Korte nachten en slapeloosheid...

Sinds kort ben ik aan het mediteren en het heeft mij deze 2 weken door heen gesteund, meer om positievere gedachten te creëren en het helpt echt wel, steeds iedere dag beter. Alleen slaap ik nog steeds niet goed, ik weet niet hoe het komt of wat het is. Ik wil en zou graag langer willen slapen, slapen tot het genoeg opgeladen is, ik word er zo onrustig van en soms gaan er teveel dingen door me hoofd heen, dat ik beetje wazig overkomt. Ergens anders bent met mijn gedachten en soms zie ik mensen naar mij kijken maar ik kijk er doorheen, alsof ze niet bestaan, alsof ik niet echt in deze wereld rondloopt, behalve mijn lichaam met hersens en bloedvaten die door mijn aderen heen stroomt en maar wat doet, alsof het robot.

Door korte nachten en slapeloosheid gedoe kom ik niet echt tot rust toe. Ik kan soms niet helder zijn of denken in dingen die ik graag zou willen. Ik vraag steeds om rust, vrijheid en goede nachtrust. zoals nu ben ik veel te vroeg wakker en officieel moet ik pas om 7 uur opstaan en ik sta al vanaf 5 uur op, ineens als een mafkees die wakker wordt om niets. Ik heb het gevoel alsof ik wel komende 2 weken mijn slaap kan gebruiken. Maar je weet wat ze zeggen, je kunt altijd later slapen, maar nu moet je leven.

Vorige weekend was ik op bezoek met me vriend bij z'n ouders en al z'n broers. 1 van z'n broers vroeg het aan mij 'en?, hoe voel je het? (over me leeftijd) Ik zei, dat het niet anders is dan normaal. Ik voel zoals ik me voel en niet anders. Ik snap niet wat het hem in z'n hoofd gaat. Waarom is het zo boeiend, moet je je 'oud' voelen? Tuurlijk niet, soms vind ik hem zo beperkt en ik snap die gast niet en ik wil het niet eens snappen. Wat er in z'n hoofd gaat, te rommel voor mij, niets voor mij. Je voelt zoals je voelt en niet naar je leeftijd, het is maar een cijfers. Waar maak hij zo druk om iets wat niet eens van belang is. Ze zeggen, dat als je 40 bent, dat het pas DE LEEFTIJD is om van je leven iets te kunnen maken of of iets in ieder geval. Wat ongelofelijk bullshit is. Ik voel me niet zo en ik weet niet wat het inhoudt. Ik heb het alleen het gevoel, dat ik mezelf te kort doe.

Al ruim 20 jaar ben ik op zoek naar iets wat mij vreugde brengt op het werk gebied. Ik wist steeds niet wat ik wilde, maar wel wat ik leuk vind en nu nog steeds, maar het vervult mij niet. Ik ben dankbaar dat ik zo enorm grote klantenbinding heb gemaakt en dat vele graag terug komt voor een goede advies en ik doe gewoon mijn werk, misschien dat het mijn charme is om iedereen te pleasen en ook omdat ik weet wat ze nodig hebben, speel ik daar op in. Maar het geeft mij geen vreugde meer. Ik wil iets doen of het gevoel hebben dat ik iets heb bereikt!

Ik moet blij zijn, dat ik een baan heb met vrijheid, met lekkere dagen en leuke bazin, maar die kan mij niet goed genoeg betalen, dus het is voor mij dubbel. Ik vind het erg leuk en ik hou van mijn werk en mijn werk is inderdaad mijn passie en dat moet ik eerlijk toegeven. Ik heb het idee, dat ik liever op mijn best ben, wanneer ik aan het werk ben, door leuke bezigheden maar als ik nu op mijn werk ben, dan heb ik het gevoel dat ik liever thuis ben. Lekker warm en hele dag niets doen en alleen dingen doen waar ik blije gevoel van krijg. Het is altijd 1 of 'n ander. Irritant.

Gisteren was ik op me best en ik was lekker bezig, door bezigheden geeft het mij verzadigd gevoel, een voldaan gevoel, maar dan is het al weer gauw over en ik verveelde me. Alsof ik verslaafd ben aan bepaalde kick gevoel, de streef om bepaalde doelen te bereiken, de kick om te slagen, de kick om die target te halen (wat we geen target hebben), de kick om het gevoel van slagen te krijgen. Maar die kick is maar voor kortere of paar seconde en dan is het alweer weg. Ik moet iets hebben voor mezelf en volgens mij staat het al voor me neus, maar ik ben zo moe om te zien en te voelen. Zoals nu, moet ik gaan douchen en naar me werk gaan, maar nu begin ik in te kakken en nou moet ik de hele dag op blijven, denk dat ik vanavond wel extra lang kan slapen en hopelijk op tijd.

Dus bij deze sluit ik af, ik weet even niet meer over wat ik nog wil schrijven, er gaan van alles door me hoofd heen en ik mis mijn grote jongen.

Anyway, fijne dag vandaag !