gevoelens, gedrag, emotioneel, onhandelbaar

Soms voel je je niet normaal, soms denk je dat je iets mankeert, maar eigenlijk ben je een heel doodnormaal mens, want bijna niemand is normaal. Normaal bestaat niet, abnormaal wel, want we zijn niet allemaal gelijk, gevoelens en gedachten zijn niet gelijk, we zijn allen uniek. We hebben ons eigen gedachten en eigen meningen, we hebben een eigen manier van denken. Soms zijn we het eens, en soms ook niet, en daarom mag je ook best je eigen mening zeggen/vertellen, al hangt het vanaf hoe je het verteld aan een ander. Een ander kan daar zich beledigend voelen of daar begrip tonen, en neuteraal voor open staan. Maar vele duidelijke waarheden niet. Soms klinkt het kwetsbaar maar het heeft uiteindelijk niets met jou te maken, het heeft te maken met wat hij/zij denkt over bepaalde dingen, dus voel je niet meteen gepasseerd, we hebben ieder vrijheid in onze gedachten. We bepalen zelf onze eigen vrijheid in onze fantasie wereld. Niemand die daarin kan kijken en bepalen wat goed en fout is. Het is jouw eigen wereld, die je zelf kan regisseren. Dat geldt hetzelfde met jouw gedachten. Alles wat jij denkt, trekt jij ook aan, maar op bepaalde momenten, wanneer je het toegeeft aan wat jij voelt op dit moment, dan laat je het los en komt er iets moois op je pad of iets leerzaam. Zoals ik, ik voel me laatste tijd niet normaal, mezelf. Ik weet het eigenlijk niet. Waarom weet je altijd beter voor een ander, of aan een ander, maar jezelf, doe je het anders. Wie houdt je nou eigenlijk voor het gek? Nee, op het moment voel ik me even niet normaal, niet helder, niet mezelf. Ik waardeer mezelf de laatste tijd niet, ik haal veel uit me werk, ik geef me zelf een voldaan gevoel dat ik iets goed doe, maar buiten werktijd, lijkt het wel alsof mijn leven stil staat. Al heb ik kind, vriend, huis en andere dingen om me heen, positieve dingen. Maar 1 en ander manier kan ik mezelf dat niet gunnen. Of waarderen wie ik ben. Ik ben/voel me een huissloof. Ik wil zoveel aan het huis doen, om beetje rust te creeeren, maar dat zit er helaas voorlopig niet in, maar rust maken, kan in je hoofd, niet om dingen. Materiele dingen vullen maar voor even, maar het gaat om de intenties, wat je er mee doet. Al verwaarloos ik mezelf, er gebeurt niets, ik weet wel beter, maar ik doe er niets aan. Waar wacht ik op? Op niemand, denk ik. Op liefde? Liefde heb ik. Maar ik kan me zelf op dit moment niets geven. Soms lees ik dingen en dan is het de boodschap, wat ik ermee mag doen, zoals laatst 'stop met zoeken naar jezelf' vind het hier! Ik zoek ook niet naar mezelf, maar ik weet wel dat ik mezelf op dit moment ff niet waardeer wie ik ben. Het huis moet rust geven, maar het geeft mij momenteel even onrust. Zelfs met auto rijden heb ik er moeite mee, het is zo simpel, ik kan gewoon rijden! Maar ik durf geen stappen te zetten in de auto. Zelvertrouwen ben ik beetje kwijt en ik twijfel enorm aan mezelf, ik moet hier iets mee, ik wil geen flasbacks van onzekerheid, die nergens op slaat. Omdat je niets doet met je leven, sta je stil en loop je achter voor het gevoel in je leven. De wereld raast te snel om je heen, soms denk je dat je net iets te snel ben voor ze, maar soms denk ik ook dat ik te langzaam ga. Ik heb niets na mijn werktijd, behalve schoonmaken, was opruimen en af en toe koken. Stel geen reet voor, want het wordt toch weer rommel! Ik wil me gang af hebben. Ik wil rust in huis. ik wil geen rommel in huis, ik wil bloemen in huis. Al gaan ze dood, maar ze zijn er! Ze bloeien met kleuren. ze maken mij blij. En ik mis me zoontje. Het leven is niet zo zwaar dan je denkt, je maakt het zelf zwaar. Jij begeleidt zelf je eigen leven. En niet hij of zij... Jij kiest ervoor dat je je zelf zielig vindt, en dat je niets waard bent, maar het is niet zo. Maar buiten dat, is het menselijk dat je ook menselijk mag voelen, maar niet dagelijks. Je mag doen wat jouw gelukkig maakt, altijd kies je ervoor om een slachtoffer te zijn of te voelen maar het is niet nodig. het is makkelijk gezegd dan gedaan,dat weet ik, maar zorg en neem nou es een besluit wat je wilt doen met je leven. Je leeft niet voor niets, Je bent hier en je bent het waard. Waarom zou je voor een negatieve partijen kiezen, terwijl jij zelf kan bepalen wat jij goed vindt. Dus uiteindeiljk kies je zelf voor je eigen pijn. Pijn die je zelf hebt gemaakt, terwijl het niet meer hoeft, toch blijf je het doen, waarom? Wat bereik je daarmee? Natuurlijk is het soms niet te beschrijven hoe je voelt, maar besef wel dat jij zelf ervoor kies dat jij in die cirkel wilt blijven zitten, waar je niets mee opschiet, daar heeft er niemand wat aan. Doe jezelf een plezier en hou er mee op. Kies voor het leven en voor het positiefheid. Als jouw partner zelf kiest voor z'n eigen leven, moet jij dat ook doen, iets wat niets schaadt en iets wat jouw het vreugde geeft. Ik wil het liefst zingen, en dansen, maar ik doe het niet, ik onderneem niets. Daarom schrijf ik ook blog, misschien is dit het herkenbaar verhaal, ik praat in 2 personen, aan mezelf en tegen mezelf. Goedkopere therapieen bestaat niet. Voor je het weet is het zo over. Gewoon over, weg, dus maak er nog wat van! goedeavond!