Hoe voel ik me nu?

T is upper vroeg, maar ik ben al vanaf 4.15 wakker, het is nu dinsdag en over paar uurtjes moet ik al weer weg. Ik heb voor de rest prima geslapen, maar voel nu de moeheid aankomen. Gisteren was ik hele tijd bezig met 'pages' op imac. Ik ben wat betreft echt een dummies voor imac! Ik was zo geforceerd bezig, dat ik niet eens meer helder kan nadenken. Maar toen later was ik weer rustig en ik wil niet opgeven, ik wil verder, moet gewoon even geduld hebben. Uiteindelijk heb ik het door. Het is echt een kinderspel, logisch denken als een kind en dat blijkt dat er weinig 'kind' in mij ziet en dat ik me teveel door de volwassenwereld laat leiden.

Maar goed, het is uiteindelijk mij gelukt om een goeie cv te maken met profiel foto. Hopelijk krijg k de kans om een nieuwe baan te vinden, die echt beter bij me passen. Ik heb zoveel geleerd en elke stapje verder weet ik steeds meer wat ik wil! Maar nu ik dit typ, ben ik er zelfs achter gekomen, dat je toch Netflix en blog schrijven tegelijk kan! Gewoon schuiven! hahahahaha... Hoe heerlijk is dat!

Nog even en ik word steeds beter met imac. Maar ik blijf wel een window nerd, maar aangezien vele bedrijven veel werken met imac, lijkt me juist goed om hiermee te oefenen. En in ieder geval mijn capaciteiten laten zien. En ja, ik blijf wel een internet nerd, ik hou van schrijven, verhalen vertellen, ervaringen delen, kennis delen, iets gewoon om te delen. En daarom heb ik dit blog ook gemaakt. Ooit zal ik het meer bekendheid maken, maar ik ben hierover nog te onzeker voor de reacties zelf.

En misschien ga ik het helemaal anders doen, want iedereen heeft tegenwoordig een blog die veel beter uit zien, maar goed, je moet er ook meer tijd aan besteden en op ten duur wordt het wel steeds beter. Dus tot die tijd ben ik hiermee tevreden. Een blog schrijven is voor mij een uitlaat klep, maar ik wil nog meer doen voor mezelf, meer lichaam bewegingen doen, meer mijn hart volgen en wil doen wat ik leuk vind! Binnenkort ga ik afspraak maken voor mijn te-lang-wachtende-wenkbrauwen. De prijs is nu voordeliger dus ik ga gewoon doen!

Verder wil ik extra me best doen om te gaan sparen voor heel veel dingen, zoals eigen laptop, al weet ik nog niet welke ik wil. Straks ben ik het zo gewend met imac en wil ik perse imac laptop, maar een window blijft denk ik toch wel mijn favoriet. Ik zie wel, beiden zijn ze toch nog erg te duur voor mij. Maar aangezien het mij steeds beter lukt om met 'pages' te werken, kan ik eindelijk 'n normale cv opsturen naar desbetreffende bedrijven. Tot nu toe heb ik er niet veel gevonden, helaas die echt leuk en passend is.

Maar nu is de vraag aan mij, ik zag vandaag een verandering op mijn loonstrook. Verrassend heeft ze mij een extra uurloon verhoogd, zonder dat ik het wist van te voren. Totaal niet verwacht, maar ik ben blij met dit vooruit gang, maar dat wilt niet zeggen dat goed moet maken, want ik weet nog wat mijn capaciteiten zijn en daar wil ik dus gewoon doorgaan met ander werk zoeken. Een normale betaalde periode salaris per maand of om de 4 weken of in ieder geval niet zo ouderwets zoals 1980! Ik hoop wel dat ze vooruitgang kunnen gaan boeken, want op deze manier is het niet gezond op deze manier te runnen.

Ondertussen kijk ik naar creatieve mensen op youtube, echt leuk om te zien, puur ontspanning, maar dan gauw denk ik dan, 'was ik maar nog creatiever en ik moet mer doen, dan kijken! Zo leuk om te zien hoe mensen zo creatief kan zijn. Maar dat gebeurt ook tijdens je periode dat je even niet meer weet en dat je creatief moet gaan bedenken, om te doen wat je wel leuk vindt en dat zie je ook veel terug op youtube. het kan je inspireren of juist niet. Ik bekijk het met liefde, ik vind het leuk om idee en kennis te delen met elkaar en daarom heb je ook youtube, je kan er geld mee verdienen en je maakt 'n ander gelukkig mee.

Nadeel van te vroeg opstaan is dat je ander half uur later wel begint in te kakken en zo te zien hoor ik over half uur op te staan, dus terug naar bed gaan, lijkt me niet verstandig, maar dan slaap ik straks vannacht wel lekkerder (hoop ik) Dus ik ga hierbij mijn blog afsluiten en wie weet tot morgen! En anders zie je me wel verschijnen. Ik hoop dat ik wakker kan blijven tot ik weer thuis ben. 's Avonds ben ik alleen thuis, dus waarschijnlijk kruip ik straks weer terug bij imac!

see ya!

Notes

De laatste dagen probeer ik steeds notitie te maken, dingen opschrijven wat meteen in mijn gedachten opkomt, zodat het alsof het eruit is en probeer ik dan mijn gedachten te veranderen in iets positiefs. Ik doe het allemaal zelf hoor, het leven laten leiden door mijn gedachten die wat minder liefs is de laatste tijd. Het klinkt alsof ik 'n minderwaardigheidscomplex heb, maar is eigenlijk niet zo.  Het voelt wel 'n beetje, zelfs mijn vriend zei dat. Het klinkt zo negatief naar mezelf toe en dat moet ik ophouden. Het heeft geen zin en het werkt niet.

Maar goed, positief heeft iets krachtigs, 'n soort universele spirituele energie, dat jou het kracht geeft om jezelf met vertrouwen in het leven en meer gevoel te geven van vrijheid van denken en gevoelens, iets wat jou over de streep heen trekt om door te gaan naar iets wat jij heel graag wilt. Negatieve gevoelens en gedachten werken juist averechts en je verergert het alleen meer en je wordt er dol ongelukkig van, dus waarom zou je het voor jezelf verpesten. Want uiteindelijk ben jij diegene die het doet en niemand anders. Misschien dat jouw omgeving 'n aanleiding kan geven, maar uiteindelijk heb jij het zelf in de hand.

Dus notitie maken iedere keer, schrijf je iets op en verander je dan meteen in iets positiefs. Het is soort hersentraining voor jezelf, je gedachten trainen in iets moois en positiefs. Hoe vaak ik het ook zeg, het werkt echt en je zelfvertrouwen groeit met babystapjes en het wordt steeds meer zelfvertrouwen zonder egoïsme natuurlijk.

't Kost mij ook moeite hoor, het klinkt heel makkelijk, maar dat is het niet, in het begin moet je jezelf dwingen. Als het proces maar werkt. Als je maar iets doet of begint, dan komt het wel verder, maar wel doorgaan en niet afhaken. Wat mij ook helpt, is af en toe naar je favoriete films of je feel good muziek te luisteren. Iets wat jouw gedachten afleidt. Negatieve gedachten zijn zo gemeen, het zijn je vrienden niet, het zijn geen warme dingen, dus probeer het niet toe te laten. Het is jammergenoeg dat er steeds meer zelfmoorden zijn gepleegd afgelopen dit jaar of vorige jaar.

Verder moet je zelf proberen uit te vinden wat wel werkt voor jou. En probeer je gedachten te concentreren op dingen je WEL WILT. Ik heb laatst een boek besteld bij Bol en dat boek heet KonMarie, eigenlijk heet ze Marie Kondo, maar Konmarie is afgekorte naam. Het boek gaat over opruimen. Ik ben nog niet helemaal in gedommeld, maar het gaat goed komen. Ik moet doorgaan, ik hou echt van lezen, maar die stomme telefoon is net 'n magneet, elke 2 a 5 min pak ik weer de telefoon en ga ik weer afdwalen naar iets nutteloos. Ik zou eigenlijk mijn telefoon op 'n ander kamer moeten neerleggen en mezelf daarin trainen. Afkicken, zou ik zeggen. Het schijnt ook goed te zijn om even 'los' van je telefoon te komen. Rust, rust en rust in je hoofd.

Ik dacht gewoon, laat ik maar iets beginnen wat mij gelukkig zal maken of geven, is opruimen. De laatste tijd is het zo troep in me huis, ik kan geen kanten op of ik zie overal rommel. Elke kamer een rommel. Niet normaal gewoon. Ik ben van plan om zeker heel veel weg te doen en zeker is LESS IS MORE! Dus ik moet mezelf gaan pushen om a.s. weekend een 'konmarie' weekend maken, want dit kan echt niet zo langer. En hoe opgeruimder je huis, meer rust in je hoofd en betere energie naar je toe komen. Minder chaotische huis, meer schoon en opgeruimd en minder spullen! Dan merk je vanzelf dat je eigenlijk niet meer nodig hebt! En bespaar je ook heel veel geld en doe je ander 'n plezier mee!

Nou ik ga even chillen en dan op tijd naar bed! Welterusten en tot snel weer!

Liefs!

Geduld

Laatste paar dagen ben ik steeds meer geïnteresseerd in diverse talen. Ik wou dat ik op mijn cv heb staan, dat ik vloeiend spaans, frans en duits kon spreken, of zelfs japans! Dat zou echt geweldig zijn. Jammer dat ik het niet eerder die ideeën had, maar goed, ik heb niet echt een talenknobbel, maar kan wel goed leren. Duits lijkt mij niet zo moeilijk, maar het blijft maar niet in mijn hoofd, spaans vind ik heerlijk en echt 'n mooie taal. En Frans begin ik steeds leuk te vinden, maar helaas ook niet in mijn hoofd. De uitspraak is voor mij moeilijker dan ik dacht. 

Misschien moet ik net als met engels, gewoon meer tijdschriften gaan lezen en vertalen en misschien wat meer op youtube in diverse talen met ondertiteling bestuderen. Zo heb ik vanzelf met engels ook gedaan. Film kijken zonder ondertiteling. Of je favoriete tijdschriften lezen en boeken die je heel erg i interesseren. Want tegenwoordig kun je al die lastige woorden betekenissen vinden op het net. 

Elke dag ben ik wel bezig met sociale media, op zoek naar werk, leuke mode dingetjes, maar eigenlijk weet ik gewoon, ik vind het niet echt helemaal mijn ding, maar zolang t maar beter betaald is en misschien toch 'n beetje leuk, zou mooi meegenomen zijn. Maar er zijn weinig leuke vacaturen op dit moment. Tot die tijd probeer ik mezelf te vermaken waar ik nu werk, hoop wel op snelle verbetering in alles. 

Vooral met die donkere dagen met wind en regen, moet je jezelf er doorheen trekken. Je doet het maar, je ziet het wel, maar stiekem hoop je iedere dag een beetje vreugde. Een wonder, iets, moet gewoon wat gebeuren. Ik wou dat er een 'magic-box' bestond. Dan doe je 'm open en noem je hardop wat je wenst. Het 'bestaat' wel, alleen je moet erin geloven dat je het krijgt en toch beginnen met positiviteit, dankbaarheid en loslaten. Je kan niet iedere keer opnieuw doen, je moet het gewoon met goed doen en naar welk richtlijnen je naar toe wilt gaan en dan los laten. Erop vertrouwen dat jouw Universum al het werk voor je gaat doen. En mijn grootste obstakel ooit is GEDULD. 

Geduld is voor mij een zwaar woord. Alles wat jij wilt doen, bereiken en behalen is ook te bereiken met geduld. Iets wat jij meteen graag wilt, is niet altijd goed. Met geduld, op de juiste moment en plaats, komt het ook echt naar je toe. Als je goed doet in jouw proces. Jouw proces wilt zeggen, jouw energie. Blijf je die positieve energie behouden, zul je gauw merken, dat er steeds kleine dingetjes voorbij komen, iets met teksten, plaatjes of iemand zegt iets en het geeft je reminding, dat het werkelijk betekent 't komt naar je toe. Elke moment. Als je daarin gelooft, je voelt en je weet het, dan hoef je je geen zorgen te maken. Of je krijgt een kippenvel of bepaalde rillingen door je rug, dat zijn meestal je 'engelen, die jouw bevestiging geven op jouw vraag'.. 

Ik heb het redelijk of regelmatig wel een kippenvel of rillingen wanneer iemand over hun eigen ervaringen praten, en het leek zo op dat alsof je erbij was geweest en je voelt die energie van die persoon, weet ik ook voor mezelf, dat ze de waarheid sprak en het waar gebeurd was. Ieder heeft z'n eigen rillingen en energiebron. Dus als jij heel dicht bij jezelf staat, zul je vanzelf merken, wat 'goed'  gevoel geeft. Ieder voelt tuurlijk anders. Het is bijna soms niet altijd te vergelijken, maar als het is, is het zo! 

Ik heb het soms met bepaalde klanten. Ene klant die wilt echt geholpen worden en die staat er dan ook voor open om geholpen te worden, want ik voel en ik werk meestal met mijn eigen energie en weet hoe en wat ik er mee kan doen. Al wetend dat ik hier niet langer zul blijven, zou ik ze toch wel missen, want het zijn wel MIJN klanten. Maar helaas, het blijft een klant die af en toe komt en soms krijg je bepaalde boodschappen mee, dat je toch iets met je leven moet doen. En niet uit gemakzucht blijven hangen. En dat wil ik ook helemaal niet. Zelfs mijn werkgeefster heeft mij een erecatcher gegeven, ' iets wat je jij afgelopen jaar niets hebt opgebouwd, dan doe je toch wel iets verkeerds' .. dat had mij ook echt impact gegeven om door te zetten naar waar ik toe wil gaan. 

En sommige klanten mis ik niet eens hahahaha.. vele andere wel, die even langs komt om gedag te zeggen of even praatje met je maken en ze weten ook, hoe jij bent en dat je toch bepaald klik hebt en de drempel juist minder hoog is om binnen te komen. Want mijn etalages en winkel heeft toch wel een luxe uitstraling. Iets waar ik wel beetje trots op ben, is dat er niet meer gevraagd wordt of het 2e hands winkel was. Het heeft zo'n een luxe uitstraling en dat mensen echt niet meer kan vergissen in mijn winkel. Super leuk! 

Dus hoe dan ook, straks wordt, ik ga ze zeker missen. 

Dus geduld is en blijft voor mij een groot woord, ik wil hoe dan ook iets bereiken om mijn voldoening gevoel te geven, dat ik op vooruit ben gegaan, misschien kijk ik niet goed waar ik nu sta, maar op dit moment voel ik me niet zo. Ik word straks jaartje ouder en ik wil ook niet meer terug kijken, maar het was een ervaringen en ervaringen en ben ervaringen rijker, maar toch, heb ik en blijf ik het 'ontevredenheidsgevoel' houden en dat wil ik niet. Ik wil de vrijheid in mijn gedachten en geest voelen. Soms weet ik niet eens waarvoor ik sta. En met de 'vraag' wat doe ik hier'... geen idee. Dus bij deze kleine opwelling teksten uit een 1 van mijn favoriete boek. 

' Kijk in de richting van waar je wilt zijn en spreekt in de richting van waar je wilt zijn en kijk nooit meer terug over je schouder naar waar je vandaan komt' 

' Ik denk dat er met meer geld meer keuzes zijn en met meer keuzes is er meer plezier. Ik vind het een prettig idee besluiten te nemen over wat ik wil doen op basis van hoe het voelt om het te doen in plaatst van me af te vragen of ik het me kan veroorloven of niet. Ik verheug me op de kansen die mee geld voor me opent en dus denk ik niet dat ik gewoon enthousiast ben over het 'ware fortuin dat me wacht. Ik denk dat ik enthousiast ben over wat dat betekent voor mij en mijn gezin, wat dat betekent voor de mensen om me heen, wat dat betekent voor hoe ik me het leven begin voor te stellen, wat het betekent voor hoe ik het leven ervaar. Het is opwindend om bij dat soort veranderingen stil te staan. Ik vind het prettig idee dat ik alles kan zijn, doen of hebben wat ik wil. Ik denk dat geld een route naar vrijheid is.' 

Ieder voor zich natuurlijk, maar deze teksten helpt mij puur om meer vertrouwen in mezelf en leven te krijgen. En ondertussen luister ik nu ook naar 3 hours Relaxing music op youtube, om te ontspannen in de ochtend als nu. Anyway, ik ben zo blij dat ik toch wat actief word om meer te schrijven op mijn eigen blog. Het is voor mij een uitlaat klep. Niet weten of iemand iets van leest of kijkt, het doet er niet toe. Uiteindelijk doe ik het voor mezelf en voor iemand die het wel leest. Who knows.. 

Ik wens je een fijne dag, het is alweer donderdag, voor je het weet of ik, ben ik weer bijna vrij! 

Liefs! 

Ruimte

Ruimte, soms heb je gewoon ruimte nodig. Vooral zoals ik, hoe ik mij de laatste tijd voel of voelde of nog steeds hetzelfde voel. Ik heb het idee, dat ik nu even geen uitweg kan vinden. Ik zoek afleiding, maar ik doe juist dingen, wat mij niet echt verder helpt om door te gaan en te concentreren naar wat ik wil. In plaats alleen maar de wensen, maar je moet het willen. En de vraag is bij mij of voor mij, WAT WIL IK? 

Dus wat wil je nou? Maak nou een keuze en ga es afmaken met dingen waar je mee bezig bent. Ik volg af en toe nog steeds paar bloggers, vloggers, sommige meer dan een ander. Puur uit verveling, leerzaam en inspiraties. Soms kan ik er wel wat uithalen en soms vind ik sommige dingen zo onzin, maar goed, ieder z'n eigen ding. 

Het stomste is, ik lees zoveel boeken, zelf hulp boeken of gewoon weg lees boeken, hopend dat ik er iets mee heb of iets om mezelf te motiveren door goed voor mezelf te zorgen, te sporten, goed eten en met juiste dingen bezig zijn. Maar wat is het? Ik ben nu zo alleen gericht op mijn werk, werk waar ik van hou, maar niet van kan leven, stoort mij enorm, wekelijks, de laatste tijd. Daarom ben ik nog steeds op zoek naar afleiding. 

Afleiding zorgt er voor, dat je aan iets anders denkt en dat je jezelf uit andere dingen kan halen. Andere ervaringen opdoen, nieuwe dingen leren en morgen is dan weer een ander werkdag. Door 'n andere positieve omgevingen te benaderen, kan je beter concentreren op dingen die je wel wilt. Beter op zoek gaan naar banen, werkgevers, salaris en duidelijk zijn in dingen die je wilt. Weten hoe je zakelijke dingen moet aanpakken. Maar elke dag thuis komen, eten, netflix helpt niet altijd. 

Gelukkig ben ik de laatste tijd goed bezig met mijn eigen blog. Ik probeer het bij te houden en probeer ook es andere dingen uit, maar ik weet nog niet wat. Want niemand weet dat ik dit ben, misschien wil ik het helemaal niet, want het is bijna mijn levensverhaal en niemand hoeft te weten wie ik ben. Ik deel alleen algemene dingen over mijn eigen ervaringen, gedachten en daden. Misschien is het meer blog-dagboek. Niet echt iets om mezelf daarmee te promoten of iets dergelijks. Misschien bestaat het zoiets al, maar niemand hoeft te weten, toch... het is goed zo. 

Ruimte creëren in je hoofd, hoe doe je dat. Door juiste afleiding te vinden en tegenkomen en daarvoor zorgen je gedachten op heldere dingen te zetten. En betere keuze kan maken. Impulsieve keuze maken is soms wel eens goed, want te veel over nadenken is ook niet goed, maar eerst nadenken wat er gevolgen en daden zijn is ook goed. Probeer toch ergens een balans te vinden. Mijn grootste issue is op dit moment, zijn mijn financiën. Ik dacht, het komt goed, ik groei wel, maar helaas. Ik ben gewoon flink genaaid en ik moet gewoon wat anders vinden en wel de juiste persoon tegenkomen die goed is voor mijn carriere en financiën. Ik wil zelf mijn eigen geld goed kunnen regelen en overhouden iedere maand. 

Ik ga maar nog een keer boeken lezen, die ene boek had me even te pakken maar daarna viel ik weer in dezelfde patroon. Terugval, omdat iets mij wakker gemaakt heeft op mijn werk en dat ik weer bijna de burnout inging. Ik wil alsmaar altijd goed doen en beter en het KANT ALTIJD BETER. Dat is echt nadelige eigenschap, perfectionistisch zijn. Waarom zou je, je doet het allemaal zelf en omzet wordt er niet beter op. Zij zijn al blij als je over de puntje bent gekomen. De motivatie op mijn werk, doe ik allemaal zelf, niets wordt voorgelegd en het hoeft ook niet. Ik ben een zelfstandige persoon en heb heel veel ervaringen en kennis. En dat bedoel ik dus. Ik heb zoveel zelfstandige ervaringen en kennissen opgebouwd en dan word ik zo gekleineerd voor een KUT uurloon! 

Ruimte, je hebt ruimte nodig, als je even krap zit, je hebt ruimte nodig om je gedachten beter los te laten, je hebt ruimte nodig om te kunnen ontspannen en even vergeten waarom je zo pissig was. Je hebt ruimte nodig voor jezelf, om te rustig te beademen en probeer te genieten met wat je hebt. Dankbaar zijn, ik probeer dankbaarheid te creëren in mijn gedachten en ik wil niets missen in mijn leven. Ik heb heel veel wat ik wil. Ik heb de liefde van mijn vriend, die goed voor mij zorgt en ook z'n best doet om wat van te maken en hij doet z'n ding. Over 'n maand, dan word ik jaartje ouder, niets iets waar ik trots op ben. Dus het zou een mooie verjaardag cadeau zijn als ik 'n ander baan heb of ze moet 5 euro uurloon kunnen verhogen, dan hou ik voorlopig mijn mondje dicht! 

Ik kan via mijn schoonbroer ook waarschijnlijk een ander baan krijgen, maar er zit een klein twijfelachtige moment tussen, juist omdat het 'familie' is, de risico dat je moet nemen, als je gevolgen niet goed zijn. Maar ik wil hem nergens dwingen, dus ik vind mijn eigen weg wel. Ik moet weer wat positiever zijn en concentreren op de juiste dingen. Dingen die ik wel wil en ervoor ga. Ik wil meer geld verdienen, that's it. Niet dat geld zo belangrijk is wat het is, maar het maakt je leven even op dit moment makkelijker om dingen te kunne doen en te bereiken. 

En niet alleen vanuit mijn eigen betere inzicht, maar ook voor mijn omgeving. Mijn kind, mijn vriend, mijn huis, mijn leven, mijn alles in dit leven. Ik wil mijn leven vermaken! 

Dus ik moet en wil best harder werken voor mijn toekomst, maar het is ook gewoon tijd dat het MIJN BEURT om succesvol te zijn in dingen die ik wil. 

Dus please!!!!!!! 

Het woord U...

Wie houdt daar wel van? Het woord U, je zegt het tegen iemand die ouder is dan jij, automatisch U. Het liefst wil je eigenlijk niet horen, je voelt je eigenlijk oud! Maar puur uit beleefdheid en netheid, zeg je het automatisch. Zelfs op mijn werk word ik ook vaak aangesproken, 'zeg maar je hoor'... En dat snap ik ook wel, maar het gaat automatisch, dat geldt zeker ook andersom voor mij. Stom eigenlijk, je druk om maken om deze mierenneukertje woord.

Zelfs mijn vriend begon over het woord 'vriendin'. Hij vindt, zolang je niet officieel getrouwd ben, zeg je automatisch me vriendin, niet me vrouw.. Klopt, daar heeft hij ook gelijk in. Dat zeggen de mannen, maar wij vrouwen zeggen meestal (denk ik) dit is me man ipv dit is me vriend. Of is dat niet zo? Als je zo lang bij elkaar bent, zeg je dat automatisch, omdat het 'vanzelfsprekend' is. Ik zei laatst ook tegen me collega 'me vriend'. Toen zei zij tegen mij 'hoelang ga je al met hem?' 'Nou, huu 7 jaar ongeveer?' zei ik toen. En bam, zegt ze, vriend? Dan zeg je toch gewoon je man?

Bizar he. Anyway, woord zijn maar woorden, het is maar dat je het weet. Een vriendin klinkt ook veel 'jonger' dan een vrouw. Waar heeft een man last van? Een vrouw wilt meer bondigheid, vastigheid, zekerheid, een man wilt gewoon normale relatie, zonder moeilijke woorden. Op z'n engels zeg je ook gewoon 'grilfriend' en niet my wife or my woman, dat klinkt stom. Maar op z'n nederlands is het bijna automatisch, dat je zegt, ja dat is me man, dan vraagt diegene wel gelijk, 'oh zijn jullie getrouwd? Oh, nee, aaah wat lief.

Dus cut the crap en laten we gewoon zeggen zoals het is en hoe t is. Maak je als vrouw-zijnde niet te moeilijk hierover. Heb je een vriend, dan zeg je vriend, ben je getrouwd, dan zeg je me man of ben je vrijgezel, zeg, ja dat is die ene klootzak of die ene rotwijf? ( zo is het toch? )

Vandaag was het ja en nee dag. Ene moment dacht ik even gezellig te hebben en dan krijg je ineens van die zeurende rotte appels bij elkaar. Ik had het deze week helemaal gehad. En als je nog es achterkomt, wat jouw collega verdient als student bij mij werkgever, dan schiet je wel de pletter! Anyway, het zegt al genoeg, ik moet verder kijken naar een beter werkgever. En hopende dat ik nou 'es eindelijk geluk hebben in mijn carriere! Ik wil ook een carriere salaris verdienen.

Maar goed, het is zaterdag, dit is extraatje, ik wil gewoon even wat kwijt. Wens je een goed weekend!

Depressie... waar denk je dan aan?

Depressie is n groot woord, gisteren heb ik even wat op n twitter paar dingen erover getypt. Gewoon, uit me gedachtengang. Paar dagen geleden was er n bnn'er overleden. Hij had depressie. Hij had zelfmoord gepleegd. Heel sneu voor de nabestaande, want die vraagt er niet om. Maar begrijpen ze t wel waarom die dat heeft gedaan? Men verwacht natuurlijk niet zo zwaar, maar pas als echt bij jou gebeurd, dan is je gevoel anders. Want t staat dichter bij je, maar ook weer ver weg.

Wat moet je ermee denk je. Ik las hierover iets in d3 krant, dat men nog steeds beschamend voelde om erover te praten, want t GAAT ZO GOED MET ME, JA HOOR, ECHT WAAR. IK GENIET VAN ME LEVEN. Diep van binnen zak je liever weg en helemaal diep de grond in.

Ene dag voel je dat je de hele wereld aan kan en op n andere dag kan je zoooooo niet meer aan en t voelt alles zwaar aan. Want je voelt opgegeven moment niets. Je kan niet normaal nadenken of helder denken, maar wat is wel normaal denken?

Hoe moeten we eigenlijk denken? Hoe moeten we onze oprechte liefde delen? Hoe moeten we onzelf verklaren en waarom moeten we alles verklaren. Er is soms geen woorden meer over, want soms weet je het ook niet meer. Zoveel open en niet open vragen. Als t zo makkelijk kon, konden we normaal met elkaar omgaan. Maar waar komt die depressie vandaan? Zit het in je opvoeding of is het iets wat je hersenen doet of gevoel, emotie, waar je geen controle hebt. Daar zit zeker wel een diepe studie achter en je hebt allerlei zelf-hulp-boeken op een wetenschappelijk en spirituele manieren. Voor ieder die denkt dat het past. Uiteindelijk schrijven we allemaal over hetzelfde, maar met andere woorden en benamingen.

Maar goed, ik vind zelf heel sneu, dat hoe dan ook, de wereld is klein of groot, niemand kan erin of eruit komen. In de zin van, als je hoofd vol zit, zoek je eigenlijk naar een afleiding, maar als je die afleidingen zelf niet kan bedenken of je hebt geen 'fantasie' over hoe je erheen moet gaan, kom je echt niet uit. Je blijft in een dolle cirkel lopen en soms kan je wel jezelf helemaal het liefst weer terug kruipen waar je vandaan komt en het liefst wil je helemaal je leven opnieuw doen. Tenminste, bij mij dan. Ik heb spijt van aantal dingen maar ook weer niet. Het leven heeft mij tot nu zo gelaten en alle overwegingen heb ik zelf gemaakt, die keuzes waren mijn eigen verantwoordelijkheid. 't Enige waar ik echt spijt van heb gekregen is dat ik te makkelijk was geweest tegenover mijn kind. Ik had het liefst mijn kind willen meenemen. Maar ik kon het niet. Ik kon niet uit mijn eigen egoïsme mijn kind meenemen in her en daar. Ik wil hem niet uit een veilige omgeving weg nemen. Hij zal altijd mijn kind blijven, hoe dan ook. Die beeld toen hij nog zo jong was en ik weg moest, breekt iedere keer mijn hart. Hoe kan je als moeder-zijnde zo hebben gedragen? Waarom heb ik er niet voor gevochten, waarom was ik niet gedreven om door te zetten. Maar ik kon niet. Ik moest gewoon weg uit die huis en weg van mijn ex.

Jarenlang heb ik als een robot geleefd en dacht dat ik altijd goed deed en volgens zijn normen en waarden goed had gedaan, maar het was desondanks alles, zo ongewaardeerd, je voelt je je respectloos en waardeloos. Ook in die periode had ik zware depressie gehad, waardoor ik soort van lichamelijke ziekte had gekweekt, zoals hoofdpijn, vaak ziek, vaak afwezig, het leek zo anders in die tijd. Ik bedacht alleen hoe ik mijn leven kon beëindigen en hoe ik uit die cirkel moet komen, want wat ik ook deed, het was nooit goed. Ik dacht bij mezelf op ten duur, ' JE LIJKT WEL GEK' ..

Op 'n dag, die dag wat voor mij een grote les was geweest en mijn ogen had geopend, was op een anniversary dag, dat we samen vierde, hopende dat ik ten huwelijk werd gevraagd, wat ik mijn hoofd dacht, dat het goed ging, had hij iets tegen mij gezegd, wat mijn hart per direct brak. Het was een open-eye-moment. Tranen vielen naar buiten, nonstop van restaurant tot naar huis toe. Ik kon niet stoppen. Thuis gekomen pakte ik een fles en ik zoop me helemaal los, de volgende dag, dacht ik... wtf ! Hier kan ik niet zo verder gaan.

Tja, wat de rest was gebeurd.... tja, anyway, ik ben hoe dan ook eruit gekomen en om vele redenen of wel of niet goed was. Ik moest wel. Het was voor de trein springen of dit. Ik koos gelukkig voor de laatste en ik ben zeer dankbaar met mijn partner, die mij volledig accepteer zoals ik ben, ik hoef me niet meer iemand anders beter voor te doen, ik kan volledig, trouw mezelf zijn.

Nu op dit moment heb ik last van n terug valletje en t heeft altijd te maken met me werk. Elke baan die ik heb gehad, voelde ik me altijd ongelukkig. Er was altijd iets wat in de weg staat. Mijn impulsiviteit van baan veranderen, heb ik altijd achteraf spijt van. Ik weet heus wel dat bij elke baan wel voordeel en nadelige situaties kan plaatsen. Maar ik wil NU echt goed doen. Ik vind mijn huidige werk erg leuk en ik doe ook echt waar ik goed in ben en precies wat wil, maar ik voel me zwaar genaaid door mijn werkgever. Iets wat afgesproken was, heeft ze niet waar kunnen maken en ik ga maar door. Als ik op mijn werk kom, blijf ik altijd goed mijn werk doe, ondanks tegenstelling van de situatie. Die klanten hebben niets te maken met mijn issue. Dus gewoon pokerface en doe me ding tot sluitingstijd en kan ik weer afsluiten. Ik heb me bewezen dat ik echt de goeie werknemer ben en ik doe veelal extra, meer voor mezelf en uit mezelf, maar de resultaat mag er zijn. De omzet stijgt alleen maar. De winkel ziet er altijd top tot teen uit. Ik heb echter al genoeg bewezen dat ik veel meer moet gaan verdienen. Dit is ook weer n les voor mij. Jammer genoeg, ik mag mijn werkgever echt, maar ook zij doen wat t beste is voor hun. Maar jammer niet goed genoeg voor hun personeels.

Op n dag zal ik mijn baan opzeggen, hoe leuk ik t ook vind, ik kan er niet van leven. Ik werk niet om mijn rekeningen te kunne betalen. Ik wil werken om te leven!!! Binnenkort word ik weer jaartje oud en ik ben er niets trots op wat ik heb bereikt, alsof ik alleen maar achteruit ga. Of zie ik t verkeerd. Ik weet even niet. Ik ben er klaar mee, ik weet dat ik veel beter kan hebben dan dit.

Ik wil leven. Ik wil t gevoel hebben dat ik leef. Ik wil mijn vriendinnen en vrienden kunnen opzoeken, zonder maar n dubbeltje moet omdraaien. Waarom ben ik altijd de pineut? Ben t gewoon zat!!!!

Klaar voor vandaag... geenzin

Hoe nu verder...

Iedere dag dacht ik iets te willen opschrijven, maar al gauw word ik weer afgeleide door me gedachten. Steeds bedacht ik iets en dan valt t weer weg. Maar goed, we gaan verder. Hoe nu verder, tenminste hoe gaat het nu. Ondanks dat ik nog steeds hier ben en nog niet ver bent opgeschoten bij me werk, doe ik wel mijn werk tot behorend toe. Maar liefst heb ik helemaal geen zin meer. Ik heb duidelijk aangegeven paar keer dat er iets veranderd moet worden, maar helaas. Misschien ben ik nu nog te ongeduldig en ik ben net begonnen weer met werk zoeken. Bij me vorige baan was t natuurlijk veel erger. Maar ik hoopte wel dat ik bij deze baan wel meer gevoel kreeg dat ik stapje verder ben gekomen. Dus niet.

Maar goed. Ik ga verder kijken en zie wel wat er komt. Ik heb best n relaxe baan met vrijheid en n lieve bazin, maar daar kom ik niet mee rond. Ik vind me werk erg leuk en ik hou ook van me werk en ik doe graag maatje meer. Maar ik liep mezelf zo snel voorbij en ik wil niet nog es n burn out krijgen. Perfectionisme is zo n zwakte. Je wilt alles en goed tegelijk doen en je target zo hoog halen wat niet eens hoeft. Ik ben geen geile verkoopster, maar n leuk omzet zegt wel iets over mijzelf en de winkel en zeker de presentatie. Mensen worden al gek met al die etalages. Mensen waarderen enorm dat ze anders worden behandeld dan anders.

Dus ja ik bied ook extra service. Eigenlijk alles extra wat niet eens hoeft. Maar ik kan er niets aan doen. Als je doet wat leuk vindt, wil je wel verder gaan. Eens kijken waar je grenzen zijn, maar elke maand als ik mijn salaris zie, val ik nog steeds steil achter over. Voor wat? Dus bij deze zeg ik vaak hardop NEE!

Elke dag zoek ik wel iets op n mode website voor n leuke baan. Ja, ik vind mode nog steeds leuk maar ik vind Mode, Mensen en t Leven leuk. Ik wil altijs met  compassie, liefde en ervaringen delen. En vaak kan ik zeker ook van n ander iets leren over t leven. Vaak weet je gewoon al snel of je de klik hebt met de klant of niet. En zo niet, no hard feelings, leven gaat door.

Verder probeer ik voor mezelf niet te snel oordelen over n ander, maar ik hou echt van mijn vak. Men heeft totaal geen benut hoe t is om als 'verkoopster' aka ' styliste' te staan en dan denken ze dat je maar verkoop praatjes hebt. Ik probeer zo goed mogelijk oprechte antwoord te geven, er zijn ook grenzen van beide kanten. Zelfs al met U en je zeggen. Waar begin je mee je begint met U en eindig  jij met JE. Want uiteindelijk voer je n gesprek dat 'down to earth' is geworden en dan komt U er niet eens meer voor, tenzij t omaatje is.

Anyway, hoe nu verder. Ik ben bezig mijn gedachten weer in n positieve zin te geven en t leven nemen zoals t nu is en ik vertrouw er maar op dat mijn Universum goed voor mij zorgt. Daar mag ik vanuit gaan.


En zolang t nog kan en leuk vind blijf ik bloggen. Ik ben zo blij met mijn telefoon kan zo vaak bloggen als ik maar wil. O,ja ik heb me maar bij neergelegd, ik ga maar eens verdiepen in Mac. Zwaar vervelend en t blijft vervelend als je geen eigen goed hebt. Ik mis me laptop. Ik moet me cv maken en brieven sturen. Ik moet gewoon op zoek naar wat beters.

Dus bij deze, gewoon doorgaan. T komt goed. En vooral positief blijven is t beste mechanisme tegen alles.

zie t als overgang naar iets beters

Ik moet toegeven, dat ik erg lastig vind om bepaalde gedachten en emoties los te laten. Ik moet voor mezelf keuze maken en probeer enigzins positief te blijven. T is niet anders dat en niet is beter dan dat. Verder gaan en ga ervoor waar je was gebleven. En zorg goed voor jezelf en raak jezelf niet kwijt door zoiets.

Ik weet soms niet meer wat ik precies wil, maar wat ik nu wel weet is, ik wil leven. Ik wil 'geleefd' voelen. En dat is nniet stappen zuipen of uitgaan, maar iets doen wat mij voldoening geeft. Iets waar ik graag hard voor wil werken. En niet alleen om mijn rekeningen te betalen en thats it!

Ik ben niet met dit reden geboren, ik ben hier gekomen om mijn leven een voldoening, geluk en vreugde te delen en te leven. Ook ik vind mezelf nog steeds waardevol en niet waardeloos. Wanneer is t MIJN TIJD?

Deze baan heeft mij wel bevrijdt van mijn vorige baan, die totaal niet bij mij passen. Totaal anders en ik kreeg flasback van mijn andere vorige baan. Deze heeft me beetje laten zien dat ik andere kwalitieten bezit en mezelf durven te laten wat ik dacht dat ik kan. Maar nu ik dit weet, weet ik ook hoe waardevol ik ben en jammer genoeg vind ik dit erg leuk, maar helaas de salaris voldoet niet aan mijn kwaliteit  ik weet dat ik blij moet zijn, dat ik n baan heb, maar ik wil ook leven. Ik kan naast mijn werk niet eens wat sociale leven opbouwen.

Tot die tijd voed ik mezelf op de juiste manier en ga ik verder en kom ik er wel snel achter wat ik precies wil en daarop focussen!

Bij deze! Liefst!