heeft, wat echt leeft en je kan gewoon anoniem lekker in je hum door de stad lopen en ja, al die historie van Amsterdam trekt mij erg en er zijn ook paar rustige plekken waarvan ik denk, dat het leuk is om te wonen. Maar goed, wonen, dat gaat waarschijnlijk ooit gebeuren, met een grote zak geld! HAHAHAHAHAH....

Dus verder dan Amsterdam wil ik niet reizen en ik wil gewoon dingen doen die goed bij mij passen en dingen doen waar ik plezier in hebben en gewoon werken voor en met leuke mensen die mij inspireren en andersom. 

Gek is dat, ik ben al zo paar uur moe, maar nu met schrijven, krijg ik er extraatje erbij om door te zetten. Ik vind schrijven heel leuk en ik wil iets schrijven wat mij inspireert en om te delen, behalve alleen maar over me werk te praten is het ook niets aan meer. 

Maar goed, op dit moment is er niet anders dan dit, dus ik wil heel graag gewoon even eruit gooien. Dus als ik morgen wakker word en dan wordt ik gebeld of ik krijg een email met daarin staat, dat ik voor een gesprek mag komen bij een leuke bedrijf door via via en dat het zeer passend bij mij is en dat ik helemaal uit me dak kan gaan!!! Hoe mooi zal het zijn, als ik volgende week al opzeg? Dan is het gelijk 'vakantie'  en gelijk afscheid. BEN ER KLAAR MEE! 

Een ander mag voor mij in de plaatst nemen en ervoor gaan! Ik ben er klaar mee! 

Liefs! Trusten! 

Er zijn momenten dat je even

dat je weer niet in je hum zit en alles om je heen te langzaam gaan of te snel gaan. Mensen om je heen ontwikkelt zich goed, snel en doen de juiste dingen voor henzelf. Voor jouw zelf heb je het gevoel dat je te langzaam gaat, dan doe je iets niet goed. Lijkt mij, want ik heb het idee, dat ik achter het feiten aanloop, waardoor ik steeds in het cirkel blijft zitten en ronddwalen en steeds maar weer zoekende ben.

Slapeloze ochtend van krijgt, ik ben dagelijks nog steeds zo moe, dat ik 's ochtends te vroeg wakker word en weer moeilijk in slaap terug kan komen en soms moet ik een afleiding zoeken van mijn volle gedachten, die mij, mezelf zo aan het twijfelen laat. Eigenlijk twijfel ik geen momenten aan mezelf, maar ik heb zin om gewoon op te geven en laat maar gaan, maar dat is het juist niet dat je moet doen, je moet doorgaan en doorzetten en positief gedachten blijven denken.

Soms kan je gewoon niet geforceerd je gevoelens en je gedachten omschakelen, terwijl het eigenlijk wel kan, en soms moet je bepaalde dingen gewoon laten gaan en naar de juiste verleiding zoeken en niet naar een slechte verleiding, gewoon puur omdat je het gewoon wilt vergeten wie je bent en wat je  voelt, je wilt nieuwe verlangen, nieuwe gevoelens, maar ook dat werkt niet, dan vlucht je je juist voor die ene gevoel, die vrijwel normaal is om zo te voelen. Uitvluchten zoeken helpt niet, en dat is maar voor de korte duur en zul je misschien wel spijt van krijgen.

Verleiding is op dit moment voor mij zo groot, een moment dat ik binnen stap en dat ik meteen de telefoon op pak, LUISTER, IK NEEM ONTSLAG!

Dan kijk je naar bepaalde dingen, waar je tegen op kijkt, maar ook dat stelt niet veel voor, ook zij hebben hun achtergrond en verleden en door het harde werken en doorzetten, hebben ze wel hun doel bereikt, al weet je waar je naar toe gaat, en je doelen zullen bereiken, maar het gaat erom, dat je onderweg bent, tijdens het proces van je ervaringen en dingen die je om heen krijgt/leert en ontvangt, dat maakt uiteindelijk tot wie je bent en je zult niet eens meer focussen op die ene doel, maar juist erom heen, want die doel heb je al, je bent al ver gekomen, dus waarom zou je terug gaan?

Ik heb wel het idee, dat elke moment zo voorbij kan gaan, misschien is dat wel een reden waarom ik nu op dit moment steeds naar marco borsato luister - voorbij - met Do. Ik heb iedere dag hardop gezegd, vandaag is mijn laatste werkdag en zo'n gevoel heb ik steeds elke dag sterker. Ik heb het gevoel alsof mijn doel, mijn wens dichterbij komt. Een gevoel, dat je weet, dat je de laatste dag is, voel bevrijdend, alsof de last van je schouder afgevallen is en dat je weer verder op vooruit kan gaan en dat je al die stress niet meer om je heen wilt hebben. En dat je eindelijk iets gaat doen, wat je echt leuk vindt en alles wat je wilde, gewoon AANWEZIG is en dat het gewoon WEL kan.

Elke moment kan voorbij gaan, maar voor mij was deze maand toch het langste maand, een gevoel, meestal gaat het zo snel voorbij, maar deze maand was voor mij de langste maand, het leek wel alsof er geen einde aan komt en voordat ik het weet, is dit mijn laatste week in deze locatie en nog een week in een andere locatie en dan ben ik vrij, maar helaas heb ik niet hetzelfde vakantieperiode als mijn vriend, dus ik kan er niet echt volop van genieten, maar ik ga wel intussen tijd zo mijn hard me best doen om ergens anders aangenomen te worden en tijdens mijn vakantie mijn ontslag kan opzeggen en misschien wel voor mijn aankomende vakantie. Uiteindelijk moet je om jezelf denken, iedere mens komt en gaat.

Je kan niet iedereen opvangen, terwijl jezelf niet lekker in je velt zit. En ja, dan moet je toch eerst aan jezelf werken, dan pas aan een ander, anders is het dubbel-onzinnige situatie, waar je geen houvast kan vast houden en raak je verdwaald in iemands anders z'n cirkeltje. Iedere mens is verantwoordelijk voor hun eigen daden, dus ook jij bent verantwoordelijk voor jezelf. Je kan niet iemand anders de schuld geven, jij kiest ervoor voor deze situatie en je hebt het zelf in de hand. Als je weet wat je wilt en niet wilt, kies je ervoor om anders te gaan doen.

Elke keus dat je maakt, maak je zelf, voor jezelf en niet voor een ander. Je kan niet meer iemand anders de schuld geven, ontken het maar niet, maar wees oprecht naar jezelf en voor jezelf. Op die manier zul je je rust vinden en uiteindelijk uitkomen en weten wat je wilt. Soms moet je niet te ver gaan om je doelen om onterechte manier te bereiken, dat bij een ander  niet goed uit komt.

Verleiding is er overal maar jij hebt zelf in de hand en als je te veel door je gevoelens laat leiden, kan het verkeerd uitlopen en soms moet je even afstand nemen van je gevoel en om jezelf te analyseren wat je echt wilt, waarom voel je zo? Waarom en waardoor? Voordat je rare dingen gaat doen.

Ik laat het hierbij, want ik wil nog even genieten van mijn vrije dag vandaag, ik ga even de deur uit, me ding doen en er maar van uit gaat, dat het goed komt.

Je zorgt er zelf voor dat het goed komt!

Liefs en een fijne dag toegewenst!

'You decide every moment of every day who you are and what you believe in.
You get a second chance, every second!'