Net als de vogels die elke dag op de vaste tijdstip zingen ....

om 4.20 uur... Hoe apart is dat. Zij leven ook van dag tot dag, elke dag fluiten (praten) vroeg in de ochtend, dan is de zonsopgang aan de hand of ze voelen meer dan wij, in ieder geval. Of ze roepen de geest weer terug naar de 'andere wereld'  zodat de menselijke wereld weer normaal wakker worden. Tenzij je lijdt aan slapeloze nachten zoals ik. Het is alweer een tijdje geleden, maar ik kan gewoon niet slapen. Ik ben eigenlijk zo moe, maar ik zit met bepaalde dingen en ik kan het nu niet loslaten. Ik hoop dat ik hierna nog wel even paar uurtjes kan slapen, anders wordt het lange dag voor me.

Ja ik ga met tegenzin naar me werk. Ik vind mijn functie niet leuk, ik vind het bedrijf niet leuk en ik vind sommige mensen voor mijn ogen gewoon niet de moeite waard om er iets van te leren. Uiteindelijk werk ik alleen puur voor het geld. Het is niet eens grootste verdienste maar ik kan er wel mee leven - voorlopig. Maar ik vind het hele structuur gewoon vervelend. Ik heb er gewoon geen zin in die hardcore winkels te werken. Ik ben er gewoon klaar mee met de detailhandel.

Maar goed, tot die tijd, moet ik toch echter even geduld hebben en verder blijven zoeken naar wat ik wil. En dat is nog steeds dichter bij huis werken, gunstige dagen en tijden werken, geen koopavonden en geen zondagen meer. Ik ben er gewoon klaar mee. Ik wil juist echt rustig aan doen en stressloos naar me werk gaan en gewoon leuk werken met leuke mensen en mensen die ook iets toevoegt om iets van te kunnen leren. Ik leer helemaal niets van dit bedrijf. Voldoening kan je vergeten. IK BEN ER GEWOON KLAAR MEE, HOOR JE ME!!

Laat we over iets anders hebben: ' VRIJHEID' - BLIJHEID = GELUKKIG ZIJN

Als je na zoveel jaren niet eens meer beseft wat je allemaal hebt opgebouwd en je bent in zoveel verschillende ontwikkelingen door gegroeid als menszijn, blijf je steeds aan je oude patroon vast houden. Het ene moment gaat het goed, dan heb je alles op het rijtje en ga je ervoor, maar zodra er maar ook iets gebeurd, iets sprankje uit het verleden, dan val je weer terug op je oude patroon, waardoor je helemaal vast gekluisd zit. Zo zonde. Je bent als menszijn zo goed ontwikkeld en je bent niet die persoon van paar jaar terug. Als je om je heen kijkt naar alles, wat je hebt meegemaakt en wat je hebt geleerd en wat je opbouwt, is niet zomaar uit het niets gekomen. Maar toch telkens, al praat je er honderd keer over, over, over en over, val je toch in je oude patroon terecht.

Daardoor kan je soms wel vermoeiend vinden van jezelf of van een ander. Maar uiteindelijk draait het om het leven van jou, dat je gelukkig bent. Je hoeft niet altijd 24/7 happy te zijn, maar als je maar goed voelt en tevreden bent, is het ook ok. Maar als je telkens meer wilt en verlangt, komt er geen einde aan je gedachten patronen. Patronen die je zo lang hebt vast gehouden, houdt je niet in leven, maar het maakt je leven alleen maar zwaarder. Niet lichter. En al die kansen dat je kreeg, is juist om je leven te verlichten, maar ook dan val je weer terug in je oude patroon.

Al lees je zoveel boeken, die allemaal hetzelfde vertellen, misschien alleen op andere manieren, maar beschrijven allemaal hetzelfde. Je komt herkenbare stukken tegen en je weet meteen waar het over gaat. Dat soort boeken trek je niet zomaar aan, het is wat je verlangt, je wilt beterschap voor jezelf, maar al lees je duizenden of 10 woordjes per dag, nog steeds val je in je oude patroon. Maar hoe zit dat dan?

Wat doe je dan verkeerd? Waarom kijk je teveel naar andere mensen? Het inspireert je niet eens, het verlaagt je alleen meer, tenminste, jij verlaagt jezelf daardoor voor iets wat niet nodig is. Je kan naar ander mensen kijken om iets van te leren, maar niet om je eigendunk te verlagen, dat je niets kan. En dat je geen haar beter bent, wat niet zo is. Maar wat is het dan? Is dat ene verleden zo belangrijk voor je geworden? Heb je je VERLEDEN een leven gegeven, dat je het niet meer los kan laten, ondanks wat er om je heen was gebeurd en niet ziet wat je hebt? Op die manier verlies je jezelf alleen maar mee. Pas je droomwereld niet bij het realiteit plaatje wat je nu hebt? Had je het liever anders willen doen? Kan je het niet accepteren, dat je op dat ene moment, toen, HEEL LANG GELEDEN, gewoon weg niet klaar voor was.

Nu je dit allemaal weet, kan je nu toch wel dingen doen, die je zou willen? Niemand die jou tegenhoudt. Niemand die iets van je verlangt. Behalve dat je gelukkig bent en dat je tevreden bent en dat je blij bent met wie je bent. Wat je hebt, wilt niet zeggen wat je bent. Het is eromheen, maar wat er in zit, daar gaat het om. Eromheen bepaalt niet wie je bent. Het is iets wat je zelf hebt gemaakt. Bijzaken.

Soms denk ik dan, dan kun je beter, gewoon de vrijheid pakken. Dan zou ik je adviseren om echt fysiek en mentaal alles los te laten. Al kwets je je mensen daarmee, dan moet het maar, maar als jij ongelukkig bent, heeft er niemand wat aan. Het enige persoon die jezelf kan bevrijden van je oude patroon, ben jij zelf. Niemand anders kan het voor je doen. Niemand anders kan die ene gevoel geven, wat jij zo graag wilt. Alleen jij kan jezelf geven, wat jij graag wilt, maar als je niet eens beseft met wat je werkelijk hebt, dan heb je je tijd goed verspild en het is zo zonde van je leven.

Ik zou zeggen, ga weg! Neem ontslag, regel die zaken om je heen goed, zorg dat alles goed achterblijft, breek maar met je relatie of bespreek het met elkaar. Ga een maand weg, ga jezelf maar weer terug vinden in een andere omgeving. Iets waar jij helemaal in je hum kan zitten, zonder verplichtingen. Dan zul je beseffen wat je mist. En dan moet je maar aankijken hoe het loopt. En je zult misschien wel beseffen, dat je dit soort leven helemaal niet wilt. En dat je misschien achter komt, dat je helemaal niet zo bent. Risico moet je nemen, en als je terug komt, zien we dan wel weer. En mensen om je heen moet het maar accepteren, hoe pijnlijk het ook is en als ze je echt gunnen, wachten ze wel op je. En zo niet, dan is het ook klaar.

OF: je maakt een besluit, een keuze. En dan moet je accepteren en loslaten. En dan er niet meer mee bezig houden. Als je weet wat je wilt, is het makkelijker om je leven te gemakkelijker te maken, maar het is is lastig als je niet weet wat je wilt. Jouw gedachten patroon kan je veranderen door alsof te doen, dat je weet wat je wilt. Al zeg je alleen maar : IK WEET WAT IK WIL, iedere dag, dan zul je echter weten wat je wel wilt. Zo is het gewoon. Het leven kan veel makkelijker maken door je gedachten te veranderen. Dat is het hele geheim. Niet eens een verre reis hoeft te maken of nieuwe ontdekkingen tegen komen. Gedachten!!!

Gedachten kracht!
Dat is het enige. Nu lijkt het wel alsof ik zo makkelijk te praten heb, maar voor mij is het zelfs soms moeilijk. Balans houden in je leven is of lijkt soms lastig, maar als je geen duidelijke keuze kan maken voor jezelf, hoe wil je dan in balans houden? En daarom heb ik altijd problemen mee met me werk. Ik weet wat er komende paar dagen gaan gebeuren en die beslissing moet ik nemen voor mezelf. Al vraag ik wel advies aan een ander, maar doe ik het voor die ander of voor mezelf. Als het mij niet bevalt en mij niet gelukkig maakt, waarom zou ik het doen? Doe ik het voor diegene om het leven makkelijker te maken en een vooruitgang te boeken, kan, maar voor korte duur, dan val ik weer in mijn oude patroon.

Dus ik weet wat ik wil en ik wil dat niet! Ik kan alleen maar succesvol worden door met mensen om te gaan die ook succesvol zijn en zichzelf als creatie kan inziens en die vervolgens mij kan inspireren en op dit moment er is er niets om geïnspireerd te raken. Het zijn allemaal oude patronen en daarom val ik steeds weer terug op die patroon waar ik helemaal niet wil zijn en daarom doe ik steeds hetzelfde werk.

Als ik nu besluit kan maken, dat ik hier mee niet verder wil, heb ik een risico dat ik mijn baan niet langer kan houden, wat op zich niet erg is, maar dan heb ik wel grootste vertrouwen in mezelf gecreëerd  en dat ik volledig op mijn intuïtie kan vertrouwen dat hoe dan ook, goed komt!

En daarbij loslaten en zien we dat wel weer wat mijn Universum iets heeft op mijn pad.

Dus als jij ook steeds merkt, dat je in je oude patroon valt, ga dan uitvinden, wat je anders kan terug vallen. Als je helemaal niets weet, dan zul je echter alles letterlijk en figuurlijk los laten, ondanks dat je relatie hebt of je hebt kinderen. Uiteindelijk draait het ook om JOUW LEVEN. Hoe pijnlijk het ook is, jij bent ook het waard om voor te leven en het draait niet altijd om die mensen om je heen. Als je het niet aankan en niet zo wilt leven, dan zul je echt je levenspatroon moeten veranderen.

Dus aan jou de keuze. Al kies je ervoor om ergens in een ver weg stadje een weekend huis te huren of voor een week, is het ook goed. Gewoon helemaal in je hum zijn. Geen mensen om je heen, geen contacten zoeken. Laat alleen weten waar je naar toe gaat en wanneer je weer terug bent, is het wel het kleine fijnste voor je dierbaren. Maar goed, gewoon op je gezond verstand even rust nemen en herontdekt weer wie je bent. Ga je geen stomme dingen doen, waar je spijt van krijgt en waar je niets aan hebt. Wees concreet en kies voor jezelf. Voor beterschap, herstelling en niets is fijn om te weten wie je bent. Al staat het al voor je neus geschreven, maar als jij niet kan lezen wat er staat, dan zul je het nooit kunnen lezen.

Stop met twijfelen, er zijn zoveel positieve mogelijkheden voor je, kies met je gezond verstand. Kijk wat meer naar jezelf ipv naar een ander. Wat die ander is, ben jij niet. Jij ben gewoon jij, jezelf, een persoon, een waardevolle persoon!

Ik wens je een hele fijne dag!

Liefs! Ik doe me best!