Aanleg of aangelegd

Ik weet niet het juiste woord, op dit moment, wat ik daarmee wil zeggen, is dat bepaalde dingen je niet altijd gemakkelijk van je af kan slaan. Aanleg voor eten, of aanleg voor onzekerheid, oeps, het woord zegt het al. Volgens mij ben ik ook jaloers aangelegd, of hoe heet dat. Jaloers zijn is eigenlijk een negatieve vorm van je onzekerheid, van je angst, die jou en je reine ziel gek en kapot kan maken, terwijl het niet nodig is. Jaloers vergelijkt jou met een ander, alsof jij geen haar beter bent dan zij/hem/ whatever wie het ook mag, zijn. Het knaagt je wel in je maag, je maag gaat ervan draaien, eerlijk gezegd. Jaloers aangelegd, of onzeker aangelegd, je wantrouwt jezelf. Je denkt dat je niet waard genoeg bent voor jezelf. Opnieuw weer jezelf leren accepteren en te waarderen wie je bent. Als mens en als persoon. Weet je, je moet jezelf niet vergelijken met een ander persoon. Ieders heeft iets unieks in zich en als iemand dat ook interressant vindt, is het maar zo. Jij hebt ook je eigen interesse wat een ander niet heeft. Of vindt, je moet jezelf niet gek laten maken. Die gevoelens horen niet eens te bestaan, het is onrein, het past niet bij je, je bent een mooi waardevolle persoon, die ook liefde en warmte kan geven, ieders op z'n eigen manier. Nieuws van de dag!

STOP MET JEZELF VERGELIJKEN, WEES WIE JE BENT EN DAT IS AL GOED!

Zolang jij jezelf nog vergelijkt met een ander persoon, ben je voor zover nog niet helemaal tevreden met wie jij echt wilt zijn of bent. Het enige manier om te doen is, meer liefde geven aan jezelf. Meer leuke dingen doen voor jezelf, meer naar jezelf in de spiegel kijken en spreekt mooie woorden voor je uit. Al die negatieve woorden, behoren tot vandaag niet meer in je mond! Je spreekt alleen maar liefde, mooie woorden uit naar jezelf en voor jezelf toe! Begin er nu mee, al doe je het met 1 woord, 1 zin, JE MAG ER ECHT ZIJN! Natuurlijk zijn er ergere dingen op het wereld, maar daar moet je niet naar kijken, kijk nu eerst naar jezelf, eerst jezelf helpen, dan pas kan je iemand echt op een eerlijke oprechte manier helpen.
Alles wat jij zegt of doet, doe je met oprecht of niet oprecht, gemeend of niet gemeend, het bepaalt wel wat je op dat moment voelt. Als ik iemand niet mag, laat ik je dat ook echt voelen of blijken, als het wederzijds is, dan he... Ik doe het niet zomaar, ik volg meer mijn gevoel, mijn eerst instinct, mijn indruk bij een ander, daar let ik op, daar kijk ik naar. Maar soms kan je ook wel eens verkeerd inschatting of opvattingen maken, maar meest heb ik het wel gelijk!!! En daar twijfel ik niet meer aan mijn gevoelens. Alleen als mijn onzekerheid in de weg zit/staat, dan ben ik even niet mezelf, voel ik me even niet compleet, dan moet ik het gewoon op dat moment accepteren en toegeven en dan pas laat je het los, en krijg je vanzelf wel een boodschap of goed of fout was. Iedere dag leer je wat van! Van iedereen kan je het leren, hoe jij met mensen omgaat, hoe jij met jezelf omgaat. Jij bent net zo goed als een ander! Laat jezelf niet neerhalen, door iets wat jij niet hebt, een ander zou ook iets willen wat jij wel hebt, en wat zij/hij niet heeft! Accepteer diegene ook zo als het is. Niet moeilijk doen en verspil geen energie die je niet wilt en niet nodig hebt! Je hebt dagen en maanden en jaren nodig om te beseffen wat je nou werkelijk nodig hebt, terwijl het eigenlijk van NU al voor je neus liggen! En dat is LIEFDE.

Wees lief voor jezelf,
wees aardig voor jezelf,
wees dankbaar voor jezelf,
Hou van jezelf,
Waardeer jezelf,
want
JIJ BENT OOK WAARD!

Niet te veel nadenken, gewoon accepteren/toegeven en loslaten, morgen weer een dag!

Liefs puccy!

Aanpassen...

Je hele leven ben je aan het aanpassen. Aanpassen aan je taal, je omgeving, je mensen, je relatie en op je werk. Aanpassen doe je inprincipe uit respect, uit principe, voor de regels, denk om anderen en mee werken aan je relatie. Maar aanpassen betekent niet dat je jezelf te veel geeft en alsof maar doen voor een ander. Je moet wel jezelf kunnen blijven. Niet iedereen hoeft te weten wie jij echt werkelijk bent, als jij het maar wel weet van jezelf. Vaak doe je iets tegen je zin, maar vaak doe je het ook met plezier omdat jij het zelf ook leuk vindt. En dat voelt ook oprechter aan bij een ander. Geforceerd en tegen je zin dingen doen is maar voor heel korte duur. Daarom is het ook erg belangrijk dat jij weet wie jij echt bent en dat je jezelf volledig kan accepteren wie jij bent. Anders zou je ook niet van een ander kunnen houden. Ware liefde begint en zit in jezelf. Een ander dat is gekomen in je leven is mooi meegenomen en een bijzaak of een illusie. Uiteindelijk kom je alleen of tenzij je tweeling bent, en je gaat ook altijd alleen dood. Je neemt niets mee. Je laat alleen wat achter. Voor je nabestaanden. Goed of slecht, men is altijd blij dat ze je hebben leren kennen. Ieder voor zich. Op je werk moet je wel aanpassen, je mag best jezelf zijn, maar op zekere hoogte. Dat hangt van de werkregels en werksfeer af. Maar je relatie. Die passen zich altijd aan een ander. De waarheid klinkt heel hard, soms wil je dingen niet horen, of het is te kwetsend om te weten. Maar het is juist goed, om daarmee leren om te gaan met jezelf. Je kan zoveel van jezelf leren. Geven en geven en niets ontvangen..klopt natuurlijk niet. Maar wat je geeft, ontvangt je ook terug, maar misschien niet van diegene zelf, maar kan ook via een ander zijn of van een ander zijn, het kan iedereen zijn. Zolang je het maar echt meent! Maar soms word ik wel moe van mezelf. De oorzaak ligt toch bij jezelf. Je hebt het zelf in de hand. Als ik er voor kies om aan te passen aan die situatie waar ik eigenlijk niet mee eens ben, tja... dan zeg ik niets meer. Want je denkt uiteindelijk toch, tja, zo is het gewoon, klaar, accepteer het maar. Je hebt gewoon pech. Nee, ook al word er geen rekening gehouden met jouw gevoelens, nee, het gebeurt gewoon. Soms zijn de seintjes niet genoeg om te laten zien, soms moet je het ook gewoon hard op zeggen. Maar soms doen praten niet zoveel. Soms ben je een prater, maar soms ook weer niet. Je hoeft niet altijd op hetzelfde level te zitten, al voel je je afstandelijke energie. Zolang er liefde aanwezig is op welke manier dan ook, is het okay. Maar het is wel verstandig om beetje erover te praten. Gemengde gevoelens sparen is niet altijd verstandig. Dus wat los je er mee op? Je gaat elkaar ontwijken, je houdt eens een keer bezig met jezelf, maar dan hou je een schuldgevoel over, omdat je anders nooit zo doet. En nou ineens wel. Daarom is het belangrijk, BLIJF BIJ JEZELF... als een ander niet kan waarderen of ermee omgaan is het hij /zij hem/haar probleem. Niet die van jou. Natuurlijk wil je altijd praten als je iets dwars zit, maar teveel zwakte laten zien, is niet altijd even juist. Het hangt ervan af. Diegene verlangt niet van jou dat jij zo moet zijn, maar dat jij juist gelukkig moet zijn, voor jezelf. Dan komt de rest wel goed. Maar soms kan je het ook anders oplossen, kijk maar meer naar jezelf en doe er wat mee. Als diegene ziet dat jij verandert en relaxer uit ziet, dan merkt het vanzelf wel. Dus zorg altijd eerst goed voor jezelf en dan pas een ander. Het klinkt heel erg ego, maar je mag best egostripper zijn, en niet egotripper! Teveel aan een ander denken of geven is ook niet altijd goed. het is niet verkeerd om echt eens aan jezelf te denken. Niemand is niemands bezit. Alleen je angst maak je bang, angst weerhoudt je creative gedachten, weerhoudt je om dingen te doen die je leuk vindt. Angst verblindt je. Die angst die jezelf hebt opgebouwd. Dus kan je ook afbouwen. Breek 1 voor 1 die angstbaksteen van je af, visualiseer dat je het doet, alsof. Iedere dag doe je 1 angstbaksteen weg, tot je de weg ziet, tegen het horizon aan, dat oneindigd uitziet, want er gaan een wereld voor je open. En daar is het, al die tijd, aanwezig, wachten op jou. Lieve mensen, hou van jezelf, waardeer jezelf. Fijne avond! Liefs puccy

gevoelens, gedrag, emotioneel, onhandelbaar

Soms voel je je niet normaal, soms denk je dat je iets mankeert, maar eigenlijk ben je een heel doodnormaal mens, want bijna niemand is normaal. Normaal bestaat niet, abnormaal wel, want we zijn niet allemaal gelijk, gevoelens en gedachten zijn niet gelijk, we zijn allen uniek. We hebben ons eigen gedachten en eigen meningen, we hebben een eigen manier van denken. Soms zijn we het eens, en soms ook niet, en daarom mag je ook best je eigen mening zeggen/vertellen, al hangt het vanaf hoe je het verteld aan een ander. Een ander kan daar zich beledigend voelen of daar begrip tonen, en neuteraal voor open staan. Maar vele duidelijke waarheden niet. Soms klinkt het kwetsbaar maar het heeft uiteindelijk niets met jou te maken, het heeft te maken met wat hij/zij denkt over bepaalde dingen, dus voel je niet meteen gepasseerd, we hebben ieder vrijheid in onze gedachten. We bepalen zelf onze eigen vrijheid in onze fantasie wereld. Niemand die daarin kan kijken en bepalen wat goed en fout is. Het is jouw eigen wereld, die je zelf kan regisseren. Dat geldt hetzelfde met jouw gedachten. Alles wat jij denkt, trekt jij ook aan, maar op bepaalde momenten, wanneer je het toegeeft aan wat jij voelt op dit moment, dan laat je het los en komt er iets moois op je pad of iets leerzaam. Zoals ik, ik voel me laatste tijd niet normaal, mezelf. Ik weet het eigenlijk niet. Waarom weet je altijd beter voor een ander, of aan een ander, maar jezelf, doe je het anders. Wie houdt je nou eigenlijk voor het gek? Nee, op het moment voel ik me even niet normaal, niet helder, niet mezelf. Ik waardeer mezelf de laatste tijd niet, ik haal veel uit me werk, ik geef me zelf een voldaan gevoel dat ik iets goed doe, maar buiten werktijd, lijkt het wel alsof mijn leven stil staat. Al heb ik kind, vriend, huis en andere dingen om me heen, positieve dingen. Maar 1 en ander manier kan ik mezelf dat niet gunnen. Of waarderen wie ik ben. Ik ben/voel me een huissloof. Ik wil zoveel aan het huis doen, om beetje rust te creeeren, maar dat zit er helaas voorlopig niet in, maar rust maken, kan in je hoofd, niet om dingen. Materiele dingen vullen maar voor even, maar het gaat om de intenties, wat je er mee doet. Al verwaarloos ik mezelf, er gebeurt niets, ik weet wel beter, maar ik doe er niets aan. Waar wacht ik op? Op niemand, denk ik. Op liefde? Liefde heb ik. Maar ik kan me zelf op dit moment niets geven. Soms lees ik dingen en dan is het de boodschap, wat ik ermee mag doen, zoals laatst 'stop met zoeken naar jezelf' vind het hier! Ik zoek ook niet naar mezelf, maar ik weet wel dat ik mezelf op dit moment ff niet waardeer wie ik ben. Het huis moet rust geven, maar het geeft mij momenteel even onrust. Zelfs met auto rijden heb ik er moeite mee, het is zo simpel, ik kan gewoon rijden! Maar ik durf geen stappen te zetten in de auto. Zelvertrouwen ben ik beetje kwijt en ik twijfel enorm aan mezelf, ik moet hier iets mee, ik wil geen flasbacks van onzekerheid, die nergens op slaat. Omdat je niets doet met je leven, sta je stil en loop je achter voor het gevoel in je leven. De wereld raast te snel om je heen, soms denk je dat je net iets te snel ben voor ze, maar soms denk ik ook dat ik te langzaam ga. Ik heb niets na mijn werktijd, behalve schoonmaken, was opruimen en af en toe koken. Stel geen reet voor, want het wordt toch weer rommel! Ik wil me gang af hebben. Ik wil rust in huis. ik wil geen rommel in huis, ik wil bloemen in huis. Al gaan ze dood, maar ze zijn er! Ze bloeien met kleuren. ze maken mij blij. En ik mis me zoontje. Het leven is niet zo zwaar dan je denkt, je maakt het zelf zwaar. Jij begeleidt zelf je eigen leven. En niet hij of zij... Jij kiest ervoor dat je je zelf zielig vindt, en dat je niets waard bent, maar het is niet zo. Maar buiten dat, is het menselijk dat je ook menselijk mag voelen, maar niet dagelijks. Je mag doen wat jouw gelukkig maakt, altijd kies je ervoor om een slachtoffer te zijn of te voelen maar het is niet nodig. het is makkelijk gezegd dan gedaan,dat weet ik, maar zorg en neem nou es een besluit wat je wilt doen met je leven. Je leeft niet voor niets, Je bent hier en je bent het waard. Waarom zou je voor een negatieve partijen kiezen, terwijl jij zelf kan bepalen wat jij goed vindt. Dus uiteindeiljk kies je zelf voor je eigen pijn. Pijn die je zelf hebt gemaakt, terwijl het niet meer hoeft, toch blijf je het doen, waarom? Wat bereik je daarmee? Natuurlijk is het soms niet te beschrijven hoe je voelt, maar besef wel dat jij zelf ervoor kies dat jij in die cirkel wilt blijven zitten, waar je niets mee opschiet, daar heeft er niemand wat aan. Doe jezelf een plezier en hou er mee op. Kies voor het leven en voor het positiefheid. Als jouw partner zelf kiest voor z'n eigen leven, moet jij dat ook doen, iets wat niets schaadt en iets wat jouw het vreugde geeft. Ik wil het liefst zingen, en dansen, maar ik doe het niet, ik onderneem niets. Daarom schrijf ik ook blog, misschien is dit het herkenbaar verhaal, ik praat in 2 personen, aan mezelf en tegen mezelf. Goedkopere therapieen bestaat niet. Voor je het weet is het zo over. Gewoon over, weg, dus maak er nog wat van! goedeavond!

rationeel vs emotioneel...

Ik kan alleen vertellen wat ik zelf ervaar, maar ik weet natuurlijk nog niet alles over het geheel van deze aspecten. Je hebt een nuchter/rationeel persoon of je hebt spiritueel/emotioneel persoon of er zijn meerdere soorten aspecten. Je handelt makkelijk in rationeel op je werk, want je betrekt jezelf weinig met je gevoelens mee, omdat het alleen maar puur werk is. Emotioneel gebeurt ook wel eens op het werk, maar alleen als diegene dat zou gebruiken, bewust, kan het emotineel worden. Of je vat en je neemt het verkeerd op. Soms komen de boodschappen anders aan bij een persoon. Als je niet op hetzelfde level zit, kan het best vervelend zijn. Het is best aangenaam als je elkaar kan aanvoelen wat diegene wilt, soms is zonder woorden ook genoeg. Je hoeft niet altijd te praten of bepraten. Soms praat je te veel en uiteindelijk leidt het nergens naar toe, er is geen daad hierover. Dus pas je al niet meer emotioneel bent, kan je pas rationeel denken en doe je er nuchter over. Er zijn zoveel manieren om te communiceren zonder jezelf bij te betrekken. Het is ook aangenamer als je kan relativeren in een ander en niet alleen vanuit jezelf. Ieder voor zich, ieder heeft z'n eigen/haar meningen/gedachten/daden. Maar wat de gevolgen gaat komen, dat hangt ervan af. Duidelijk communiceren om aangenamer te maken op je werk is wel fijn. Het is ook goed, om te zeggen wat je denkt, maar op het juiste manier aangeven, zonder dat hij/zij aangevallen voelt, je hebt een positieve en negatieve feedback. Als je iets wilt aangeven, moet je achteraf ook boodschap aan geven, niet alleen maar de vinger wijzen, maar ook duidelijkheid dat er ook veranderingen komt. Van beide kanten. Duidelijk en aangenamer communiceren. En dat geldt ook voor relatie, maar in de relatie is per relatie echter verschillend. Het is belangrijk dat je weet dat de basis aanwezig is. Iets waar je beide op terug kan vallen. Als je echt jezelf accepteert wie je bent en je accepteer je partner ook hoe zij/hij is, dan komt het wel goed. Als je niet ergens tevreden mee bent, wilt niet zeggen dat hij/zij moet veranderen, maar het kan ook zijn dat het jouw tekort koming is. Iets wat jij zelf aan moet veranderen, verandert diegene ook met je mee. Of HET IS OK! Bij elke gesprekken tussen man en een vrouw kan best boeiend zijn. Ik ben nog geen boek tegen gekomen betreft hoe mannen echt denken. Mens is net als een dier. Dus wie weet kan ik er wat van national geographic leren. Ik kijk ook heel graag naar Dogwhisperer. Zo leuke man, en best leerzaam hoe je met je hond kan communiceren, op lichaamstaal en op je energieen. Ook hij vertelt dat er een verschil in zit. Een hond vewennen is juist ongezond. Een hond heeft discipline nodig, juiste basis, juiste opvoeding en regels. Net als de mens. Bij elke aflevering leer ik er wat van, vanuit zijn inzicht haal ik best veel inspiratie uit, hoe je je zelf kan verbeteren en communiceren naar een ander. Alles draait om jouw houding en je energie. Dat telt en geldt voor alles. Tot snel, weer! Liefs puccy!

man vs vrouw of vrouw vs man

Hoe ouder je wordt, hoe meer je loopt te piekeren of juist andersom, dat is bij ieder verschillend. Hoe ouder je wordt, hoe sneller je zelf een angst creeert wat niet bestaat, maar dat het werkelijk voelbaar wordt. Hoe ouder je wordt, hoe meer je gaat op letten hoe je eruit ziet (al speelt het je hele leven lang mee mee) maar des het meer mij opvalt dat het me toch beetje tegen zit. Hoe ouder je wordt, met hoe jonger de mensen waarmee je samen werkt, op zich is dat niet verkeerd aan, je kan er nog steeds wat van leren. Maar je merkt wel dat je wel soms iets te ver bent, dan de leeftijd grens waar je mee werkt, dat je af en toe je stappen achteruit moet nemen voor diegenen, als je dat wilt, je kan het ook nuchter blijven en laat het maar zelf ontdekken. Luister oor is al genoeg. Gevoel en rationeel gaan niet altijd gebaard samen, niet bij mij in ieder geval. Rationeel gebruik ik alleen bij zakelijke aspecten op het werk en bij iemand waar ik niet veel mee heb. Rationeel handelen bij iemand waar je veel omgeeft en van houdt, komen er altijd gevoelens bij. Dat vind ik wel mooi bij man-zijn. Mannen kunnen best 1,2 en 3 rationeel denken zonder hun gevoelens bij te betrekken, want die ene gevoel heeft geen boodschap aan, het doet er niets mee, het is klaar, no hard feelings... Bij vrouwen spelen wel hun gevoelens mee, het is vrij apart, want ook bij vrouwen lukt het ook wel om rationeel te denken, maar zodra ze te veel voor diegene voelt, betrekt ze ook haarzelf haar gevoelens erbij dat ze geen balans kan vinden tussen rationeel en gevoelens denken. Je probeert daarbij een afstand te creeeren, maar het werkt tegen je gevoelens. Hoe kan je dan op dat moment, anders proberen te denken. Ik probeer ergens een boek te vinden, die daar over gaat, maar ik zie geen juiste onderwerp. Nog niet. Wel in het engels, maar daar heb ik momenteel geen behoefte aan. Ik ga verder googelen en wie weet kom ik wel tegen. Het is een ander onderwerp dan man komt van mars en vrouw komt van venus. maar er bestaat geen boek over man komt van venus/mars en visa versa. Het is tegenwoordig steeds het zelfde onderwerp over hoe man over een vrouw denkt en andersom, maar we leven nu echter in een ander eeuw. Een digitale tijdsperk, laat ik het zo zeggen. Laats kwam ik een onderwerp tegen over virtueel vreemd gaan, of virtueel contact zoeken, op zich is dat niet onbekend, maar het heeft wel een sociale digitale aspect op je leven. Je gaat helemaal digitaal leven! maar dat lijkt mij niet gelukkig. Of gezond. Maar goed, we kunnen eenmaal niet zonder, en dat accepteren we vrijwel makkelijk. Het is ook gemakkelijker om op die manier contact te zoeken, dat snap ik wel. Vooral als je spanning wilt opzoeken in je saaie leven. Hoe zou de wereld eruit zien zonder internet op dit moment??? Worden we dan gelukkiger, gezonder, rustiger... Maar helaas is dat niet mogelijk, hoe sneller hoe beter, denkt de maatschappij. Uiteindelijk draait op deze wereld om macht, strijd, oorlog en sex... tot snel! liefs puccy

Afvragen...

waarmee ik bezig ben. Wij vrouwen vragen soms te veel af, van wie, waardoor, waarom, vanwege, alle details die we willen weten, het liefst alle gedachten van de mannen of van de mensen waar je veel omgeeft, je iets kan schelen wat ze van je denken en voelen of meningen hebben, gevoelens en emotie gedachten wil je weten, maar soms geloof me maar, wil je niet alles weten wat een mens denkt, want je hebt daar niets aan. Ieder mens mag denken wat ze willen en hoe ze het willen, zolang ze maar mij of ons niet lastig vallen, iets waar we geen boodschap aan hebben. Dat bezorgt ons echter minder kopzorgen. Maar goed, dagelijks verdwalen je gedachten altijd ergens naar toe, je wordt afgeleid van je eigen gedachten en je ziet iets, maar je kijkt niet echt, dat is wel een verschil. Als je dat hebt, dan ben je echt te veel aan het nadenken en piekeren. De tijd dat je te veel nadenkt en te lang hebt gepiekerd, had je al aan iets kunnen doen, zo stel je het alleen maar uit. Als je op dat moment het gevoel en gedachten bij je komt, doe het dan meteen, en laat je niet afleiden door iets kleins. Zo blijf je altijd excuse verzinnen. En dan komt er nooit wat van. Neem mij, voorbeeld, als ik s avond van de voren iets op de kladblok schrijft wat mijn planning zijn voor morgen, weet ik geheid zeker dat er niets van die lijst zou komen. Want ik ben geen planner, behalve op me werk dan. Dat heeft een andere consequenties. En in mijn sociale leven wil ik dat heel graag spontaan gaan, puntje op me tong wil ik iets gaan doen. Van te voren plannen is niet mijn ding. Ik ben al moeilijk met afspreken met vriendinnen, ik kan dat gewoon niet, want ik ken mezelf, als ik een datum prik, dan weet ik zeker dat er iets tussendoor komt, maar goed, dat ene gedachte is al fout. Je zou kunnen denken, daar ga ik ervan uit dat het komt. Op het werk is het anders, je doet het omdat het moet en omdat je daarmee je rekeningen mee betaald, maar het is niet mijn leven. Ik werk wel om mijn sociale leven te kunnen behoeftenen. En daarom is het ook best belangrijk dat je het naar je zin hebt op je werk en dat het aangenaam is om te werken. Al kan je zoveel geld verdienen maar als je iedere dag gestresst thuis komt en ongelukkig voelt, dan is het ook niet fijn, dan is het maar geld. Het gaat om de waarde wat je doet. Je intenties. Net als nu, verdwaal ik mijn gedachten af, er is zoveel. Soms weet ik niet waar ik moet beginnen. Voor de vrouwen zit het al in al onze generatie in elkaar. De genen worden doorgegeven aan moeders, dochters, tantes, omas, noem het maar op. Het vrouwelijke zijn, is ... niet makkelijk, maar ook weer niet moeilijk, ze zeggen wel eens 'mannen hebben meer makkelijke logica' Maar komt dat denk je? Door vrouwen. Wij vrouwen geven het aan, wij sturen ze aan. En daar komen die logica vandaan. Het komt van je opvoeding vandaan, vanuit je relaties, enzovoorts, maar voel alsjeblieft niet beledigd. Gelukkig ben ik er wel blij dat er een verschil zitten tussen een man en een vrouw, anders zouden we zo saai zijn en geen leven hebben. We willen gevoelens delen, we willen drama's , we willen pijn, we willen leven, het gevoel hebben dat je BESTAAT. Geloof mij maar, JE BESTAAT ECHT!! Bij deze eindigd mijn ik blog, tot snel weer! Ben benieuwd! liefs puccy

Hallo Lieve Mensen, Dat is al weer een heel heel heel lang geleden. Paar weken geleden was ik er mee begonnen op mijn laptop maar helaas kon ik niet erin. Waarschijnlijk weer een virus, vandaar dat ik nu op mijn vriends pc kan en wil ik hiermee weer verder aan de slag. Ik heb een hoop meegemaakt de laatste tijden, zal het niet alle details (vrouwen) vertellen maar meer een inspriratie. Goed of slecht, alles was mooi meegenomen en ik ben erg dankbaar voor die nieuwe ervaringen van de afgelopen periodes. Het begon toen ik een tijdje zat was van mijn baan en een nieuwe job had gekregen waarvan het maar 4 maanden heeft geduurd. Uiteindelijk moet je alles leren en meemaken van je beslissing die je had genomen, goed of fout, je leert ervan. Met een hoop nieuwe mensen, ervaringen, boosheid, verdriet, collegailiteit, spanningen alles in 1! Ik zou het niet meer willen ervaren, misschien op een ander manier, nu ik dit heb meegemaakt, kan ik me beter relativeren, beter zelfs in een ander persoon, alhoewel ik van te voren al ken, maar dit is nog meer. Waarom heeft het zo invloed op mijn leven wat werk betreft. Dat is logisch, want je werkt er 40 uur per week met die mensen. Vol met passie en vuur, kwaadheid, onzekerheid, zelfverzekerd, alles en nog wat. En uiteraard jezelf, leer je opnieuw kennen. Ik kwam op een pad terecht waar ik alle kanten op kan gaan, welke weg, en hoe het ook was, het was nieuwe ervaringen opdoen. Waar ik zeker geen spijt heb gehad, ik ben dankbaar voor die functie en de mensen die ik afgelopen tijd had leren kennen. En nu (hoe ironisch) ben ik terug gevraagd door me oude werkgever. Jaja... frappant he! Anyway, wat ik 15 jaar geleden had gedacht, is het nu anders. Wat men al die jaren al had gezegd, welke functie het best bij mij passen, is altijd zo geweest. Alleen in die periode was ik er niet klaar voor, je moet toch een bepaalde skills hebben. Anders kan je het niet. Je krijgt namelijk veel te maken met mensen waarmee je samen moet werken. Coaching, begeleiding, ruzies, motiveren, en alles nog wat, en vooral meer uit je zelf te weten halen. Dus bij deze, ik ben erg blij met wat ik nu ben en wens meer uit mezelf te mogen halen, want nogmaals, ieder mens kan altijd beter doen, maar eerst tevreden zijn met wat je hebt en wie je bent en accepteer het feit en jezelf. Dan komt de rest en andere wegen vanzelf naar jou toe. Alleen het proces starten moet je bij jezelf beginnen. Al begin je weer met boeken te lezen die je herhaaldelijk hebt geleden maar toch, is het goed, om te doen. Ik blijf lezen, leren, ervaren, ik vind het leuk!! Men vroeg aan mij waarom vind je deze functie zo leuk, mijn antwoord was mensen, ik vind en hou van mensen. En de rest komt vanzelf. Ik vind het leuk om een teamplayer te zijn, maar ook weer initiatiefrijk en creatiefrijk en zelfstandigheid vind ik erg belangrijk om meer uit een ander te halen, dat is mijn motivatie. En tot nu toe, ben ik erg blij mee. Je hebt ups and downs, maar ik ben happy! Lieve mensen, tot snel weer, dit keer is het echt waar. Hopelijk kan ik gewoon weer mijn eigen routine vinden en blijven doen die ik leuk vind. Mijn ervaringen delen. Liefs puccy