Aanleg of aangelegd

Ik weet niet het juiste woord, op dit moment, wat ik daarmee wil zeggen, is dat bepaalde dingen je niet altijd gemakkelijk van je af kan slaan. Aanleg voor eten, of aanleg voor onzekerheid, oeps, het woord zegt het al. Volgens mij ben ik ook jaloers aangelegd, of hoe heet dat. Jaloers zijn is eigenlijk een negatieve vorm van je onzekerheid, van je angst, die jou en je reine ziel gek en kapot kan maken, terwijl het niet nodig is. Jaloers vergelijkt jou met een ander, alsof jij geen haar beter bent dan zij/hem/ whatever wie het ook mag, zijn. Het knaagt je wel in je maag, je maag gaat ervan draaien, eerlijk gezegd. Jaloers aangelegd, of onzeker aangelegd, je wantrouwt jezelf. Je denkt dat je niet waard genoeg bent voor jezelf. Opnieuw weer jezelf leren accepteren en te waarderen wie je bent. Als mens en als persoon. Weet je, je moet jezelf niet vergelijken met een ander persoon. Ieders heeft iets unieks in zich en als iemand dat ook interressant vindt, is het maar zo. Jij hebt ook je eigen interesse wat een ander niet heeft. Of vindt, je moet jezelf niet gek laten maken. Die gevoelens horen niet eens te bestaan, het is onrein, het past niet bij je, je bent een mooi waardevolle persoon, die ook liefde en warmte kan geven, ieders op z'n eigen manier. Nieuws van de dag!

STOP MET JEZELF VERGELIJKEN, WEES WIE JE BENT EN DAT IS AL GOED!

Zolang jij jezelf nog vergelijkt met een ander persoon, ben je voor zover nog niet helemaal tevreden met wie jij echt wilt zijn of bent. Het enige manier om te doen is, meer liefde geven aan jezelf. Meer leuke dingen doen voor jezelf, meer naar jezelf in de spiegel kijken en spreekt mooie woorden voor je uit. Al die negatieve woorden, behoren tot vandaag niet meer in je mond! Je spreekt alleen maar liefde, mooie woorden uit naar jezelf en voor jezelf toe! Begin er nu mee, al doe je het met 1 woord, 1 zin, JE MAG ER ECHT ZIJN! Natuurlijk zijn er ergere dingen op het wereld, maar daar moet je niet naar kijken, kijk nu eerst naar jezelf, eerst jezelf helpen, dan pas kan je iemand echt op een eerlijke oprechte manier helpen.
Alles wat jij zegt of doet, doe je met oprecht of niet oprecht, gemeend of niet gemeend, het bepaalt wel wat je op dat moment voelt. Als ik iemand niet mag, laat ik je dat ook echt voelen of blijken, als het wederzijds is, dan he... Ik doe het niet zomaar, ik volg meer mijn gevoel, mijn eerst instinct, mijn indruk bij een ander, daar let ik op, daar kijk ik naar. Maar soms kan je ook wel eens verkeerd inschatting of opvattingen maken, maar meest heb ik het wel gelijk!!! En daar twijfel ik niet meer aan mijn gevoelens. Alleen als mijn onzekerheid in de weg zit/staat, dan ben ik even niet mezelf, voel ik me even niet compleet, dan moet ik het gewoon op dat moment accepteren en toegeven en dan pas laat je het los, en krijg je vanzelf wel een boodschap of goed of fout was. Iedere dag leer je wat van! Van iedereen kan je het leren, hoe jij met mensen omgaat, hoe jij met jezelf omgaat. Jij bent net zo goed als een ander! Laat jezelf niet neerhalen, door iets wat jij niet hebt, een ander zou ook iets willen wat jij wel hebt, en wat zij/hij niet heeft! Accepteer diegene ook zo als het is. Niet moeilijk doen en verspil geen energie die je niet wilt en niet nodig hebt! Je hebt dagen en maanden en jaren nodig om te beseffen wat je nou werkelijk nodig hebt, terwijl het eigenlijk van NU al voor je neus liggen! En dat is LIEFDE.

Wees lief voor jezelf,
wees aardig voor jezelf,
wees dankbaar voor jezelf,
Hou van jezelf,
Waardeer jezelf,
want
JIJ BENT OOK WAARD!

Niet te veel nadenken, gewoon accepteren/toegeven en loslaten, morgen weer een dag!

Liefs puccy!

Aanpassen...

Je hele leven ben je aan het aanpassen. Aanpassen aan je taal, je omgeving, je mensen, je relatie en op je werk. Aanpassen doe je inprincipe uit respect, uit principe, voor de regels, denk om anderen en mee werken aan je relatie. Maar aanpassen betekent niet dat je jezelf te veel geeft en alsof maar doen voor een ander. Je moet wel jezelf kunnen blijven. Niet iedereen hoeft te weten wie jij echt werkelijk bent, als jij het maar wel weet van jezelf. Vaak doe je iets tegen je zin, maar vaak doe je het ook met plezier omdat jij het zelf ook leuk vindt. En dat voelt ook oprechter aan bij een ander. Geforceerd en tegen je zin dingen doen is maar voor heel korte duur. Daarom is het ook erg belangrijk dat jij weet wie jij echt bent en dat je jezelf volledig kan accepteren wie jij bent. Anders zou je ook niet van een ander kunnen houden. Ware liefde begint en zit in jezelf. Een ander dat is gekomen in je leven is mooi meegenomen en een bijzaak of een illusie. Uiteindelijk kom je alleen of tenzij je tweeling bent, en je gaat ook altijd alleen dood. Je neemt niets mee. Je laat alleen wat achter. Voor je nabestaanden. Goed of slecht, men is altijd blij dat ze je hebben leren kennen. Ieder voor zich. Op je werk moet je wel aanpassen, je mag best jezelf zijn, maar op zekere hoogte. Dat hangt van de werkregels en werksfeer af. Maar je relatie. Die passen zich altijd aan een ander. De waarheid klinkt heel hard, soms wil je dingen niet horen, of het is te kwetsend om te weten. Maar het is juist goed, om daarmee leren om te gaan met jezelf. Je kan zoveel van jezelf leren. Geven en geven en niets ontvangen..klopt natuurlijk niet. Maar wat je geeft, ontvangt je ook terug, maar misschien niet van diegene zelf, maar kan ook via een ander zijn of van een ander zijn, het kan iedereen zijn. Zolang je het maar echt meent! Maar soms word ik wel moe van mezelf. De oorzaak ligt toch bij jezelf. Je hebt het zelf in de hand. Als ik er voor kies om aan te passen aan die situatie waar ik eigenlijk niet mee eens ben, tja... dan zeg ik niets meer. Want je denkt uiteindelijk toch, tja, zo is het gewoon, klaar, accepteer het maar. Je hebt gewoon pech. Nee, ook al word er geen rekening gehouden met jouw gevoelens, nee, het gebeurt gewoon. Soms zijn de seintjes niet genoeg om te laten zien, soms moet je het ook gewoon hard op zeggen. Maar soms doen praten niet zoveel. Soms ben je een prater, maar soms ook weer niet. Je hoeft niet altijd op hetzelfde level te zitten, al voel je je afstandelijke energie. Zolang er liefde aanwezig is op welke manier dan ook, is het okay. Maar het is wel verstandig om beetje erover te praten. Gemengde gevoelens sparen is niet altijd verstandig. Dus wat los je er mee op? Je gaat elkaar ontwijken, je houdt eens een keer bezig met jezelf, maar dan hou je een schuldgevoel over, omdat je anders nooit zo doet. En nou ineens wel. Daarom is het belangrijk, BLIJF BIJ JEZELF... als een ander niet kan waarderen of ermee omgaan is het hij /zij hem/haar probleem. Niet die van jou. Natuurlijk wil je altijd praten als je iets dwars zit, maar teveel zwakte laten zien, is niet altijd even juist. Het hangt ervan af. Diegene verlangt niet van jou dat jij zo moet zijn, maar dat jij juist gelukkig moet zijn, voor jezelf. Dan komt de rest wel goed. Maar soms kan je het ook anders oplossen, kijk maar meer naar jezelf en doe er wat mee. Als diegene ziet dat jij verandert en relaxer uit ziet, dan merkt het vanzelf wel. Dus zorg altijd eerst goed voor jezelf en dan pas een ander. Het klinkt heel erg ego, maar je mag best egostripper zijn, en niet egotripper! Teveel aan een ander denken of geven is ook niet altijd goed. het is niet verkeerd om echt eens aan jezelf te denken. Niemand is niemands bezit. Alleen je angst maak je bang, angst weerhoudt je creative gedachten, weerhoudt je om dingen te doen die je leuk vindt. Angst verblindt je. Die angst die jezelf hebt opgebouwd. Dus kan je ook afbouwen. Breek 1 voor 1 die angstbaksteen van je af, visualiseer dat je het doet, alsof. Iedere dag doe je 1 angstbaksteen weg, tot je de weg ziet, tegen het horizon aan, dat oneindigd uitziet, want er gaan een wereld voor je open. En daar is het, al die tijd, aanwezig, wachten op jou. Lieve mensen, hou van jezelf, waardeer jezelf. Fijne avond! Liefs puccy

gevoelens, gedrag, emotioneel, onhandelbaar

Soms voel je je niet normaal, soms denk je dat je iets mankeert, maar eigenlijk ben je een heel doodnormaal mens, want bijna niemand is normaal. Normaal bestaat niet, abnormaal wel, want we zijn niet allemaal gelijk, gevoelens en gedachten zijn niet gelijk, we zijn allen uniek. We hebben ons eigen gedachten en eigen meningen, we hebben een eigen manier van denken. Soms zijn we het eens, en soms ook niet, en daarom mag je ook best je eigen mening zeggen/vertellen, al hangt het vanaf hoe je het verteld aan een ander. Een ander kan daar zich beledigend voelen of daar begrip tonen, en neuteraal voor open staan. Maar vele duidelijke waarheden niet. Soms klinkt het kwetsbaar maar het heeft uiteindelijk niets met jou te maken, het heeft te maken met wat hij/zij denkt over bepaalde dingen, dus voel je niet meteen gepasseerd, we hebben ieder vrijheid in onze gedachten. We bepalen zelf onze eigen vrijheid in onze fantasie wereld. Niemand die daarin kan kijken en bepalen wat goed en fout is. Het is jouw eigen wereld, die je zelf kan regisseren. Dat geldt hetzelfde met jouw gedachten. Alles wat jij denkt, trekt jij ook aan, maar op bepaalde momenten, wanneer je het toegeeft aan wat jij voelt op dit moment, dan laat je het los en komt er iets moois op je pad of iets leerzaam. Zoals ik, ik voel me laatste tijd niet normaal, mezelf. Ik weet het eigenlijk niet. Waarom weet je altijd beter voor een ander, of aan een ander, maar jezelf, doe je het anders. Wie houdt je nou eigenlijk voor het gek? Nee, op het moment voel ik me even niet normaal, niet helder, niet mezelf. Ik waardeer mezelf de laatste tijd niet, ik haal veel uit me werk, ik geef me zelf een voldaan gevoel dat ik iets goed doe, maar buiten werktijd, lijkt het wel alsof mijn leven stil staat. Al heb ik kind, vriend, huis en andere dingen om me heen, positieve dingen. Maar 1 en ander manier kan ik mezelf dat niet gunnen. Of waarderen wie ik ben. Ik ben/voel me een huissloof. Ik wil zoveel aan het huis doen, om beetje rust te creeeren, maar dat zit er helaas voorlopig niet in, maar rust maken, kan in je hoofd, niet om dingen. Materiele dingen vullen maar voor even, maar het gaat om de intenties, wat je er mee doet. Al verwaarloos ik mezelf, er gebeurt niets, ik weet wel beter, maar ik doe er niets aan. Waar wacht ik op? Op niemand, denk ik. Op liefde? Liefde heb ik. Maar ik kan me zelf op dit moment niets geven. Soms lees ik dingen en dan is het de boodschap, wat ik ermee mag doen, zoals laatst 'stop met zoeken naar jezelf' vind het hier! Ik zoek ook niet naar mezelf, maar ik weet wel dat ik mezelf op dit moment ff niet waardeer wie ik ben. Het huis moet rust geven, maar het geeft mij momenteel even onrust. Zelfs met auto rijden heb ik er moeite mee, het is zo simpel, ik kan gewoon rijden! Maar ik durf geen stappen te zetten in de auto. Zelvertrouwen ben ik beetje kwijt en ik twijfel enorm aan mezelf, ik moet hier iets mee, ik wil geen flasbacks van onzekerheid, die nergens op slaat. Omdat je niets doet met je leven, sta je stil en loop je achter voor het gevoel in je leven. De wereld raast te snel om je heen, soms denk je dat je net iets te snel ben voor ze, maar soms denk ik ook dat ik te langzaam ga. Ik heb niets na mijn werktijd, behalve schoonmaken, was opruimen en af en toe koken. Stel geen reet voor, want het wordt toch weer rommel! Ik wil me gang af hebben. Ik wil rust in huis. ik wil geen rommel in huis, ik wil bloemen in huis. Al gaan ze dood, maar ze zijn er! Ze bloeien met kleuren. ze maken mij blij. En ik mis me zoontje. Het leven is niet zo zwaar dan je denkt, je maakt het zelf zwaar. Jij begeleidt zelf je eigen leven. En niet hij of zij... Jij kiest ervoor dat je je zelf zielig vindt, en dat je niets waard bent, maar het is niet zo. Maar buiten dat, is het menselijk dat je ook menselijk mag voelen, maar niet dagelijks. Je mag doen wat jouw gelukkig maakt, altijd kies je ervoor om een slachtoffer te zijn of te voelen maar het is niet nodig. het is makkelijk gezegd dan gedaan,dat weet ik, maar zorg en neem nou es een besluit wat je wilt doen met je leven. Je leeft niet voor niets, Je bent hier en je bent het waard. Waarom zou je voor een negatieve partijen kiezen, terwijl jij zelf kan bepalen wat jij goed vindt. Dus uiteindeiljk kies je zelf voor je eigen pijn. Pijn die je zelf hebt gemaakt, terwijl het niet meer hoeft, toch blijf je het doen, waarom? Wat bereik je daarmee? Natuurlijk is het soms niet te beschrijven hoe je voelt, maar besef wel dat jij zelf ervoor kies dat jij in die cirkel wilt blijven zitten, waar je niets mee opschiet, daar heeft er niemand wat aan. Doe jezelf een plezier en hou er mee op. Kies voor het leven en voor het positiefheid. Als jouw partner zelf kiest voor z'n eigen leven, moet jij dat ook doen, iets wat niets schaadt en iets wat jouw het vreugde geeft. Ik wil het liefst zingen, en dansen, maar ik doe het niet, ik onderneem niets. Daarom schrijf ik ook blog, misschien is dit het herkenbaar verhaal, ik praat in 2 personen, aan mezelf en tegen mezelf. Goedkopere therapieen bestaat niet. Voor je het weet is het zo over. Gewoon over, weg, dus maak er nog wat van! goedeavond!