Dat heb ik mezelf zo vaak gevraagd. Soms wens dat ik vandaag en nu even geen verplichtingen heb en doe en laat wat ik wil! WAT IK WIL!!! Wat ik nu wil doen is, ontslag mail sturen en nemen, tattoo's nemen jaja TATTOO'S... dat gevoel neemt die ene gevoel weg...iets wat van jou is, nooit weg zal gaan. En me koffers pakken en weg wezen met me hubby en z'n gitaar en gewoon weg! Onszelf weer herontdekken wie we zijn en dat we even los komt van dit gemanipuleerde maatschappij (leven zoals het hoort) past niet toe aan onze leven. We zijn geen robots! We worden zo gemanipuleerd door media, reclames, overheid, en alle andere.. Waaron laten we dat toe? Zijn we echt werkelijk zo gelukkig daardoor? We moeten leven zoals het regels voorgeschreven zijn en anders past je er niet bij en wordt je uitgestoten. We worden zo gedreven om ook zo gematerialiseerd te zijn met onze spullen, wat is spullen nou? Blij zijn dat je dak boven je hoofd hebt en dat je dagelijks kunt eten. Maar de rest...wat boeit dat nou? Dat je een dure bak hebt, grote huis hebt, grote hypotheken en rekeningen... Al die dingen je wordt zo gemanipuleerd! En op gegeven moment kom je op de punt ' waar ben ik helemaal mee bezig' ....
Dus kon ik maar nu even weg zijn, even van de wereld zijn en mezelf weer mogen zijn. Ik voel me gevangen in deze wereld, dit is niet mijn ding, dit is niet wat ik wil. Ik verlang naar oprechtheid en gerechtheid en eerlijkheid...Compassie van jezelf en van een ander. Dus kom mijn niet vertellen dat al die andere materialistisch spullen zo belangrijk voor je kan zijn? Je bent zo verslaafd geraakt en gemaakt, zoals het maatschappij het wilt.. Word er misselijk van! Waarom bestaat er anders dan depressie, burnout of whatever, you name it... Omdat vele niet doen wat ze willen, maar vele weten ook niet wat ze willen, dat is ook een groot luxe probleem... ' ik weet niet wat ik wil...' Dat komt omdat je in een omgeving zit met mensen en als je te veel kijkt naar een ander, weet je zelf niet wat je zelf waard bent en wie je zelf bent? Waarom moet je je zelf zo nodig hoog verkopen als een hoer, om te bewijzen wie jij bent? Het gaat toch niet om een status, het gaat toch om wie jij bent? Vaak onderschatten ze je toch verkeerd of hebben ze een verkeerd beeld van je door iets wat je niet oprecht kan zijn of wilt zijn of dat je niet vertrouwt in je eigen omgeving... Jezelf durven te zijn is een hele hoge opgave vind ik dat. Want men hebben een regels gemaakt hoe je je moet gedragen en hoe je representatief moet zijn op je plek, je past je automatisch als een robot toe en praat je ook zo als een robot... En ja als een robot moeten wij ook wel eens opgeladen worden.... Maar gelukkig bestaat er een andere mogelijkheiden waar je jezelf kan opladen en je andere gedachten bij kan brengen zodat je leven in balans blijven maar je kunt dit niet altijd blijven doen, eenmaal, anderemaal en ga ervoor...zou ik zeggen... maar goed, wie ben ik? Ik vertel je niet wat je moet doen of wat je kan doen, ik wil alleen dat je wakker wordt. En dat je niet in je herhaling blijft... Van lessen moet je leren, van lessen leer je, fouten maken is niet erg, het is geen angst, het is geen faalangst...het is een levenservaringen en als je dat niet bevalt, neemt dan een andere weg, probeer je eigen verantwoorlijkheid goed te maken en te verbeteren en zo kom je er wel uit. Ook ik ben aan het leren, iedere kans zie ik als een groei en ontwikkeling in me leven. Maar ik geef toe, ik ben soms moe van het leren. Wanneer is het mijn beurt om eens gewoon netjes op me dienblad te krijgen, in plaats altijd maar hard moeten werken??? Kan ik met me vingers knippen en krijg ik dan? Gewoon just voor once??? Dus ja vandaag en nu ben ik het leven even MOE, ZAT, .... wil me oogjes dichtdoen en in mijn eigen gedachtenwereld leven!!!!
Als ik dan wakker word met een helder gevoel, verander ik mijn gedachten...maar het moet andersom, verandere je gedachten, verander je gevoelens en verander je leven, iedere moment... Maar soms moet je dat ene gevoel even toelaten en loslaten. Als je niet uitkomt, praat dan met diegene wie je het meest vertrouwt, soms weet je het al maar soms is het ook fijn om te horen.
tot straks...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
wees niet bang om een reactie of een bericht achter te laten, ik zal je niet bijten en wie weet kunnen we van elkaar iets leren. Fijne leesvoer!