Dubbel en dwars....of nog steeds in de wa(r)s

Gisteren heeft Missy, de lieve labrador, mijn schoonfamilie verlaten, ze was 14 jaar oud geworden. Flinke meid, ze kon het niet laten, ze hield vol, ze hield zo veel van haar familie, ze was zo en zo tevreden hond. Zij geeft zoveel en ontvangt ook heel veel terug. Het blijft raar, nu, kwestie van wennen, als je binnen komt, kijk je altijd naar rechts, want daar lag ze, bij de kachel, slapend.... Lieve Missy, wel thuis! xxx


Wat mij dubble en beetje dwars zit....


Ten eerste mijn (onze) nieuwe huis komt eraan. Ik vind het alleen jammer dat die oplever datum net even krap zit, we moeten ruim 4 a 5 dagen alles regelen! Planning maken en andere zaken regelen. Maar goed, het klinkt erger dan het is, maar op zich valt dat reuze mee, ik ben ook gewoon beetje moe en gestressd.... Ben echt toe aan de vakantie. ' vakantie' .... huuuhh... maar dan wel leuk, lekker aan me nieuwe huis werken. Als dat maar alles goed gaat. Zoveel in mijn hoofd, het barst bijna eruit! Het wilt eruit!


2de wat mij dwars zit, is mijn ' waaschijnlijk'  me toekomstige baan...jaja.. het zit er aan te komen, lijkt wel, maar het voelt nog fifty procent! Eind volgende week hoor ik het eindresultaat. Het is afwachtend. Maar weet je wat vervelend is aan mezelf?  Stel dat het echt zo is, dat ik eindelijk word aangenomen na 3 jaar te hebben gesolliciteerd, dat het eindelijk, eindelijk zo ver is, ik het nu ineens beetje eng gaat vinden.... Ik ga mijn veilige ' thuishaven'  verlaten voor het onbekende. Maar op zich is dat niet slecht, ik ben er klaar voor, het is wat ik wil. Denk ik.... ja ik ben een weegschaal, en ben altijd zo twijfelkippetje. Maar ik geloof en vertrouw in mezelf en weet dat het goed komt.


Maar ik dacht ook weer aan een andere baan.... AGAIN! ... BEN IK ER EINDELIJK VANAF, ga ik nog aan andere baan denken. Mijn god, Puk wat wil je nou!!! (hahahahaha) Misschien ben ik wel verslaafd aan het solliciteren!  Nee, weetje, ik denk dat ik gewoon beetje mezelf bang heb gemaakt, die nutteloze angst heb gemaakt voor niets. Ondanks die periode dat ik zo graag weg wilde, je voelt je wel veilig, mensen kennen je en je hebt alle vrijheid maar je leert van je fouten. Teveel jezelf open stellen op je werk gebied is zo gevaarlijk, je weet nooit hoe men kan zijn, die op verkeerde manier tegen je gebruiken, al wil je je wat kwijt, maar toch.. snap je. Het is okay, dat je je hartje wilt luchten maar je moet wel weten tegen wie je het hebt. Nou even serieus, ik werk in een mannenwereld maar die kunnen net zo hard roddelen als vrouwen, serieus waar. Soms denk ik, wie is nou erger? Mannen of vrouwen? We zeggen wel, mannen zijn meer direct of down to earth, whatever, (my ass) maar ze kunnen wel wat!!!!!! Maar laten we niet afdwalen, bij volgende onderwerp zal ik wat meer mijn hartje luchten over bepaalde mannen in mijn leven. Maar ik dacht dus werkelijk aan een baan. Zodra er op neer kom, wijk ik gauw weer aan de andere kant, waarom!!!!!!! Make UP you f*&king mind! Wil je met poppen spelen of wil je met papieren spelen... Weegschaal is soms echt vervelend en hopeloos hahahahahaha.... blij dat ik om mezelf kan lachen, dat scheelt!


Ik moet eerst afwachten op een eindresultaat, dan zien we wel weer. Als ik weg ga, weet ik zeker dat ze zullen balen maar ik moet doen wat goed is voor mij, als het tijd is om te gaan, ga ik! Dan mag ik gaan! Ik voel het gewoon dat ik langzamerhand afscheid aan het nemen ben, ook met klanten. Het is alsof ik ze op een doorzichtige manier gedag zei. Ik bleef rustig en vriendelijker, menselijker dan een normaal verkoopster. Veel menselijker onder elkaar. Ik smeer ze niets, ik ben eerlijk. Zo ben ik altijd geweest en ik geloof sterk in mijn karma.


Zoals vandaag: kwam een meneer naar binnen. Dat was heel lang geleden, dat hij weer terug kwam. Want de laatste keer was hij niet tevreden over de service maar dat komt door hem zelf, hoe mij en mijn collega heeft benaderd, zo behandel je een ander echt niet, we leven in het jaar 2011!!! Hallooooooo , we zijn geen slaven meer!  Anyway, hij was zo vreselijke man, ik dacht echt... oh meneer, u hoeft echt niet meer terug te komen als u op deze manier doorgaat, daar is de deur! En prompt kwam hij vandaag, met goed humeur, ik ook, ik dacht wel ' oh mijn god, daar heb je 'm weer, mmm... gewoon rustig blijven, gewoon rustig blijven....'  En dat deed ik echt... hij sprak tegen me, ik sprak 'm terug als JE, niet als U, maar als individueel onder mekaar. Al is hij over de 50 en ik 20 jaar jonger dan hij maar toch, hij moet mij als gelijkwaardig zien, want zo zag ik 'm ook, als gelijkwaardig persoon. En echt waar, ik heb 'm behandeld als een waarlijke klant! Hij was zeer tevreden over mijn service en zeer tevreden over mijn hoe ik ben... Toen zei hij ' ik weet dat ik lastig ben, maar ik kan er niets aan doen... ' Toen zei ik, ' dat geeft niet, er komt altijd weer volgende keer beter... ' ... Dus hij blij met tevredenheid gezicht naar buiten en ik voelde me goed... En toen wist ik het, ik moest afsluiten met bepaalde zaken. Gedane zaken.. is klaar!


Dus alles, maar ook echt alles, wat je doet en wat het ook is, behoud je karma clean. Je krijgt altijd die dingen terug om goed te maken of af te sluiten. You pay it forward, in every ways...


Maar nu ondertussen, kijk ik al weer naar een ander baan. Ik voel me wel beetje bang aan het worden, erg he! Wil ik nou wel of niet aangenomen worden? Maar dit is eenmaal de kans en als ik er klaar voor ben, mag ik gaan en juist nu voel ik het... maar ik kan me ook vergissen, want iedere dag is een geschenk en verrast je altijd met ongewetenheid... Dus verwacht niets, doe je ding en zie het wel!


(ondertussen kijk ik verder ahahahhahah)


liefs van verwarde weegschaal!