zo moe ben ik !

2 dagen niets op mijn blog geschreven. En dat vind ik helemaal niets! Ik ben zo moe en inspiratieloos en ik kan het alleen over mijn werk hebben. Maar vandaag tot zondag ben ik lekker vrij en ga ik er zeker van nemen! Ik wil zeker niet aan mijn werk denken, maar ik denk er wel aan maar dan anders, ik denk gewoon 'op welke manier kan ik sneller ontslag nemen?'

Deze week sta ik op de andere locatie en werk ik fulltime samen met een collega, die ook net nieuw is en die vrijwel ook veel ervaringen heeft en wij beiden vinden het iets dat er iets niet klopt binnen dat bedrijf. Het was voor ons zo moeilijk te bevatten hoe dingen lopen en sommige dingen horen niet op die manier te gaan. Het zijn net politieke partijen en ja roddels gaan eenmaal zo snel en ik ben natuurlijk ook niet stom.

Ik zie blindelings alles wat er gebeurt, ook al wordt er niet te veel over gesproken, maar je ziet het gewoon. Ik zie dingen, wat ik niet wil zien, maar dat is lastig als je zoveel ervaringen hebt en dat is heel normaal. Soms moet ik me zo inhouden om er niets van te zeggen, maar soms dacht ik ook, 'weet je wat, bekijk het maar' Ik weet ook heus wel dat Hogerhand voorzichtig met mij omgaat, omdat ze weet dat ik dingen weet wat ik niet hoor te weten. Ken je het volgen?

De functie is niet duidelijk naar sommige mensen toe, de salarissen kloppen er niets van en dat terwijl er zoveel meiden zijn die zo hard voor werken voor een minuscule salaris. Ik verdien ook niet veel voor wat ik doe, maar ja, wat moet ik anders. Half jaar thuis gezeten met een zakgeld van de staat redde ik mezelf niets mee, behalve net mijn rekeningen te kunnen betalen. Dit bedrijf vergt enorm veel presentaties en eist ook harde werk van je, maar je wordt er alleen niet naar beloond. En als je nog 'es dingen erbij krijgt, wat je helemaal niet wilt, maar toch moet doen, tja, dan is de vraag aan jezelf, hoe ga je hiermee om?

Ook een meid, die net is begonnen, die heeft ontslag genomen en die 'manager'-tje die wilt geen manager meer zijn, die wilt de stap terug nemen, want ze kan het niet aan. Al die kritieke feedback en de salaris waar ze niet betaald krijgen en lange dagen moet draaien en lange uren moet gaan reizen. Die meiden zijn gewoon op! Zo zie je maar weer, er wordt te veel enorm geëist en ze blijven meer dingen eisen, wat helemaal niet haalbaar is.

Ik vind, dat je als store manager functie doet, ook als store manager betaald moet worden. En je bezig houden met de winkel en niet nog es met al die stomme papierwerk. En dat neemt ook veel tijd en dat je de gebudgetteerde uren en kosten ook nog es erbij moet nemen, zodat de hoofdkantoor maar zo min mogelijk te maken heeft, behalve toezegging geven, wat je wel en niet mag doen.

Ik vind het zo sneu voor die meiden en ik vind het zelf sneu voor mezelf, want ik heb hier geen zin in! En zo blijf ik zeker zoeken en zelfs die collega die gaat ook verder kijken en aankijken hoe lang ze hiermee kan volhouden. Misschien komt het daarna wel goed, maar het is zo sneu, dat je als mensen aanneemt, en toch meer moet doen dan je aangenomen bent. Je wordt subtiel ergens naar toe getrokken wat je helemaal niet wilt.

Elke dag check ik die fashionunited en hoop maar dat er leuke passende vacature kan vinden, maar eigenlijk wil ik helemaal uit de retail. Ik wil niet meer van die lange dagen werken zoals koopavond en de weekenden. Ik ben zo klaar met de retail. Zo klaar mee!

Dus ik wil mezelf niet opgeven en doorgaan tot ik wat beters op mijn pad komt, hier leer ik wat van, wat je NIET wilt  maar concentreer alleen op dingen die je wel wilt!!! Dus soon as possible I'm leaving this toko forever!

Ik ga even genieten van mijn vrije dagen en hoop dat ik wat nieuwe inspiratie kan opdoen. Eerst huishoudelijke taken doen, vreselijk verwaarloosd, dan de stad in en ga ik mezelf een happy-mood-meal geven! DIMSUM DARLING!

FIJNE DAG VANDAAG, alvast een fijn weekend!

Liefs!