Schoonmaken

Schoonmaken is 1 ding en 1 ding betekent 10 dingen tegelijk willen schoonmaken. Als je bij de 1 begint, wil de 2de, 3de, 4de en ga zo maar door, maar dan ergens midden van de week, zie je die troep weer en kan je weer gaan irriteren of je denkt, dat die persoon waarmee je samenwoont, totaal niet respecteert wat jij allemaal doet, om alles en schoon bij te houden, op te ruimen en om 'n stabiele woonsfeer te behouden. Op ten duur raakt het gewoon op en zie je dingen niet meer helder en je hoofd zit al vol met nare en vervelende gedachten, dingen die je niet uitkomt en dat geldt hetzelfde voor je huishouden. En op je vrije dag kun je eigenlijk al die rommel niet meer zien en vermijd je gewoon die troep van je af en voor je weet, moet je de volgende alles in 1 keer doen, 1 dag voor je dat je weer gaat werken. Logisch dat ik altijd moe word! Is dit herkenbaar?

Als je alleen zou wonen, ben jij diegene die troep maakt, maar 1 persoon die troep maakt, ruim je eerder op, want je weet, dat jij het bent. Maar als jij samen woont en diegene vindt het maar vanzelfsprekend dat alles AUTOMATISCH gebeurt en niet ziet wat voor moeite jij doet, ken je net zo goed de muur verven en die persoon ziet het niet eens! Bij wijze van spreken. Hoe ga jij daarmee om. En op n dag, merkte die, 'hey.. die was blijven al paar weken, steeds 1 week staan, normaal ruimt ze na 2 dagen gelijk weer op. Oh en de wc is en ruikt niet zo fris, hoe kan dat nou? Ik dacht, dat ze het smerig vindt. Oh en de was puilt zo op, he, wat raar, normaal zou ze die al meteen wassen. Oh fornuis is vies, goh, wanneer gaan ze dat schoonmaken? ...' 

HALLOOOOO, BEN GEEN SCHOONMAAK TURK! (sorry bij deze, maar je snapt wat ik bedoel)
Op ten duur heb ik er ook geen zin meer in. Ik bedoel, voor mij heeft het geen zin, want het wordt weer troep en het wordt niet gerespecteerd of gewaardeerd. Het wordt toch weer vies. Zo zie ik het op dit moment. En je weet en je wist ook met wat voor soort persoon je mee samen woont, maar KOM OP ZEG, we zijn geen studenten meer, we zijn stabiele volwassene werkende mensen, hallo! Moet ik nog steeds 'moedertje' gaan spelen. Dit soort dingen maken me zo pissig. En als ik boos word, dan maak ik echt het hele huis schoon, maar dan met woede. Met woede zorg ik mijn afleiding en ga ik dingen weggooien zonder na te denken of dingen agressief vloeken of schreeuwen, dat je schijt hebt aan je buren, of je maakt dingen kapot of je gooit keihard al die keukendeuren kapot (dat lukt niet, maar het gevoel...) het gevoel dat je iemand zo graag 'n klap wilt geven en dan zijn je keuken deur de pineut van!

Als ik 'n boksbal zou hebben in huis, zou ik al mijn agressie daarin stoten! Ik ben de laatste tijd enorm gestrest en ik kan me gewoon niet ontspannen. Ik weet het niet, het lijkt eerder dat ik een toevlucht zoek, een afleiding zoekt die mij het BLIJ gevoel geeft en dat ik even mijn eigen ellende kan vergeten, maar al je weer thuis komt, helpt het niet, want dan staat het weer voor je neus. Het liefst ben ik nu vrij en ga ik het hele huis schoon maken en alle troep weggooien. En zodra die persoon thuis, zorg ik ervoor dat die ook netjes gehouden wordt, maar dan wel met agressie. En het heeft het nut, denk je? NOT, je kan niet iemand veranderen, behalve jezelf, dus ik moet bij mezelf beginnen met kalm en assertief dingen optreden en ondernemen. Dus ik ruim mijn eigen zooi op en ik ruim die troep van die persoon dan niet op. Daar mag die tegenaan lopen en wie weet helpt dat. Want ALS IK HET BLIJF SCHOONMAKEN, ziet die het niet eens en WORDT HET WEER VANZELFSPREKEND, AUTOMATISCH .. NIET DUS!

Dus ik ga eens kijken of dat helpt, zo niet, dan moeten er hele duidelijk afspraken gemaakt worden, want met die onstabiele woonruimte maken je rommelige nog gekker en kun je niet ontspannen en zoek je naar afleiding en dat wil je niet! Buitenshuis rust vinden helpt niet, je moet het bij jezelf vinden en herontdekken dat het wel anders kan. Maar dan moet jij zelf die voorbeeld zijn. Dus ik focus op mijn eigen troep en ruim ik die op en probeer ik KONMARIE schoonmaak techniek en eens kijken of dat werkt voor mij. En hopelijk ziet die persoon het ook en dat hij het zelf ook gaan doen, wat ik denk, van niet.. Het zit niet in z'n aard, behalve muziek maken.

Het klinkt zo nu negatief, maar ik ben nu zo boos en voel me zo onrustig dat ik gewoon blij ben dat ik naar me werk kan gaan, want daar is die OPGERUIMD! Dus bij deze sluit ik af en ik wens voor mezelf wat meer rust en mag dromen voor 'n ander huis in een andere stad. Ik voel me niet thuis en ik voel niet thuis in deze stad waar ik nu woon. Misschien ben ik een anti sociale persoon, ik ben gewoon heel erg op mezelf gesteld en mede door al die jaren dat ik mijn verplichtingen dingen moet doen, MOETEN DOEN, heeft mij echt enorm impact gegeven, dat ik alleen doe omdat ik het leuk vindt en niet om iemand anders te pleasen. Alhoewel je wel eens aan iemand anders moet denken, maar toch, ik heb mezelf al halve jeugd en halve 20tige jaren mijn leven vergooid voor jan lul dus thanks but no thanks!

Als ik lekker in me vel voel, dan zul je me zien verschijnen. Maar zolang ik niet eens rust kan vinden in mijn hoofd en geest en mijn vriend die het frustrerende vindt dat ik nog steeds geen auto rijd, is het zijn probleem. Natuurlijk is dat ook mijn eigen probleem, maar ik verwerk het op mijn manier en niet op z'n dwingende manieren. En dat hij nog es mij durft te vergelijken met iemand anders die het wel doet, waarom ik niet doet. Really? Really? Als je zo doet, ga dan lekker met diegene auto rijden en have fun!

Ik ga nu denk ik beter stoppen voordat ik nog meer ergere dingen ga zeggen, maar al die dingen zitten nu in mijn hoofd en ik kan die energie nergens kwijt en ik voel steeds meer woede opkomen, dus ik ga me klaar maken en ga ik naar mijn werk en hopelijk hoef ik ook niet af te reageren op mijn klanten.

*positieve mind positieve mind positieve mind positieve mind*

fijne dag folks!