En zo zie je maar weer,

dat niet alles loopt, zoals je had gehoopt. De planningen liggen bij mij gewoon niet. Je bent zo afhankelijk van iemand anders z'n planning, maar op ten duur zit jij ermee en kom je er niet verder. Mijn dag vandaag liep niet zoals ik had gewild. Maar goed, ik ben blij dat het zo voorbij is gegaan en morgen wens ik een goede dag, een normale op gang en wil met plezier alleen dingen doen wat ik leuk vind en zeker ook, omdat ik me zoon weer kan zien. Soms heb ik spijt van dingen, maar dan zal eerder spijt zijn vanuit egoïsme en zo ben ik niet.

Ik heb geleerd en geaccepteerd dat sommige mensen gewoon niet veranderen. Je kan ze beter zo laten en blijf bij jezelf. Het snijdt alleen maar in z'n eigen hand en niet in de mijne. Ik ben verder gegaan en ik had altijd om een normale omgang gewild. Als iets niet gaat zoals diegene het wilt, dan barst de bom, maar dan kent diegene mij nog niet. Op ten duur heb ik het gehad en ben ik er klaar mee.

Ik moet leren opkomen voor mezelf en niet bang zijn voor wie ik ben. Via een instagram kwam ik een leuke foto tegen. Ze heeft een foto gemaakt van haar gelezen stapelboeken en dat vind ik natuurlijk altijd leuk. En ik bedacht me opeens, dat je inderdaad toch wel elke dag iets kan leren en geïnspireerd raken. Zolang je maar weet wat je wilt en waar je naar toe gaat en vooral positief blijft voor jezelf.

Eigenlijk had ik vandaag niet helemaal mijn dag, maar gelukkig kon ik mezelf beheersen door los te laten. Diegene was flink boos, maar het is eerder boos op hetzelf. Maar goed, ik laat het hierbij.

Ik moet leren voor mezelf veel meer bewuster te genieten in het NU zijn. En niet wat half uur geleden was gebeurd. Alles wat hierna is gebeurd is verleden tijd en je bent niet meer daar maar je bent nu hier! Bewuster genieten met alles wat je doet, kijk met je hart, en niet met je illusie. Blijf positief naar jezelf. En zoek afleiding mocht het niet gaan.

Zoals vanavond (donderdagavond) keek ik weer naar mijn favoriete film 'Under the Tuscan sun' heerlijke vrouwelijke film. Het gaat over haarzelf, dat ze zichzelf weer ontdek wie ze is en dat ze niet te ver moet kijken en probeer meer zichzelf durven te zijn en te genieten van kleine dingen in het leven. Al is het alleen een vriendelijke groet, waar je maanden lang hebt zitten wachten. Dat soort kleine dingetjes. En uiteindelijk ontdek ze weer opnieuw haar grote liefde, onverwachts stapt hij naar voren en zei iets in het italiaans en dan weet je het al.

Dat zijn dingen die ook in het echt kan gebeuren, maar tegenwoordig zoeken iedereen elkaar digitaal op en dat blijkt dus normaal te zijn. Social media? Niemand kan het meer zonder. Iedereen vindt elkaar via de diverse social media. Het is snel en je komt gauw achter via bepaalde informatie en tegenwoordig heb je ook iets van een Tinder? Maar goed, daar zit ik tuurlijk niet op. Ieder voor zich...

Dus die nostalgie ergens 'per ongeluk ontmoeten' is bijna onmogelijk. Of je moet meer met je gezicht naar buiten kijken, ook wanneer je loopt, tegenwoordig loopt iedereen met z'n kop omlaag, omdat het veel spannender is hoe iemand digitaal leeft maar niet beseft dat er real people ook nog echt in real life leven. Dus mocht je single zijn, kijk niet te lang naar je digitaal manipulerende dingetje, maar kijk 'es omhoog en geniet van kleine dingetjes. Je weet maar nooit wie je tegenkomt.

Zelfs die ouderen zijn verplicht om ook digitaal mee te doen, alles gaat ook bijna via een tab of telefoon of iets. Je moet met de tijd mee gaan en je kan niet achterlopen. Aangezien alles zo snel gaat, zelfs voor mij, laat staan voor de ouderen.

Socialisme is aan het inkrimpen vind ik. Tegenwoordig vind je niet zo snel meer een behulpzaam persoon, sommige verwachten het liefst van je zonder te moeten vragen. En sommige denken en kijken alleen maar. En soms moet je niet bij nadenken, gewoon doen, help als je kan helpen. Zo niet, dan niet. Maar kleine moeite kan je iemand anders heel erg blij mee maken. Een glimlach terug of ze zeggen 'dank je wel'... En ik begrijp ook wel dat ouderen mensen soms argwaan kijken en zich afvragend hoe ze de bus uit moet komen met haar kar. Weetje, kleine moeite, als je kan helpen, help hem/haar.

Ook met de trein. Zodra de trein stil staat, staan iedereen voor de dichte deur, waar je amper de ruimte krijgt om uit te kunnen stappen. Hoezo? Trein rijdt heus niet verder zonder dat jij kan instappen. Laat die mensen gewoon instappen en uiteindelijk draaien we allemaal in het cirkeltjes. Iedereen doen het, denken het en we stappen allemaal in als een klein k*t mieren! (sorry)..

Mieren zijn geboren om te werken, zo zitten ze in elkaar, maar wij mensen niet! Wij zijn geboren om te leven, liefhebben, genieten en te delen. Sommige streef zo erg in hun eigen dromerige illusies, maar ook op ten duur raken die magie potje op en weet je niet meer wat je aan het doen bent! Juist als je altijd bewust bezig bent met dingen, zul je veel meer dingen ook waarderen en dankbaar voor zijn.

Ik zeg niet dat ik perfect ben, ben nog steeds maar een mens, maar ook ik kan soms geïrriteerd voelen door bepaalde dingen. Soms denk ik bij mezelf, whatthaell is wrong with you girl! En dan moet ik het even loslaten. Ik snap dat ik niet alles hoef aan te nemen en alsnog mag ik het zeggen wat ik er van vind. En soms kan je beter niets zeggen, maar ook op dat gebied raken mijn geduld ook op en ik moet voor mezelf opkomen en niet zo angstig zijn voor iets, wat er toch uit komt. Ik bedoel, sommige dingen zijn zoals het is, soms heb je het gewoon niet in de hand.

Ik wil me alleen focussen op dingen die ik leuk vind en als er dingen in mijn leven komt, dan laat ik het gewoon op me afkomen en verrassen. Laat maar komen en laat maar gaan. En als ze gaan, dan is het tijd om ze los te laten en het zal wel met de goede reden zijn.

En als ze nog steeds in je leven blijven, dan zal er ook iets goeds zijn, voor beide. En wat grappig is, dat je soms wel eens mensen weer tegen komt, al is het pas na jaar of 3 geleden, maar dat mensen je nog herkennen. Vooral bij sollicitatie gesprekken en dit is weer zo'n eentje die mij nog herkende. Heel grappig. Dan denk je toch wel, dat je misschien bij bepaalde indruk iets hebt achter gelaten, al verdwijn je weer na een half uurtje gesprek, maar als je na jaar of 2 ze weer tegen komt, weten ze het weer. Je hebt toch iets goeds gedaan. Je valt op!

Al die tijd, dat je zo negatief bent geweest tegen jezelf, moet je er nu mee ophouden. Natuurlijk zijn er obstakels maar die obstakels worden straks ook minder. Naarmate het beter gaat ontwikkelen, verdwijnt die ook langzaam. Het enige wat je moet doen is vertrouwen in jezelf blijven en denk aan je eigen. Weet dat je altijd beschermd bent en al heb je iets naars meegemaakt of vervelende dag, denk dan niet meteen dat het je karma is, het kan ook zijn dat je wakker wordt geschud. En dat je weer bewuster moet leven.

Neem het leven even zoals het nu is, sommige dingen heb je niet in de hand, maar je zet wel die stap door en geef niet op. Blijf focussen op dingen die je heel leuk vindt en het komt goed. Ook voor diegene.

God, boedha en mama KwanYin weten precies hoe ik in elkaar zit. Dus ik maak me niet meer druk om, nu moet ik focussen op auto rijden!!!!!!!!!

Veel liefs en ik wens jou een fijne dag!

tot snel!