Weet wie je bent

Wat je ook doet, waar je ook bent, met wie je bent. Soms pas je je aan de omgeving, maar t is veel beter om gewoon jezelf te zijn. Jezelf in menigte te mengen, ben je niet One of the kind. Wees jezelf en angstloos. Zelfverzekerd, want je bent niet voor niets gevraagd om te komen, om te doen, om te laten zien dat t anders kan. Want er zijn genoeg anderen die net als anderen zijn. Pas goed op jezelf, is belangrijkste. T is totaal niet erg dat je tzelfde gemeen met elkaar hebben, maar heb wel steeds je eigen mening. Soms zit je in tzelfde sfeer, maar soms klikt t ook niet, je niet anders voor moet doen, omdat jij denkt, dat t beter is. Soms betrap ik mezelf daar ook op en t moment dat ik wist, hield ik me mond. Want je kan niet altijd goed onderschatten of oordelen.

Soms spreekt men vol lof over bepaalde onderwerp, maar jij denkt natuurlijk weer anders. Hoe ga je hier mee om? Ik zou niet in verdediging gaan. Ik vind t juist fasicinerend om vragen te stellen, hoe diegene en waarom die zo denkt of denkt te weten. Misschien is t zijn ervaring of hij/zij heeft t ergens gelezen of gehoord. Er spelen verschillende factoren mee. Pas daarna dan kan jij je eigen meningen laten doorschermeren. Uiteindelijk moet je t zelf weten, maar ik dacht, ik bespaar je onnodige energie.

Ieder voor zich natuurlijk. Zoals vandaag, ik begon eigenlijk bijna met tegenzin naar me werk. Gisteravond ontving we n mail. Een update mail, maar om even kort te houden, door die nieuwe uodate zijn wij wel beetje de dupe van geworden. Sommige dingen/zaken laten liggen en ander dingen voor trekken, vind ik gewoon beetje respectloos. Zelfs mijn collega snapte die heisa niet. Ze vroeg waarom we n punt van maken. Ik heb haar echt haarfijn uitgelegd waarom. Gelukkig begreep ze daarna wel. Ik bedoel, t is toch vanzelfsprekend? We kunnen niet altijd met de paardekleppen rond huppelen voor n hongerloontje.

Daarin tegen moet er gewoon gecompenseerd worden en niet alsmaar denken, t komt wel. Wij moeten ook onze rekeningen betalen. Maar goed, ik kan daar zo slecht tegen. Ik hoop echter, dat ze zelf wel beseft dat dit echt niet langer zo kan doorgaan. Ik ben zowieso al verder aan t kijken, want n salarisverhoging kan ik mooi voorlopig vergeen, want elke keer is weer n smoes van hier tot daar. En t stappelt alleen maar op.

Maar goed, ik moet even voorlopig zo volhouden en hopelijk komt er n goede miracle langs op mijn pad en krijg ik precies genoeg wat ik verdien! Dat alles in zn geheel compleet mag zijn en ik mijn ultitieme vrijheid mag krijgen, zelfverzekerder en lekker in me vel voelen. En dan op n dag pak ik n auto en rij ik zo angstloos weg!

Het is gewoon genoeg geweest! Klaar! Ik wil verder en groeien en ontwikkelen op n goede manier!!!!