The next day!

Hallo Iemand, (wie het ook mag zijn), alvast bedankt voor het lezen!

Soms als ik zie hoe anderen het zo goed doen met hun passie, benijd ik hun wilskracht. Ieder heeft z'n eigen wilskracht om iets te bereiken, want het is wel hard werken voor je eigen doelen. Wat voor doel het ook is, als je wilt, kan je het! Maar je moet zelf als eerste een stap zetten in je eigen proces. En dan rolt het vanzelf langzaam en sneller naar je toe en zul je steeds meerdere dingen ontdekken. Vaak is het heel beperkt of openminded zijn goed voor je eigen proces. Omdat je zeker weet wat je wilt maar als je steeds focus op paar dingen, terwijl er misschien nog andere opties zijn, moet je soms overwegen om die kant ook eens te proberen, maar alsnog kan je nog steeds bij je eigen doel blijven houden, als je weet welke richting je op kan gaan of wilt gaan.

Verder is de wilskracht ook belangrijk dat je nooit nooit opgeeft en afmaakt waar je was begonnen. Soms kan er bepaalde dingen tegenwerken, maar dat is juist goed, je leert ervan, van je eigen verkeerde beslissing, verkeerde verwachtingen en opvattingen, en soms moet je gewoon je trots en ego opzij zetten en doorgaan en afmaken. Je zult zien dat je echt geen spijt krijgt en dan kan je terug kijken hoe je was begonnen. Al is het bloed zweet en tranen, maar je komt er wel.

Als je intussen tijd geen haar en hond meer kan zien, moet je je soms terug trekken. Even weer op je eigen 'space' terug komen en herinneren waarom je was begonnen en waarom dat je perse wilt bereiken. En dat begin je toch eerst met positieve gedachten en dankbaarheid tonen. Kijk eens soms terug naar dingen die je zelf hebt bereikt zonder een helpende hand van iemand. Je hebt het zelf gedaan, en dan zul je zien, dat je zelf trots mag zijn, hoe ver je bent gekomen en zo herontdek je weer waarom je was begonnen en je zult weer zin hebben om af te maken en nog meer je doelen bereiken, iedere stap is een nieuw proces, ervaringen en leerzaam.

Daarom omheen zul je zoveel mensen leren kennen en netwerken, maar pas 'n beetje op voor de filantropen, die absoluut alleen maar 'in the picture' wilt zijn, maar verder geen ene verstand hebben met dingen die jij wilt doen. Sommige van dat soorten zijn net 'telegraaf of 1 en andere roddelhoertjes' , daar heb je echt niets aan. Blijf bij je eigen kring en weet wie echt jouw interesse zijn en daarmee krijg je ook meer positieve energie door met oprechte mensen om te gaan die echt echt maar ook echt interesse in jou hebben.

Want voor je het weet, als je iets niet lukt, zul je in de steek gelaten worden, dan zie je ze ook niet meer. Alleen die oprechte mensen die in jouw doelen geloven, staat achter je! En natuurlijk jezelf! Sommige van dat soort heb je echt niet nodig. Ze zijn onnodig, believe me! Uiteindelijk volgen ze je wel. Zodra ze je naam kennen, zeggen ze allemaal 'ohhh, die heb ik wel eens gesproken en we hebben nog samen op de insta gestaan' .. Really? Niet doen!

Wilskracht en daadkrachtig zijn is zo voor jezelf heel belangrijk om die eigenschappen te hebben als je iets wilt bereiken. Door te geloven in dingen die je wilt bereiken, zul je ook bereiken. Ik wil ook zo'n eigenschap creëren  en verder mijn eigen doelen bereiken in dingen die ik leuk vind en zeker om als extraatje bij te verdienen. Maar dan echt oprecht mijn dingen doen.

Ik moet mijn werk zien als een soort van opstapje naar iets, waar ik nu wil zijn, maar ik weet zelf nog niet helemaal 100% zeker wat ik echt wil. En ik wil toch ergens gaan beginnen. Ik vind zoveel dingen leuk, maar dat is ook 'n probleem, ik kan niet kiezen. Maar ik moet gewoon beginnen ergens. Maar dan ga ik dingen doen, waar ik straks niet kan afmaken.

Dus ik dacht gisteren, misschien moet ik eerst maar beginnen met mediteren. Een meditatie ontdekken die bij mijn geest passen, iets waar ik me ontspannen voel en meer energie krijgt. Sommige meditaties zijn niet altijd geschikt voor iedereen, daarom moet jezelf iets uitproberen en kijken wat echt helpt. Gisteren ontdekte ik een quote, iets een zin met I am... I am.. I am.. misschien moet ik daar iets mee beginnen, een eigen mantra's verzinnen en daarin mediteren. En wie weet wat er uit komt.

Ondertussen wil ik even graag dit tekstje overschrijven voor Paul Walker, ik heb de film nog niet gezien, misschien dat ik er even mee wacht, maar soms helpt het om even terug te trekken en te beseffen dat je je eigen leven moet gaan waarderen, waar je nu staat en voor staat en weet weer wie je bent. 't Klinkt misschien softie, maar zo is het wel.

It's been a long day without you my friend
And I'll you all about it when I see you again
We've come a long way, from where we began
oh, I'll tell you all about it when I see you again
When I see you again

So let the light guide your way
hold every memory as you go
And every road you take,
will always lead you home

bron: youtube

mood board inspiration for thoughts

yep, I do... maar aan de ene kant is voor mij een gift en accepteer ik het. 

Zo zou ik graag mijn huidige gedachten willen zien/zijn. Gewoon zo, zonder woorden, aan deze foto zie je genoeg wat ik bedoel. I'm here, I'm far, I'm not, I am... 

Alles met Liefde afsluiten en loslaten. Morgen is altijd weer een nieuwe dag!

So true, so me, so closed, so am I

bron: pinterest. 

Really!!?

Vandaag is zo'n dag dat je het echt helemaal hebt gehad. Met iedereen, iedere mens, kind, het weer, behalve dieren, en deze Apple, waar ik steeds niet aan kan wennen! Dus ik mis mijn laptop, mijn toetsenbord, want deze is f*cking klein en me pols is nog steeds niet helemaal over. Al paar weken loop ik met RSI, en dat heeft niets te maken met de muis, maar met hetzelfde bewegingen die je elke dag maakt met spanning en stress en als je niet naar je lichaam luistert, krijg je dat! Dus rustig aan doen, lukt niet!

Dus op dit moment ben ik naar Louise Hay aan t luisteren, om mijn geweten en gedachten te veranderen in iets positiefs. Tenminste dat probeer ik. Er gaan hele rare gedachten door mijn hoofd heen en ten eerste wat ik dacht toen ik thuis kwam, na t eten ga ik bloggen, want ik ben toch alleen thuis, mijn vriend is gaan spelen, dus heb ik even mijn 'ruimte' om even mijn rotzooi op te ruimen en weg te gooien.

Alleen weet ik niet waar ik moet beginnen. Ik lees zoveel en ik zie zoveel maar ik weet niet precies wat ik wil. Ik werk fulltime en I do really love my job. Maar het pay me not enough! Maar ondanks dat ik zeer gericht ben op mijn werk, omdat het 'mijn toko' is, voel ik me echt in me hum. Maar ook weer niet, er zijn toch grenzen en iets waar je toch niet uit kan komen. Maar goed, wie wilt nou niet extraatje krijgen. Je weet als geen ander dat detailhandel eenmaal niet zo goed betaald, maar toch moet je uiteindelijk doen wat je leuk vindt en ik vind dit echt leuk om te doen. Maar als ik thuis kom, doe ik helemaal niets voor mezelf, ik heb eigenlijk helemaal niets erbij. En ja ik kan weer doorgaan met bloggen, maar ik heb zo weinig inspiratie om te delen en ik wil niet alleen maar zoals dit maar negatieve dingen delen of vervelend issue delen, want dat helpt ook niet.

Voorheen was ik helemaal into bloggen, maar de laatste 8 maanden heb ik het zo verwaarloosd en toch mis ik het wel. Maar ik heb gewoon niets te vertellen,want ik ben alleen maar moe, dan doe ik toch iets verkeerds! Gelukkig ben ik zelf begonnen met thuis sporten, want sportscholen zijn te duur voor mij en ze hebben allemaal van die 'killer-contract' waar je bijna niet onderuit kan komen en ik vind ze ook niet echt 'human' maar zo geforceerd. Behalve shitzooi opruimen en andere dingen, spelen er ook andere dingen in mijn hoofd. Ik mis mijn kind zo much! Sorry voor de zinnen die door elkaar geschreven zijn in het engels en nederlands. My bad, maar ik schrijf zoals ik het zeg.

Dus ik zoek iets eigenlijk erbij, om mijn gedachten te verleiden naar iets anders. Als afleiding van zo'n dagelijkse werk-routine, een pure ontspanning waarin je jezelf kan zijn. Ik wil me niet als een robocop voelen en alles maar op automatische piloot 'leven'. Ik wil ook kunnen genieten en ik wil weer voelen dat ik leef. Ik leef helemaal niet! t is omdat ik niet veel verdien, kan ik ook niet echt goed van leven, maar beetje bij beetje. t Liefst wil ik gewoon helemaal niet mee bezig zijn met salaris wat ik verdien. Ik weet dat het goed komt straks en dat ik geduld moet hebben of ik moet nog iets anders erbij doen, als extraatje. Maar ik ga niet 6 dagen in de winkel staan. Gewoon even wat anders.

Ik wil eigenlijk t liefst dingen doen die ik voor mezelf doe en ook nog 'es extra geld kan verdienen, maar ik moet wel met iets concreet komen, maar ik wil ook ergens beginnen en keuze maken. Ik wil dit niet meer, ik wil veranderen. Dit is niet wat ik wil. Ik ben al blij dat ik leuk werk heb, qua werktijden, locatie en dagen, zeker weten. Maar jammer genoeg, je-weet-wel, moet ik iets anders gaan zoeken als erbij!

CHANGE YOUR THOUGHTS, CHANGE YOUR LIFE! - truly! Tell me, waar moet ik beginnen?

Waar....

was ik al die tijd?

Zoals je weet of hebt gelezen vanuit mijn laatste bericht, was ik al 'n tijdje niet meer op geweest. Al dacht ik er elke dag na, maar ik ben zo lui om naar me vriend's z'n apple te gaan, ik mis mijn eigen laptop! Maar goed, dat is geen goed excuus. Ik had gewoon de laatste tijd weinig inspiratie om over iets te schrijven. Soms kreeg ik wel wat, maar dan was ik het al weer vergeten. Gemakzucht he... erg slecht. Ik geef toe. Ik hou echt van schrijven, maar door mezelf te verwaarlozen, heb ik er niets meer aan gedaan.

Als ik dit stukje hierboven terug lees, denk ik echt 'what tha fuck is het slecht geschreven zeg!

Ik moet mezelf weer motiveren om dingen te doen die goed voor mij zijn. En me niet te veel bezig houden met werken. Misschien hou ik teveel van mijn werk en heb ik er veel voor over om alles goed te doen, maar gelukkig kom ik op tijd achter, dat dit maar een werk is, alhoewel, niet alleen maar, ik heb echt naar me zin en daardoor raak ik juist uit me ritme, want ik ga maar door en door. Vergeet zelfs te eten en te drinken tussendoor en maar denken dat alles perfect en af moet komen en dan nog heb je de klanten en die wil je ook goed helpen. Sommige komen echt op de verkeerde moment, maar goed, gelukkig kan ik er mee omgaan, knop uitzetten en op verkoop-modus-stand zetten.

En soms komen er juist leukere klanten, zonder verwachtingen, komt er toch altijd heel iets moois uit.
Ook zij zijn mijn inspiratie, kan van alles zijn, iets wat je niet wilt zijn of iets wat je hebt geleerd of iets wat je graag mee wilt geven. T is mijn winkel, mijn toko en mijn sfeer, huiskamer gevoel, iets waar mensen op hun gemak voelt en graag een praatje wilt maken. Soms is dat leuk, maar soms kan t teveel zijn en soms moet je gewoon even hard op je eigen tenen trappen en iets harder optreden. Het is geen praktijk, maar het is mooi meegenomen dat ik voor diegene mag zijn, natuurlijk.

Ik weet wie ik ben en wat ik mag doen en wat ik kan doen, maar ik heb ook mijn grenzen en gelukkig weten daarBoven ook wat goed is voor mij. T komt alleen wanneer ik t kan handelen. En t komt alleen op de juiste moment, of het nou goed is voor haar of voor mij. Voor beide kan t goed zijn.

Ik heb het niet voor niets zo druk te laatste tijd en daarom als ik thuis kom, wil ik rust, maar me huis moet ook 'uitgerust' uit zien, al voel ik nog veel onrust in mezelf, omdat ik de neiging krijg om ook iets te doen voor mezelf. Maar ik ben gewoon zo moe te laatste tijd en heb ik nergens zin meer in. Het liefst eet ik mijn bord leeg, drink een glaasje rode wijn en kruip ik me bedje toe en morgen weer 'n dag. Maar dagelijks zo bezig zijn is juist niet goed. Soms moet je je energie ook opladen door iets te doen voor jezelf en anders loop ik mezelf voorbij.

' Feite is, net als kapster zijn, je kan iedereen knippen, behalve jezelf. Dat heb ik dus. Ik weet altijd wel wat goed is voor een ander, adviseer altijd op goede oprechte manier naar hen toe, maar mezelf, verwaarloos ik gewoon! Bizar!

Anyway, ik heb heerlijke dagen gehad, deze 2 dagen. Gisteren heb ik niets gedaan, gewoon gechild met me vriend, het weer was lekker en volmaakt, voor ons gevoel. Ik voel mijn dankbaarheid opkomen en zeker na zo'n dag als vandaag. Ik ben redelijk productief geweest. Ik was vroeg wakker en ja, had al gelijk honger en had gewoon zin om wat te doen. Dus kreeg ik opruim woede aanvallen en dergelijke tijd, meubelair verplaatsten en alles wat ik tegenkwam, leidt me weer af en ging ik weer daar verder en vergat waar ik bezig was. Maar uiteindelijk heb ik dingen gedaan waar mij al maanden aan stoorde. Het ziet er opgeruimd uit en rustig, voor nu... Volgende weekend zal t wel weer wat zijn. Hopelijk al die troep naar die grofvuil brengen en ben ik van die shitzooi af! En die washok wordt steeds voller en voller, vreselijk om te zien. Hopelijk binnenkort alles weg doen! Veel werk, maar moet echt gebeuren, ik kan er niet meer tegen!

Waar t vandaan komt, maakt niet uit, als je doet, moet je doen, wat je voelt. Tja, dat is mijn dag van vandaag. Dus eigenlijk niet echt boeiend, maar in dat geval, als je toch hebt gelezen, thanks!

Ik heb hoop dingen in mijn hoofd, wat ik graag kwijt wilt, maar zelfs voor nu ben ik te lui om erover te schrijven. Ik ga nu even echt ontspannen en me boek proberen uit te lezen en heerlijk kopje thee op drinken.

ik wens je nog een fijne dag en alvast een heerlijke avond!

Liefs!

Wat is er gebeurd afgelopen half jaar?

Of iets langer zelfs. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Mijn laatste schrijven was op augustus 2014 en sindsdien heb ik met geen vinger meer aangeraakt of zelfs niet eens meer op mijn blog geweest. Het kwam puur doordat ik 'n baan heb gevonden, eindelijk iets waar ik heel lang naar zocht en zeer goed bij me passen. Maar natuurlijk zijn er ondertussen kleine dingen, maar dat zijn geen dingen waar je probleem moet gaan maken. Het zijn zakelijk en dagelijkse dingen, waarvan je denkt vanuit je eigen inzicht van zoveel jaren werkervaringen, dat het anders kan. Maar toch moet je eerst t bedrijf goed 'proeven' en dan pas kan je oordelen en langzamerhand naar je eigen hand uitwerken.

Wat dat betreft, heb ik het zeer naar mijn zin op mijn werk. Ik ga ontzettend graag naar mijn werk, mijn toko, mijn winkel en ik heb ook nog 'es een leuke collega's om mee te werken. Wat dat betreft zit het zeker tot nu toe goed. Eind februari en dan is mijn half jaar alweer voorbij, maar ik mag er vanuit gaan (finger cross) dat het gewoon verlengd wordt. Maar goed, het kan van alles en nog wat gebeuren.

Maar verder zitten we nu hier in januari 2015, al bijna aan het einde en februari begint voorspoedig weer, de tijd gaat zo snel voorbij. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat en dat is soms best lastig om mee om te gaan, want je wilt niets missen in je dagelijkse leven. Je wilt wat bewuster leven en meer het aanwezigheid voelen, vanuit je zelf. Niet meer vanuit je ego en niet vanuit hoe een ander leeft. Je hoeft niet te doen wat een ander doet. Ieders voor zich.

Maar toch laat ik me wel eens mee sleuren en heb ik het idee, dat ik toch met bepaalde dingen achterloopt en niet weten dat ik al best veel heb bereikt en juist die dingen die ik graag wil. En nog steeds wil en zeker dankbaar voor ben. Maar ik blijf die leegte voelen van binnen en ik weet niet goed wat ik er mee moet. Ik wil mezelf niet als een slachtoffer voelen en ik ben geen slachtoffer. Maar ik zoek altijd weer naar iets wat mij weer zo down kan maken. En hoe mezelf neer kan halen. Gelukkig heb ik mezelf goed lopen herstellen na al die jaren, dat die gekke gedachten mij niet meer gek laat maken, maar soms overheerst het nog steeds en soms moet je gewoon laten gaan.

Morgen weer een dag. Eigenlijk wilde ik meteen beginnen over iets wat ik kwijt wil, maar nu ik dit zo zie, kan ik beter op ander dag verder gaan. Ik ben beetje emotioneel moe, moe van mezelf, ik voel mezelf niet, ik zie er niet uit, ik zit niet lekker in vel. Je kan de schuld geven aan het weer of iemand, of iets, maar uiteindelijk heb je jezelf meer mee.

Er zijn zoveel dingen die ik kan oplossen voor mezelf. Wat vrolijker zijn, maar ik kan niet forceren. Wat gezonder eten, meer bewegen, maar echt bewegen, behalve dat ik altijd loop en van me werk en ook nog 'es hele dag sta, voel ik niet dat ik veel beweeg. Ik voel me zwaar, lichamelijk en geestelijk. Ik maak mezelf te moeilijk om stomme nutteloze dingen. Ja, ik geef gewoon toe. Het is gewoon zo. Ik kan er niet erom heen draaien. Het is zoals het is. Maar waarom doe ik er niets dan?

1 woord = LUIHEID - ik ben gewoon lui, ongemotiveerd, moe, zwaar en nutteloos. Inspiratie? Waar? Geen idee. Ik mis toch wel zeker het daglicht en het zonlicht. Verder ligt het aan mezelf. Ik moet iets doen voor mezelf, maar ik weet niet wat. Al 'n tijdje liep ik met gedachten ' ik wil iets doen voor mezelf' ...herhaaldelijk.

Normaal gesproken zul je dit soort dingen met je partner kunnen bespreken, maar hij is ook bezig met z'n eigen ding en alleen met z'n eigen ding. Prima, ik wil 'm niet eens mee lastig vallen. Ik moet me bezighouden met mezelf. Zo doet die ook. Mijn probleem in de relatie is, dat ik altijd MIJ ZELF moet  gaan aanpassen op hun manieren en accepteren zoals het is en anders heb ik maar pech.

REALLY? R U FUCKING ME? ....

Liefde is een groot woord en mannen doen altijd waar ze goed in zijn, iemand anders de schuld geven. Liefde wordt op verschillende manieren gekoesterd, naar elkaar. Zoals ontbijten maken, koffie zetten, iedere avond staat het eten klaar als je thuis komt en nog andere dingen. En een ander doet opruimen, wc schoonmaken, was draaien, troep opruimen, was opruimen, keuken schoonmaken, badkamer schoonmaken, kleren opruimen, wat uiteindelijk geen zin heeft, het wordt toch weer rommel, partner naar de zin maken, eten maken wat die zin in heeft, luister oor geven, mijn mening en oprecht advies geven, dat zijn ook dingen die liefde geven.

Maar wat ik naar verlang, zijn af en toe, z'n armen om heen. Gekoesterd worden, niet als een aai bol op me hoofd, alsof ik een hondje ben, of weet ik veel, voel me net een klein kind. Maar dat ga je niet vertellen, dat hoort gewoon niet. Zeggen hoe diegene mij moet gaan aaien, is kinderachtig. Diegene voelt op die manier dat die zo wilde geven, nou prima. Dus soms kan je gewoon niet meer in woorden uitleggen wat je wilt of waar je naar verlangt. En het is altijd ik ik ik ik ik ik ik .....

Ik heb ook wel eens zin om geld uit te geven aan het huis, dingen die nodig zijn, maar vaak hebben t geld niet of we geven beide aan iets uit wat we zelf belangrijker vinden. Niets is voor een vrouw zo fijn om een klerenkast te hebben of opruimde badkamer of die rotzooi weg gegooid moet worden, want dat is ook liefde geven. Ik wou dat ik wat meer onafhankelijker ben en dat ik die dingen zelf doe, maar dan ben ik weer DIEGENE die weer alles moet regelen. Zelf die shitzooi moet kopen en zoveel verdien ik niet eens.

Ik moet trouwens een nieuw laptop hebben, want die oude van mij is ergens stuk gegaan en ja, helemaal weer opnieuw te installeren heeft geen zin, ik moet gewoon een nieuwe hebben en verder gaan met mijn eigen blog en weet ik veel. Ik zit niet graag aan iemand anders z'n spullen, want het voelt niet zo. En ik wil ontzettend al 3 jaar me wenkbrauwen laten bijwerken. Sparen lukt niet helemaal, altijd kom ik er maar net uit. We halen best veel boodschappen en dingen die best wel wat minder mogen, ik zou dus wat minder moeten drinken en minder eten, want ik ben een vreetzak, want ik eet gewoon 2 borden. Tja, logisch! Ik sta godverdomme te hele dag, druk in mijn eentje, geen tijd om te eten en te drinken en ik moet gewoon me werk doen. Ik kan moeilijk al die dingen laten liggen en zoek het maar uit. Ik heb gewoon geen tijd om te eten tijdens het werken en ja, logisch als je uitgehongerd thuis komt en je man heeft lekker gekookt en ik schep nog een keer op, wat ook liefde is, koester ik gewoon zeer dat ik het lekker vind.

Nee, ik ben een vreetzak. t Heeft me gekwetst die woorden. Het deed me zeer, alsof het glas van binnen gebroken was en ik ze horen vallen, pijnlijk over me hele lichaam en je voelt je weer alsof je hebt gefaald en dat je iemand anders weer hebt teleurgesteld.

Niet is goed, denk je dan. Zoals nu. Soms kan ik niet meer in woorden uitbrengen hoe het anders moet, diegene moet voelen en als het niet voelt, dan is het er niet. Klaar. Je kan niet altijd met je handleiding vertellen wat je wilt. Als het niet wederzijds is, dan niet.

Maar goed, ik stop er even mee, hopelijk heb ik ander keer een leukere verhaal. Ik ga even afleiding zoeken, want ik ben emotioneel moe van binnen en me tranen blijven maar komen en daar heb ik geen zin meer in, want ik ben niet de slachtoffer en ik wil me niet aanstellen.

dus bij deze, ik spreek je later!

Op een dag..

Believe. Never stop believing. Anything is possible. If it's what you really want, it will happen. Be patient, keep trying & don't give up. Most importantly be kind to yourself. 

Op een dag houdt het op he. Op een dag is het anders, op een dag is het afgelopen, op een dag is ALLES anders. Jij hebt het zover voor elkaar gekregen en hoe je het ook wendt of keert, het komt eens keer op een dag dat het anders valt. Het kan positief uitvallen, laat we daarop houden, maar het kan ook tegenslagen zijn, maar die tegenslagen zijn niet eens zo erg, je leert ervan en je leert hoe je ermee omgaat en soms moet je door die strijd heen gaan en in jezelf blijft geloven, dat hoe dan ook, GOED KOMT. 

Die dag zul je zeker ervaren! Op een dag neem je een besluit, op een dag maak je een keuze, op een dag kies je voor jezelf en op een dag loopt het alles anders. Accepteer het nou maar, dat het zo is. Terugdraaien kan niet meer, alleen vooruit blijven kijken, leer van je verleden, leer van het heden en maak het goed in de toekomst. Jouw toekomst. Uiteindelijk wilt iedereen gewoon gezond blijven en gelukkig voelen en vooral dat ene dankbaarheid voelen, dan voel je je iets lichts in je hartje. Een warme oprecht gevoel, waarvan je zegt en voelt 'OOOOH, is dit het? ' En meer niet?... denk je dan.. die dag zul je tegen komen! 

Bij mij is het zo, ik kan pas echt juichen als het zover is. Want er kan nog van alles gebeuren. Is dat misschien toch een twijfel of ik wel in die stad wil blijven werken of wil ik eigenlijk helemaal niet werken en maar hopen dat bakken geld uit de lucht komt aanwaaien als een lawine. Wat wil ik nou eigenlijk echt? Echt??? Lastige vraag! 

Wat wil ik? Heel veel geld verdienen om mijn leven heerlijk te kunnen benutten. Delen en genieten van bakken geld. Dingen kopen die ik leuk vind en dingen doen die ik leuk vind, maar bakken geld verdienen moet je niet in de winkel staan. En dat weet ik heus wel, maar hoe meer geld verdient, hoe meer stress en ongezonder voor je lichaam en geest. En daarom is het juist heel goed, dat je weet wat je wilt. En dat is er ook. Alleen je moet niet te gierig worden. Uiteindelijk heb ik wel wat ik hebben wil. 

Ik heb mijn baan opgezegd, opgelucht dat wel, maar met moeite. Ondanks het werk, heb ik wel zeer genoten met de meiden. Zij hebben mij met open armen ontvangen en ze zijn zeer enorm slimme meiden en die moeten nog echt gaan leven en ik gun ze van harte, ik geef veel om hun, ik weet niet wat het is, maar ik zal ze zeker missen. Ook paar meiden in anders stad waar ik tijdelijk heb gestaan. Ook hun waardeer ik enorm. Ik ben zeer dankbaar voor de steun en volhardend aan het werk zijn. Ze zijn geweldig. Maar uiteindelijk wil ik toch mijn hartje volgen en ik weet dat ik een goeie keus heb gemaakt, maar waarom kan ik er niet echt van genieten?

Misschien komt het nog wel, ook omdat ik nog een maand moet uitzingen en pas volgende maand aan de slag kan en ik weet zeker dat het goed kom en dat ik nieuwe dingen kan leren en helemaal als je samen werkt met je baas, en de winkel is zo precies relax, zoals ik het wil. Alleen qua salaris is het niet zo tenderend, ik ga ietsje op achteruit, maar ik denk dat ik met gemak eroverheen kan komen. Ook omdat er niets wordt verwacht van mij, ze zullen mij gewoon de gang laten gaan. 

En ik zal me weer compleet voelen, voor mezelf, gewoon in balans, goed voor mijn gezondheid en gemoedsrust en goed voor de basis in huis en mijn relatie en de kinderen. Hierna is de volgende stap auto rijden en op dansles weer gaan. Ik ga ervan uit dat ik gewoon financieel kan handelen en daarmee mijzelf een plezier zal geven. Ik hou van dansen en dat is mijn uitlaat klep en ik mis het zo erg, al laatste paar jaar. Dit moet ik gewoon doen voor mezelf. Geen excuus meer, en ik heb ze gelukkig gevonden en gelukkig gewoon in mijn eigen woon omgeving. 

Maar goed, ik hou het even kort en ik hoop dat het goed gaat met jullie en niet opgeven. Doorgaan, mocht t vandaag niet goed gaan, dan is er nog steeds morgen en mocht het vandaag wel goed gaan, wees dan dankbaar. Meer niet. Komt goed.

Liefs! 

Alleen zijn is niet zo erg...

Eens even kijken...woensdag vertrok mijn vriend samen met z'n dochtertje naar Frankrijk. Helaas doordat ik 'net' was begonnen bij me huidige baan, kon ik niet gelijke vakantie opnemen met me vriend, dus dit jaar hebben we een aparte vakantie gehouden, alhoewel die van mij, heb ik niet echt van kunnen genieten. Mijn hoofd zat vol met alleen maar troep. Maar die troep wordt langzamerhand leeg, gelukkig.

Maar goed, ondanks dat ik echt vervelend vond, had ik geen keuze dan alleen maar moeten te accepteren dat het eenmaal zo is. Kan me niet als een klein kind gedragen. Maar goed, wat ik wilde zeggen is, dat even alleen zijn helemaal niet zo erg is. Het is goed om even te voelen hoe het is om helemaal alleen met jezelf te zijn. Sommige mensen kunnen er niet tegen en sommigen kunnen dat wel, die kunnen prima met zichzelf leven, maar die zoeken dan mensen op. Ik zoek geen mensen op, ik weet wel dat ik best wel wat vriendinnen kan opbellen om langs te komen, maar ik heb gewoon geen behoefte aan. Ik wil ze niet alleen pas zien, wanneer ik me alleen voel, dat zou stom zijn. Ik wil ze zien als ik daar zin in heb en leuk vind en niet forceren dat ik alleen voel. Dat zou ik mezelf geen goeie vriendin vinden.

Eerste nacht vond ik het ergste, vreselijk, slapeloze nachten en helemaal met dit warme weer, slaap je al niet goed. En voor je het weet, heb je je bijna de volgende dag verslapen! In mijn 22 jarige carriere periode ben ik geen 1 keer verslapen, dus zo zie je maar weer hoe moe ik ben! En de 2e nacht ging wel, want ik was moe! En ik wist dat ik vrijdag heel vroeg op een andere locatie moet werken, waarvan ik anderhalf uur weer moet gaan reizen voor nada. Anyway, het was dus even wennen paar daagjes en vandaag ben ik dus vrij en heb ik eerlijk gezegd best genoten. Eigenlijk met niets doen. Nieman die wat zegt tegen je, je bepaalt zelf wat je wilt. Je praat met jezelf, dat wel ahahah..

Maar goed en zo heb ik mezelf beetje vermaakt in het huis, lekker schoongemaakt en alles is gewoon netjes en opgeruimd. Zo zie je maar weer, enige voordeel als je alleen woont, tenminste bij mij dan, dan is mijn huis altijd opgeruimd, netjes en schoon hahahaah.. Psycho? Ikke? Nee hoor helemaal niet ... ahum..

En dan ineens laat me hubby me weten, dat hij morgen alweer thuis komt! OH NEE, dacht je dan! Ben je er net aangewend komt die alweer thuis??? Ik zei nog tegen hem ' oh, maar ik verwacht je pas maandag... OEPSAAAA'...

Wat ik afgelopen paar daagjes heb gedaan, stelt niets voor, ik heb merendeel alleen maar gewerkt en alleen vandaag was mijn enige vrije dag. En morgen moet ik alweer aan het werk, maar goed, maandag ben ik gelukkig wel vrij. En dan moet ik nog meer gaan aftellen, voordat ik bijna afscheid moet gaan nemen van de meiden. Voor je het weet, vliegt de maand augustus net zo als de vorige maand voorbij!

Voordat ik even ga slapen, schrijf ik even wat op mijn blog en luister ik naar huilebalk muziekjes, samen met mijn glaasje rode wijn. Gelukkig hoef ik morgen niet zo vroeg op dus kan ik nog even van mijn nachtelijk avond genieten.

Om toch even kort te behouden, het is niet erg om alleen te zijn, leer je zelf weer op een ander manier kennen en wees niet bang voor jezelf. Het is juist goed om even helemaal jezelf te zijn, ervaar hoe het is en eens een keer moet dat kunnen. Natuurlijk ben ik ook altijd mezelf als me vriend thuis is, maar het is soms alleen akward als je het liefst hele dag naar een suckupp muziek zitten te luisteren of je wilt alleen maar slapen of je wilt alleen maar stinky asian food eten ahhaah.. weetjewel, dat soort dingen, je houdt toch automatisch beetje rekening mee, want je wilt niet constant verklaren waarom je dat leuk vindt.

Dus het is OK to be alone. Just be en feel it. Be proud and love yourself! Het komt goed!

Liefs!