Is je leven een illussie? In deze maatschappelijke wereld die je helemaal gek maakt om te leven zoals zij het willen, terwijl je weet dat het maar voor tijdelijks is, niets is houdbaar, niets...Zelfs de natuur niet...waarom wij mensen zouden dat wel zijn? Uit welke waanzin hebben wij dit bedacht? We zijn spirituele wezens met menselijke aarde, maar soms zijn we te mensenlijk dat we niet terug kunnen keren naar onze kern. Je laat te veel mee slepen en alsmaar in het 'moeten' moeten leven, je kan het niet zomaar afstand van nemen, want alles heeft z'n gevolgen en nadelen. Of juist voordelen, dat hangt van je omgeving af en hoe jij daarmee omgaat. Ik kan soms niet zo goed tegen de vernieuwing, al is het echt niet verkeerd, je kan het zien als een uitdaging. Niet als een faalangst of obstakels, het heet ervaringen opdoen. Laat je niets weerhouden door je negatieve gedachten, denken dat je het niet kunt maar JE KAN HET WEL! Iedereen kan een alleskunner zijn, als jij maar zelf wilt, en niet omdat het moet. Maar men kijkt eerder naar je capiciteit en je kwaliteit, waar je goed in bent, moet je daar gebruik van maken. En daaruit iets uitvoeren en waarmaken, maar verlies jezelf niet. Soms kan je te ver gaan met iets, waardoor jezelf voorbij loopt, bang dat het niet haalbaar is. Men zien mij als perfectionist maar dat ben ik totaal niet. Ik vind het alleen niet leuk om fouten te maken, maar juist, je moet fouten maken en los te laten en helemaal goed te verbeteren en opnieuw naar de nieuwe ervaringen. En je kan niet altijd te lang blijven hangen.
Je leven is een illussie, niets is blijvend, alles is tijdelijks, aan het begint, komt ook een eind aan, wat dan ook is, maar wees dankbaar, bewust dankbaar met wat je wel hebt en geniet ervan, want het kan zo over zijn. Ik hou me vast aan die gedachten, ik wil mezelf niet meer binden aan iets wat niet blijvend is, en uiteindelijk leeft iedereen voor zichzelf. Maar je kan altijd iets bijdragen aan een ander met een goeie intenties. Daarom houdt men ook zo vast aan hun relatie waar ze misschien niet gelukkig zijn, of aan hun zekerheid op hun vast baan, waar ze niet gelukkig zijn..., soms moet je inleveren maar je krijgt er wat voor terug, alleen als je iets wat je leuk vindt en jezelf te kans geven om te ontwikkelen en ervan de moment te genieten. Niets is blijvend,... aan alles komt er een einde aan. Het klinkt misschien depri, maar het is het niet! Het is even terug komen op je kern, op je basis, weet nog wel wie je bent! En wat je doet.... daarom hebben sommige ook last van terugval, als je weet dat iets is tijdelijk, kun je ermee makkelijker omgaan. En hou je ook niet vast aan iets...wat TIJDELIJKS is....maar geniet er wel van! En wees iedere dag dankbaar...
liefs puccy... proost op je gezondheid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
wees niet bang om een reactie of een bericht achter te laten, ik zal je niet bijten en wie weet kunnen we van elkaar iets leren. Fijne leesvoer!