Hoe nu verder...

Iedere dag dacht ik iets te willen opschrijven, maar al gauw word ik weer afgeleide door me gedachten. Steeds bedacht ik iets en dan valt t weer weg. Maar goed, we gaan verder. Hoe nu verder, tenminste hoe gaat het nu. Ondanks dat ik nog steeds hier ben en nog niet ver bent opgeschoten bij me werk, doe ik wel mijn werk tot behorend toe. Maar liefst heb ik helemaal geen zin meer. Ik heb duidelijk aangegeven paar keer dat er iets veranderd moet worden, maar helaas. Misschien ben ik nu nog te ongeduldig en ik ben net begonnen weer met werk zoeken. Bij me vorige baan was t natuurlijk veel erger. Maar ik hoopte wel dat ik bij deze baan wel meer gevoel kreeg dat ik stapje verder ben gekomen. Dus niet.

Maar goed. Ik ga verder kijken en zie wel wat er komt. Ik heb best n relaxe baan met vrijheid en n lieve bazin, maar daar kom ik niet mee rond. Ik vind me werk erg leuk en ik hou ook van me werk en ik doe graag maatje meer. Maar ik liep mezelf zo snel voorbij en ik wil niet nog es n burn out krijgen. Perfectionisme is zo n zwakte. Je wilt alles en goed tegelijk doen en je target zo hoog halen wat niet eens hoeft. Ik ben geen geile verkoopster, maar n leuk omzet zegt wel iets over mijzelf en de winkel en zeker de presentatie. Mensen worden al gek met al die etalages. Mensen waarderen enorm dat ze anders worden behandeld dan anders.

Dus ja ik bied ook extra service. Eigenlijk alles extra wat niet eens hoeft. Maar ik kan er niets aan doen. Als je doet wat leuk vindt, wil je wel verder gaan. Eens kijken waar je grenzen zijn, maar elke maand als ik mijn salaris zie, val ik nog steeds steil achter over. Voor wat? Dus bij deze zeg ik vaak hardop NEE!

Elke dag zoek ik wel iets op n mode website voor n leuke baan. Ja, ik vind mode nog steeds leuk maar ik vind Mode, Mensen en t Leven leuk. Ik wil altijs met  compassie, liefde en ervaringen delen. En vaak kan ik zeker ook van n ander iets leren over t leven. Vaak weet je gewoon al snel of je de klik hebt met de klant of niet. En zo niet, no hard feelings, leven gaat door.

Verder probeer ik voor mezelf niet te snel oordelen over n ander, maar ik hou echt van mijn vak. Men heeft totaal geen benut hoe t is om als 'verkoopster' aka ' styliste' te staan en dan denken ze dat je maar verkoop praatjes hebt. Ik probeer zo goed mogelijk oprechte antwoord te geven, er zijn ook grenzen van beide kanten. Zelfs al met U en je zeggen. Waar begin je mee je begint met U en eindig  jij met JE. Want uiteindelijk voer je n gesprek dat 'down to earth' is geworden en dan komt U er niet eens meer voor, tenzij t omaatje is.

Anyway, hoe nu verder. Ik ben bezig mijn gedachten weer in n positieve zin te geven en t leven nemen zoals t nu is en ik vertrouw er maar op dat mijn Universum goed voor mij zorgt. Daar mag ik vanuit gaan.


En zolang t nog kan en leuk vind blijf ik bloggen. Ik ben zo blij met mijn telefoon kan zo vaak bloggen als ik maar wil. O,ja ik heb me maar bij neergelegd, ik ga maar eens verdiepen in Mac. Zwaar vervelend en t blijft vervelend als je geen eigen goed hebt. Ik mis me laptop. Ik moet me cv maken en brieven sturen. Ik moet gewoon op zoek naar wat beters.

Dus bij deze, gewoon doorgaan. T komt goed. En vooral positief blijven is t beste mechanisme tegen alles.