Voorbij...

Ik voel een lichte afscheid  komen, volg je mij ? In het begin dacht je, 'wat duurt dit toch zo lang, hoe moet ik hier volhouden?'... Maar op ten duur merk je gauw hoe snel de tijd was vergaard in je geklaag en vanuit het niets merkte je op, dat je ineens afscheid moet nemen. Toch zul je een lichte dankbaarheid voelen, niet omdat je spijtig voelt, maar je hebt er van geleerd, dat het anders kan. Omdat je zelf actie hebt genomen om verder te gaan en focus je alleen op dingen die je wilt, voel je, dat je echt dat het werkt.

Ik kan me zo goed bij voorstellen hoe het is, ik zie het al voor me, mij afscheid nemen van mensen, de tijd en andere dingen, mensen komen en mensen gaan, aan alles komt een einde, niets staat vast, behalve je herinneringen, je ervaringen, je kennis die je hebt opgebouwd, je geweten die steeds meer weet wat die wilt.

Hoe spijtig het ook is, het leven gaat door, met of zonder jou. Daarom is het belangrijk dat je bewust mee bezig bent en weet wat je doet. Dankbaar zijn in dingen die je hebt mogen leren, mensen hebt leren kennen, al was er niet veel bijzonder aan, maar je was er wel. En je weet ook dat anderen je waarderen zoals jij bent en je kunt ze niet kwalijk nemen, maar het is een bedrijf waar je niets aan hebt, maar de mensen waren wel altijd blij dat jij er bent. Al voel je voor jezelf niet zo, maar het is wel zo. Mensen willen je graag leren kennen, ook die jongeren mensen willen zoveel van je leren, jij bent een inspirerende persoon voor hen, al was je er maar voor de korte periode, maar ieder voor zich, denken ook aan henzelf. Als je opkijkt hoe die meiden zo hard hun best doen om hun diploma te behalen, kan ik dat mij voorstellen.

En anderen vinden het juist leuk, enige manier is gewoon je gevoel opzij te zetten en maar gewoon je werk doen, al kan je het niet schelen, je doet je werk. Je weet dat het elke moment over kan zijn. Niets staat vast.

Het klinkt heel egoïstisch, maar ik kan haast niet meer wachten om NU afscheid te nemen. Zelfs de brazilianen nemen afscheid! Die hebben helaas dik verloren van de Duitsers, nou is het afwachten voor de Oranje. Morgen een spannende dag of wordt het ook zo'n verrassende wedstrijd? We zullen zien.

Afscheid nemen is op zich niet heel erg, als je voelt, dat je langzaam de leegte voelde aankomen, dan is het okay om los te laten en te laten gaan. Het is tijd om te gaan en verder te gaan met je eigen leven en verder gaan waar je heen wilt. Uiteindelijk kiest ieder voor z'n eigen geluk. En niet te vergeten je gezondheid.

Ik doe nog steeds dagelijkse positieve affirmaties, maar ik laat het nu ook bewuster sneller los en moet me niet vastklampen aan hoop. Hoop is niet erg, maar niet te lang, je moet kunnen vertrouwen dat het naar je toe komt. Natuurlijk ben jij de enige die jezelf kan helpen en een ander kan je klein beetje de weg begeleiden of adviseren maar de rest moet je zelf doen.

Verder weet je ook, dat iedere dag een nieuwe morgen komt, mocht het vandaag niet gaan, dan is morgen weer een nieuwe dag, met nieuwe kansen en nieuwe verbeteringen. Je wordt er uiteindelijk maar beter van. Mocht ik nog iets meer weten, dan laat ik je spoedig weten, er kunnen zoveel dingen gebeuren in mijn vakantie en ik heb het idee, dat het voor mij een extra lange vakantie gaat worden. Ik vertrouw op mijn instinct, dus jij ook!

Fijne nacht en tot snel! Liefs!