Onrustig...

De wintermaanden komen eraan. De wintertijd wordt aangepast. De dagen worden snelle donker, minder licht en donkerder. Door de winterperiode heb je regen wind, sneeuw, hagel, noem het maar op. Dikke jas, warme schoenen aanschaffen en goed eten en goed slapen en vergeet niet, doe ook leuke dingen tijdens je winterperiode. We kunnen niet te afhankelijk zijn door deze nieuwe winterperiode. Ik weet hoe soms vermoeiend het kan kosten, want ieder mens heeft een licht nodig om verder te gaan, een licht die voor jou schijnt waar jij naar toe wilt. Een licht die jouw leven verlicht. Een licht dat voor jou schijnt, wie jij bent in het daglicht. Want in het donker kunnen men je niet zien. Je wilt er zijn, je wilt er bij zijn, je wilt niets missen. Maar bekijk het ook van andere kant, waarom de natuur zo zijn geworden. Zo leeft de aarde gewoon. Verschillende periode en groei. Het is de natuur, Je moet van iedere natuur kunnen genieten en dankbaar zijn, het is groei, bloei, zaai, oogsten en verder gaan. Zo hele leven lang door. Er zijn ook gezellige donkere dagen, voor mensen die ook stil moeten staan bij hun leven, daarom heb je ook kerstmis. mensen gaat maar door en door en door maar sta niet stil bij wat ze nu wel hebben. Zodra de kerst komt, de kerstfilm...dan is iedereen weer in de mood om aardig voor elkaar te zijn. Toegangelijker maken voor een ander, werk het vanuit jezelf toe, niet wachten tot iemand anders het doet. En al die kerstliedjes en ja goeie excuus om weer extra te gaan drinken met mensen, lekker eten bij je familie en vrienden thuis. Men gaat ook vaker bij elkaar eten. Hoe dan ook wendt, je hebt altijd elkaar wel nodig. Maar er zijn ook mensen die niets te maken willen hebben met de vrienden en families. Die zijn meer een loner, of met z'n 2en. Die vinden het prima zo. Kost het ook minder geld en minder gezeik en geklaag iedere jaar hetzelfde. Al die gestressde moeders/tante/oma's die voor het eten moeten zorgen, staan de hele dag in de keuken en dan in een 10 minuten hebben we allemaal met onze volle buik vol gegeten en rotten we weer op, het was gezellig MA! Nou...volgens mij kunnen we dat allemaal veranderen. Al is het iets kleins, bezorg iets kleins voor je familie/ma/pa, vrienden, wie dan ook. Ze doen het niet voor niets. Het is de gezelligheid, het is de band die familie bij elkaar houdt. Eten en gzelligheid houden bij ons elkaar. Natuurlijk is geen enkele familie perfect, maar dat hoeft ook helemaal niet, maar het is altijd wel fijn dat je op je familie en vrienden kan rekenen. Want nogmaals, je bent niet alleen. Je doet alleen maar je bent het niet. Zet die koppigheid opzij, en laat die verleden tijd los en leef verder in het heden. Leef in het NU, wat je nu doet, beseft wat je hebt, en wees iedere dag dankbaar dat je een gezond mens bent. Wees wakker, nu op dit moment! Jouw tijd is er! maak er wat van! Het is nog niet eind oktober maar het komt er heel snel aan, die periode. Laat je niet gek maken door die winterdip. Zorg dat je goed uitgerust naar bed gaat en dat je weer met frisse mood naar je werk gaat of wat dan ook. Plan niet te veel ronde deze periode. Hou er beetje rekening mee met je medemens, je bent niet alleen. Als het druk is in de trein, leg je tas op je benen en laat een ander zitten, zonder zich te moeten vragen. Het zijn maar kleine dingetjes. Hoe zwaarder jij voor jezelf maakt, hoe moeilijker je uit deze diepe dal komt, des te meer je depressiever wordt, om niets. Kijk met je hart, met liefde en handel ook met liefde. Boosheid, kwaadheid, droevigperiode, het is nu voorbij, laat het verleden nu los, die heb je niet meer nodig. Het is tijd om verder te gaan, van NU! We leven in het NU! Nu is het jouw tijd! Nu is het jouw moment! Wachten is niet meer nodig. Wees blij met jezelf, hou van jezelf en waardeer jezelf. En vergeef je zelf van fouten. Je hebt er van geleerd en je kunt het alleen maar beter van worden!

Ik begon met 'onrustig' omdat ik veels te vroeg wakker. Ik heb denk ik wel geslapen maar ik heb niet veel me energie gebruikt gisteren. Ik heb veel dingen in me hoofd die ik wil doen, en ook gaan doen. Ik ga straks wel proberen weer te slapen en als ik wakker word, dan wacht ik op een kastje opbergkastje en kan ik verder met mijn keukenkast, even opruimen, ordenen en gewoon chillen, ik ga nu niet zeggen wat ik straks gaan doen of plannen, want ik ken mezelf, dan wordt het niets. Bij sommige zaken plan ik wel vast, dan is nodig en goed voor mezelf, disipline! Maar dit soort dingen, komt vanzelf, ik weet nu niet hoe de dag loopt, dus ik ga gewoon van mijn bezigheid moment genieten en ik vermaak me heerlijk. Ik ben zo blij dat ik vrij ben en ik mis me werk totaal niet!!!!! Ik wens hardop dat ik daar binnenkort weg mag gaan en kan ik ook weer verder. Het is een proces van leerperiode. En ja een tip, het is nu de goede moment om goeie warme schoenen te kopen alvast...want straks zijn ze allemaal op, want het wordt koud! En goeie jas! En ik wil een Penfield jas kopen maar die prijs is zo hoog waarvan een gezin met 4 kinderen 2 weken van kan leven! Dus nee, ik kan het wel betalen, maar het is niet haalbaar, het is wel lekker warm, maar het is niet waard, ik kom wel iets anders tegen! Penfield is echt een goeie merk, daar niet van, je zult echt wel blij zijn met de prijs die j voor betaald, want het houdt je echt warm!!! Maar ik vind het te duur voor mezelf. Al spaar ik ervoor, ik kan het niet voor die bedrag uitgeven, tenzij ik ineens een goed salaris heb waarvan ik nog ruim van kan leven, zou ik het doen. En zou ik ook nog jas voor kopen voor me vriend. Maar goed, ik dwaal af...

Dus lieve mensen, probeer gezond te blijven eten, blijf bewegen, eet meer fruit, meer kruidenthee, ga uitgerust naar bed toe, geniet van je moment en kom je door deze donkere dagen makkelijk heen. En natuurlijk mag je ook een keer rottig voelen maar laat het niet te lang gebeuren, want anders mis je iets!

Liefs puccy, tot snel!

Waarom is het zo soms lastig...

om jezelf te zijn, gewoon volledig jezelf 100% zijn, zijn wie je bent, dat je er mag zijn, je hoeft niet aan te passen, wees lekker jezelf, maar overal waar je ook gaat of doet, je past je aan, automatisch, of je MOET aanpassen!...Pfff..word er zo moe van, maar ook van mezelf hoor! Ik probeer of het gaat 1 en ander niet altijd fijn hoe het loopt... Je bent wel jezelf bij je sommige omgeving, maar vaak ook weer niet. Je houdt je rekening mee met de gevoelens en gedachten van een ander, maar eigenlijk zou je schijt moeten hebben. Waarom? zo blijf je aan de gang...maar aan de andere kant, je kan wel wat socialer zijn, lastig he... het heeft 2 kanten van eigen ik kunnen zijn vorm... maar het is eigenlijk de keus die je zelf maakt. keuze, keuze maken, keuze nemen, keuze aannemen, keuzen moeten maken....wat gaat het toch door ons hoofd heen? Kunnen we het wel aan? We maken het zelf van, we creeeren dit zelf. Niemand anders. Straks moet ik een keuze maken, wat misschien impact gaat geven verder in mijn leven. Ik ben zeer dankbaar voor mijn stabiele relatie en mijn sociale leven, maar mijn werk heeft ook enorm invloed op mijn leven,waarom? ik werk fulltime, is logisch toch. Je kan niet altijd doen wat je leuk vindt, maar je kan er wel wat van maken! Dus ik hoop dat ik deze week wat meer duidelijkheid krijg en zie hoever ik kan komen voor mezelf en NIETS MOET! Elke moment is een kans, wees alert!

En dan heb je ook nog 'es fases in je leven. Je komt in een bepaalde fases terecht, door je nieuwe omgeving, je nieuwe ontmoeting van andere mensen, kennis en andere dingen. Je verandert daardoor ook je stukje persoonlijkheid, je leert jezelf op een ander gebied kennen, hoe ouder je wordt, hoe meer je toegeeft van je fouten, je onzekere punten en je werkelijkheid de waarheid, wie je echt bent. Iemand die spiegelbeeld bij je houdt...het houdt je alert. Alleen jijzelf kan jezelf veranderen, een ander kan het niet doen en je kan niet van een andere dat ook eisen die ook moet veranderen. Niets moet!!! Niet MOET! Maar opgegeven moment verander je ook van stijl. Je wilt jezelf eens wat anders. Zoals kort haar hebben maar durft niet (ik haat kappers btw) of je wilt nieuwe kledingstyl veranderen. Pff.. we zijn nog allemaal aan het leren. Wie we echt zijn. Maar hoe dan ook, mag zijn, aan alles komt een eind, je kan er beter van genieten met wat je NU WEL HEBT. En dat is ook dankbaar zijn!

Men vergeet vaak waar ze staan, met wie ze samen wonen, wat diegene allemaal doen voor ze, of het werk, vrienden, kinderen.. je hebt alles, toch? Maar toch wil je meer, meer meer meer... Blijf af en toe even stil staan bij de momenten... die ene moment dat je geluks gevoel geeft en dat alles helemaal niets meer voorstelt! Die moment heb je!!!!

Ik zelf moet ook eens stil staan en gelukkig doe ik dat ook! Tot snel!

puccy!

Soms is het lastig....

om de waarheid over jezelf te horen, of te lezen, of ...whatever het ook mag zijn. Op zich is dat niet helemaal verkeerd, zo leert jezelf ook op een ander manier kennen en misschien vind je dat je zelf moet gaan veranderen en dat je je eigen gedrag/houding niet tolereert. Op gegeven moment heb je wel eens genoeg van jezelf, van je eigen houding maar niet willen toegeven. Je kan niet alsmaar die goedzak zijn, ook jij bent maar een mensje. Maar het is goed om een keer toe te geven dat je ook niet alles goed doet, het is niet erg, anders zou je leven zo saai zijn. Ik zei altijd, if you knew better, you do better, maar dat is altijd achteraf. Dus bekijk het positief. En ga er anders mee om. Ik ben een gevoel mens, maar ik vind het soms erg moeilijk om rationeel te denken, ik denk te veel mijn eigen gevoelens, het klinkt zo ego maar ook niet weer. Je kent /herkent jezelf beter vanuit je gevoelens maar het is ook goed om vanuit je verstand te denken. Niet alles hoeven met de gevoelens te maken. Maar ik moet toegeven, het is lastig!

ik word moe van mezelf, vandaag! :( dat mag!

Anyway, wat moet je doen, als je ineens de keuze krijgt, die je wilt maar toch jezelf in de twijfel brengt. Wat ga je doen? Rationeel denken, met je gevoelens denken of ... dingen op het papier zetten zoals iedereen het zegt en doe wat je voelt, maar dat kan niet altijd. Weetje, ik ga pas denken naar het gesprek! Ik let you know!

cia!

Happy .....

birthday to me....

How are you all? Met mij gaat het momenteel stukken beter, al heb ik niet veel geschreven maar ik heb wel veel nieuwe inspiratie gekregen en het zit heel veel in me hoofd en graag wil ik dat met jullie delen, alleen weet ik nu even niet waar ik moet beginnen. Ten eerste wil ik mezelf feliciteren... Tja.. gek klinkt dat he, jezelf feliciteren? Elke jaar dat je jarig wordt is een feest, want het is je geboortedag, waarom niet. Al hoef je niet uitbundig te gaan vieren, het gaat uiteindelijk om jezelf, wie jij bent. Elke dag of elke minuut ga je de nieuwe fase in je leven. En de dankbaarheid! Dat je er nog bent en gezond bent en dat er vele mensen zijn die voor jou zijn. En je geliefde, je kinderen, wie dan ook, desnoods je buren, iemands vrienden, je bent niet alleen. Ik voel me heerlijk vandaag, het is een blessing day. Het liep anders dan gepland of gedacht maar zo zie je weer, soms moet je gewoon voorledig vertrouwen op het stroom van je leven. Elke ingangen die je neemt of krijgt of ontvangt, is er een uitgang. Welke ingang en uitgang jij neemt dat bepaal jij zelf. Je bent je eigen keuze te baas, niemand die tegen jou zegt, welke deur je moet nemen. Soms heb je wel een stem nodig om jou bij te sturen maar vaak moet je het ook zelf doen, dat heet ervaringen opdoen en karakter rijker. Bij elke ingang en uitgang die jij zelf neemt, je eigen keuze, kom je stapje verder, ook wie je bent. Men maakt fouten /lessen...beter gezegd. Ook ik moet toegeven, ik heb mijn lessen geleerd, ik heb heel veel geleerd, maar soms kan ik mijn emoties niet te baas, maar er zijn genoeg uitgangen die je kan nemen. Dus dat nam ik ook, ik las geinsprireerde boeken met teksten die mij op weg helpt om verder te komen. Elke dag las ik een stukje teksten en klaar is kees. Bam, verander je gedachten, verander je keuze en verander je leven.... Het klinkt makkelijker dan gezegd en dat is ook zo, niet proberen maar doen!

Bij elke ervaringen en andere ingang die je neemt, ontmoet je ook andere mensen, misschien ook andere soort mensen die je gewend bent maar die jou onbewust hiermee op weg kan helpen, die voor jou insprirend kan zijn. Misschien weet je het niet meteen maar als je op jezelf vertrouwt weet je dat het zo is. Al is het maar kleine ontmoeting, van een momentopname, het moment is er, was er, wees dankbaar daarmee en ga verder, en maak een nieuwe keuze. Iedere dag is een andere keuze, andere gevoelens, kies bewust hoe jij hiermee omgaat. Laat je niet te lang kwellen door die negatieve zelfgemaakte gevoelens, die heb jij nu niet meer nodig, we leven nu hier in de het heden en we gaan ervoor en door!!!

Ik ben gaan veranderen met mijn gedachten. Ik dacht steeds, 'ik weet niet wat ik wil, ik weet niet wat ik wil, ik weet niet wat ik wil'... Natuurijk weet je niet wat je wilt!!! En komt het ook niet naar je toe, logisch toch? Zo werkt het. Op gegeven moment moet je alsof doen! Denk maar wel dat je het weet wat je wilt. Dus ik dacht werkelijk ' ik weet wat ik wil, iedere dag weet ik wat ik wil, alles wat ik naar verlang, verlangt ook naar mij toe, ik weet wat ik wil... En zo begon het proces...maar mijn doel is nog niet bereikt maar uiteindelijk gaat het niet op je einddoel, maar om het proces. Het proces is het geluk dat je ervaart, die ervaringen die je mee deelt met andere mensen, andere omgeving, elke keer leer je wat, leer je iets. Verander je gedachten, verander je gevoelens, verander je ook je daden. En op die manier ga jij stapje verder naar je doelen... Naar elke wat jij maar wilt!!! Als er ingang is, is er ook een uitgang, maar hoelang jij daar ertussen blijft, dat bepaal jij zelf....

Vertrouw op het proces van je leven, op je stroom van het leven, soms is het niet haalbaar, (denk je) maar verander van denken helpt je al verder mee op weg. Ga je gedachten veranderen in goedheid en doe het!

tot snel... liefs puccy

illusie.....ja of nee....

Is je leven een illussie? In deze maatschappelijke wereld die je helemaal gek maakt om te leven zoals zij het willen, terwijl je weet dat het maar voor tijdelijks is, niets is houdbaar, niets...Zelfs de natuur niet...waarom wij mensen zouden dat wel zijn? Uit welke waanzin hebben wij dit bedacht? We zijn spirituele wezens met menselijke aarde, maar soms zijn we te mensenlijk dat we niet terug kunnen keren naar onze kern. Je laat te veel mee slepen en alsmaar in het 'moeten' moeten leven, je kan het niet zomaar afstand van nemen, want alles heeft z'n gevolgen en nadelen. Of juist voordelen, dat hangt van je omgeving af en hoe jij daarmee omgaat. Ik kan soms niet zo goed tegen de vernieuwing, al is het echt niet verkeerd, je kan het zien als een uitdaging. Niet als een faalangst of obstakels, het heet ervaringen opdoen. Laat je niets weerhouden door je negatieve gedachten, denken dat je het niet kunt maar JE KAN HET WEL! Iedereen kan een alleskunner zijn, als jij maar zelf wilt, en niet omdat het moet. Maar men kijkt eerder naar je capiciteit en je kwaliteit, waar je goed in bent, moet je daar gebruik van maken. En daaruit iets uitvoeren en waarmaken, maar verlies jezelf niet. Soms kan je te ver gaan met iets, waardoor jezelf voorbij loopt, bang dat het niet haalbaar is. Men zien mij als perfectionist maar dat ben ik totaal niet. Ik vind het alleen niet leuk om fouten te maken, maar juist, je moet fouten maken en los te laten en helemaal goed te verbeteren en opnieuw naar de nieuwe ervaringen. En je kan niet altijd te lang blijven hangen.

Je leven is een illussie, niets is blijvend, alles is tijdelijks, aan het begint, komt ook een eind aan, wat dan ook is, maar wees dankbaar, bewust dankbaar met wat je wel hebt en geniet ervan, want het kan zo over zijn. Ik hou me vast aan die gedachten, ik wil mezelf niet meer binden aan iets wat niet blijvend is, en uiteindelijk leeft iedereen voor zichzelf. Maar je kan altijd iets bijdragen aan een ander met een goeie intenties. Daarom houdt men ook zo vast aan hun relatie waar ze misschien niet gelukkig zijn, of aan hun zekerheid op hun vast baan, waar ze niet gelukkig zijn..., soms moet je inleveren maar je krijgt er wat voor terug, alleen als je iets wat je leuk vindt en jezelf te kans geven om te ontwikkelen en ervan de moment te genieten. Niets is blijvend,... aan alles komt er een einde aan. Het klinkt misschien depri, maar het is het niet! Het is even terug komen op je kern, op je basis, weet nog wel wie je bent! En wat je doet.... daarom hebben sommige ook last van terugval, als je weet dat iets is tijdelijk, kun je ermee makkelijker omgaan. En hou je ook niet vast aan iets...wat TIJDELIJKS is....maar geniet er wel van! En wees iedere dag dankbaar...

liefs puccy... proost op je gezondheid!

Je leert je lessen...daarom ben je ook hier... om te leren en

te delen...wat je er mee doet, mag je zelf weten. Wie weet kan jij iemand anders hiermee helpen, jouw ervaringen zijn mooi meegenomen, je kan beter relativeren in een ander, hoe hij/zij denken of wat zijn/haar gedachten zijn. Misschien niet alles, of je kan het beter onderschat, beter mensenkennis opbouwen, door ervaringen. Zo leer je ook dat je niet zo snel moet gaan be-ooroordelen over diegene. Misschien vertellen je gevoelens je dat wel, dat is ook prima, ook altijd luisteren, maar er is een verschil daarin. Als je net als ik, beetje mensen kan lezen, door hun lichaamstaal of door hun houding, kan je beter onderschat hoe iemand is, al is het nooit 100%, maar het is wel vaker zo. En dat is niet erg als je het verkeerd hebt, maar respecteer diegene wel zoals die is. Punt. En ga niet verder erover praten. Klaar is klaar.

Ik heb zoveel geleerd afgelopen tijd sinds ik weg was gegaan bij me oude baan, je koester wel meer met wat je al hebt gehad, heel gek, maar zo werkt het wel. Nu ik steeds beter weet wat ik wil en wat ik belangrijk vind en wat het zwaarst weeg, kan ik me beter richten op de juiste doelen. Misschien niet de juiste, maar je weet wel wat je wilt. Als ik niet weg was gegaan, zou ik die ervaringen nooit hebben gehad en altijd zou twijfelen. Maar helaas ben ik ergens beland wat ik echt heel jammer vind, waar ik me helaas niet op me plek voel of gaat voelen. Als het niet gaat, gaat het niet. Ik heb echter geleerd, klik is belangrijk. Dat je samen kan werken, dat je elkaar vertrouwt als collega onder elkaar, en alles zakelijk en gezellig blijft houden en samen die doelen willen bereiken en vooral, met plezier naar je werk gaan. Er mag geen drempel ontstaan. Helaas is mijn drempel alleen maar omhoog gegaan. Qua werkzaamheden ben ik er wel mee gewend, maar als het niet klikt met de mensen (leeftijds verschil) dan houdt het op.

Dus ik wens iedere dag hardop mijn wensen en hopelijk kan ik binnenkort afscheid nemen. Al wens ik mijn mede collega heel veel geluk en succes en zij zijn allemaal nog jong dus.. het komt wel goed, uiteindelijk!

Ik ben blij met wat ik heb geleerd en ben dankbaar voor die ervaringen!!!

liefs puccy!

Op gegeven moment houdt het op!

Met alles, alles wat jou dwars zit, houdt een keer op! Alleen jij kunt het! Jij kan een einde aan maken. Maar soms ook niet, zoals gezondheid, daar kun je niets aan doen, het is iets lichamelijks en geestelijks, het enige wat helpt is meer positief te denken. Meer jezelf gaan waarderen wie je bent. Overal waar je bent, je past je automatisch aan de omgeving, of je leuk vindt of niet, je kijkt toch eerst de kat uit de boom. Eerst proeven en dan pas beoordelen of het goed is. En daarna kan je altijd alsnog op een goede manier vermaken of maak dat je weg komt! Dat laatste heb ik nou echt de laatste tijd, ik heb het niet naar mijn zin. Zelfs mijn medecollegaatje heeft het ook helemaal gehad. Ze heeft te lang ingehouden en te veel ingeslikt en geaccepteerd. Maar ook dat houdt het een keer op!

Maar ja, wat kan je eraan doen? .... Je kan met je autoriteiten erover praten maar of die er iets mee doet, weet je niet. Je gaat er vanuit van wel, maar verhalen heeft 2 kanten... ik noem het sinds vandaag the good clan and the bad clan. Tja, je kan zelf raden bij welke clan ik hoor. Maar goed, we schijnt niet de enige zijn die daar mee zitten, ik zit er nog niet eens 2 maanden en ik voel wel alsof ik daar 2 jaar zit! Verschrikkelijk! Ik moet daar gewoon weg! Zodra ik iets vind wat goed bij me past en heerlijk naar me zin gaat krijgen, ben ik weg!

Ieder voor zich, je moet jezelf beschermen en doe wat je denkt dat goed is. Sommige mensen hebben echt te gemakkelijk te praten over bepaalde dingen. Maar sorry, als je niet weet wat ik voel, heb ik liever dat je gewoon je mond houdt.. Ik heb altijd gewerkt maar dit heb ik nog nooit meegemaakt...Zo erg is het, het is net soepserie!!! Weg ermee!!!

Iedere dag zoek ik naar andere werk en wens ik meer geluk te ontvangen en eindeijk rust! Ik wil met plezier naar mijn werk en dat is het belangrijkste! Al mijn behoefte en wensen worden vervuld en alles is goed mijn wereld en ook in jouw wereld!!! We blijven vechten voor onze gerechtheid, en de waarheid duurt het langst!!!

met liefs puccy

Mag je wel hopen of niet?....

Ieder voor zich....right?

Hopen kan je gevoel geven van zwakte, afhankelijk laten zijn van iets wat nog niet bestaat. Als je meer vertrouwen wilt in iets wat je wilt bereiken, ga er gewoon van uit, maar natuurlijk moet je ook realiteit zijn dat soms ook niet zo werkt, maar je gaat er anders mee om met je gedachten. Als je iets wilt, ga ervoor maar laat het ook los, je zult hoe dan ook je doel bereiken, maar het gaat om de proces die je meemaakt, op welke manieren dan ook, je leert bij elke nieuwe stap, nieuwe pad en wegen nieuwe ervaringen, bij elke nieuwe ervaringen creeer je eigenlijk opnieuw je andere gedachten toe, maar als je sterk bij jezelf blijft en weet wat je wilt, zul je altijd op de rechte pad blijven volgen, volg je hart/gevoel, je instinct.

Ook ik heb mijn nieuwe ervaringen ontdekt. Als ik nooit weg was gegaan bij me ouwe baan, zou ik die nooit ervaren maar altijd blijven twijfelen, ook aan mezelf. Maar nu ik dit ervaring heb gekregen ben ik daar dankbaar voor, want ik weet dat elke moment kan stoppen, dat hangt van jezelf af. Helaas ben ik niet gelukkig op mijn werkplek, ik voel me daar niet op mijn plek. Maar vandaag een verrassende dag, liep ik langs en stapte naar binnen en volgde mijn gevoelens en ik deed zo goed mogelijk op een natuurlijke manier en het ging heel vlot. Wie weet wordt het wat, mag ik ervan uit gaan. Iedere dag voordat ik de deur uit ga, wens en bid ik voor de nieuwe kans. En natuurlijk heel hard, dat ik weg kan gaan bij me huidige baan.

Zolang het me moeite kost, om naar me werk te gaan, is het geen goed teken, al doe ik mijn werk goed, ook al mogen me andere collega's mij, het gaat om mijn eigen geluk. ik wil daar weg! weg uit die spinneweb! Die tijd ben ik al heel lang gepasseerd en ik heb er geen zin meer in!

Dus bij deze wens ik jullie een rustige nachtrust en tot snel!!! Met goed nieuws, wens ik!

liefs puccy! take care!