Mengelmoesje

gevoelens, ik weet niet wat ik hier van moet denken of voelen. Het is best verwarrend. Zoals gisteren ik zei, iedere dag is anders, en laat me verrassen en het is inderdaad zo. Ik ben zo blij dat iedere dag een nieuwe morgen is, zodra ik opsta, weet dat ik nog leef en bewuster word met wat ik doe. Gisteren was het voor mij ook een verwarrend dag. Half blij, half teleurstellend.

Ik was even afgeleid, ik heb even geapp met me vriendin, die krijgt binnenkort een baby!!! Zo spannend. Ik ben zo blij voor hun. Ik weet niet wat het is, al heb ik niet echt veel gemeenschap maar heel veel dingen kliek het toch goed. Ik vind ze zo leuk stelletje, druk maar lief, zorgzaam en zeer sociaal. Ik ben dankbaar dat ik ze heb leren kennen. Volgens mij kom ik vandaag niet uit me woorden, mijn vingers willen ook niet mee werken vandaag, want elke woord typ ik fout, maar me hoofd zit vol en het moet eruit. Ik luister hele tijd naar zelfde crap muziek Formidable, misschien een moment opname muziek.

Eerlijk gezegd word ik beetje moe van het solliciteren, solliciteren solliciteren! Ik voer bijna geen standaard gesprekken meer, ik zeg gewoon wat ik denk, en ik blijf bij mezelf, want die automatische piloot gesprekken voegen er niet meer toe. Je kan niet altijd alles vertellen wat de werkgever wilt horen, ze kijken zo door je heen, dus wees eerlijk en jezelf, de tijd van solliciteren is zo anders geworden. Maar goed, gelukkig zijn er ruime vacaturen weer in zicht! Gewoon een normale vacaturen zonder bullshit van die nul-uren contracten. Je hebt er niets aan, die onzekerheid maak je gek of uitdagend, het is hoe je ermee omgaat. Maar weet je, ik moet nu nog gewoon even genieten, ik zal zeker terug kijken wat ik toen dacht. Ik denk dat ik straks zo druk gaat krijgen dat ik dit gaat missen. Opstaan, water drinken, koffie, afwassen, laptop aan en al die beauty bloggers lezen, youtupen films muziek, rommelen met make up en nagels, alle tijd van de wereld nemen, echt dat ga ik missen en daarom ben ik blij dat ik dat wel beseft en bewuster leef. De zon schijnt vandaag trouwens erg lekker, nog 3 uurtjes dan komt me vriend al weer thuis, de tijd gaat zo snel als je je vermaakt. Ik verveel me totaal niet!

Ik zit met iets, maar ik weet dat hier niet over kan schrijven. Het is te persoonlijk maar ik hoop spoedig dat het gaat veranderen. Ik zit met bepaalde gevoel, je kan angst noemen, maar die angst wordt wel steeds kleiner, maar ik weet niet of dat goed is, misschien is het wel goed om minder die angst te hebben want ik heb die angst niet nodig. Ik heb steeds meer vertrouwen in mezelf en ik voel me zeker niet minder dan een ander. Maar stel dat ik helemaal niet meer heb, zal ik dan nog steeds die gevoel hebben? Houden van? Vertrouwen? Of gaat het andere kant op. Ik wacht af. Ik ben geen medium, ik kan geen toekomst voorspellen maar mijn gevoel en mijn gedachten kunnen soms te ver vooruit kijken en als ik weet dat er dingen gaat gebeuren wat ik niet uit kan spreken of mag spreken, is het lastig. Ik weet soms niet hoe ik hiermee om moet gaan, want het is een mengelmoes, want het heeft ook met mij zelf te maken. Alsof daar Boven mij op iets voorbereid ben, dat ik bepaalde keuze moet gaan maken. Ik hoop op een positieve uitkomst. Soms als ik me te zelfverzekerd voel, dan heb ik het idee dat ik best wel alleen kan. Ik heb meer vertrouwen in mezelf gekregen afgelopen periode, natuurlijk heb ik ook ups and downs maar de laatste weken is dat niet meer zo dat ik aan mezelf moet gaan twijfelen. Mijn gevoel is tegenstrijdig. Ik groei steeds dichter naar mezelf toe, Ik ben heel erg met mezelf bezig, het is niet slecht, eens een keer in je leven moet je aan jezelf denken. Men denken er toch altijd eerst om zichzelf. O,ja... ik moet dit wel kwijt! Iets wat ik dacht nooit zal doen!!!

Gisteren ging ik op stap om te solliciteren. Na het sluiten van mijn deur, liep op de gang naar beneden en ik zag een schoonmaker en we hebben hier een schoonmaak service, wat heel fijn is, het wordt goed onderhouden, maar die meneer was zeer aardig (dat denk ik gewoon), en mijn gedachten zei, ik wil iets zeggen tegen hem en dat heb ik dus ook gedaan, ik zei tegen die meneer, 'bedankt voor het schoonmaken en een fijne dag! ' hij beantwoordde oh graag gedaan, waarschijnlijk had hij dat niet verwacht, maar ik vond dat ik gewoon moest zeggen, het zijn kleine dingen en het kan groot betekenen, je weet maar nooit. En ik waardeer het oprecht, al betalen we maandelijks maar toch, hij blijft wel een mens he. En toen kwam ik ergens op een locatie waarvan 9292 mij helemaal niet goed heeft doorgeven dus moest ik de weg wel vragen. Maar echt, iedereen die ik tegenkwam, waren zo vriendelijk om mij te helpen met de weg. Ik was de weg kwijt en wist even niet waar ik was, maar goed, ik heb gelukkig hulp gekregen van een surinaamse vrouw met haar kindje. En toen heb ik het uiteindelijk kunnen vinden. Na die gesprek liep ik dus terug en wacht ik bij de bushalte, tot op gegeven moment een man met een auto mij de weg vroeg, of ik hier bekend ben, ik zei nee, maar ik kijk wel waar deze naar toe gaat, de molenwijk zei ik. Dus ik gaf wat tips, misschien kunt u de busbaan weg volgen en dan naar rechts gaan. En toen vroeg hij aan mij, moet jij ook die kant op, ik zei huu ja, maar ik moet bij de volgende bushalte weer zijn dus het is maar kort stukje, hij zei je kan met mij stukje rijden als je wilt, ... ik had even een moment opnamen, OEPS... mmm.. maar die man was aardig en zag wel 'betrouwbaar' uit denk ik, .. maar gevoel was goed, dus ik STAPTE in!! mijn god, ik zou echt never nooit doen maar het was ok. Dus tijdens 2 min. ritje was best ok, hij stelde zich voor en vroeg mijn naam en wat mijn afkomst waren, ja gewoon vriendelijke gesprek maar goed, ik was wel op me hoede, dus ik bleef wel vriendelijk en niet zo angstig ahhaha.. dus bij de volgende halte stapte ik uit en bedankt die meneer gewoon vriendelijk. Ja het was heel heel aparte voor mij, serieus heel apart. het was een moment opname. Ja ik noem het maar moment opname dag!!! Maar goed, ik stapte uit met opgeluchte gevoel dat er niets aan de hand was. En ik wilde oversteken en drukte op de knop en toen zag ik dat de bus stopte voor het stoplicht en mijn stoplicht stond op groen en toch had ik vermoeden dat ik even naar links moest kijken en ja hoor, 1 of ander lul die reed gewoon door en ik was net op tijd gestopt met lopen en die chauffeur die keek ook zo van'...wow.. Blijkbaar heb ik echt een ENGEL op mijn schouders zitten, ik voel ze altijd eigenlijk, (dus inprincipe moet ik gewoon auto rijden) maar goed, ik was weer opgelucht en dacht echt wow.. okay.. adem in adem uit.. volgende stoplicht was wel groen en liep gewoon door, en toen stond ik bij de bushalte en ik ken natuurlijk niet alle bussen waar die allemaal naar toe reed, ik zag een bus aankomen maar blijkbaar heb ik het niet goed gezien en ineens sprak ik spontaan met een ouwe kerel die ook zat te wachten op een bus maar goed, en toen ontstond ineens een gesprek van hier tot tokio, heel vriendelijke meneer! Hij legde mij uit hoe al die bussen rijden en waar die naar toe reden, heel vriendelijk!!! En toen kwam de bus en ik bedankte hem vriendelijk. Het was echt een vriendelijke dank, zo snap ik dus hoe jij begint met je dag. Begin je dag met iets goeds, ontvang je ook iets goeds terug. Bizar maar het is wel zo!

Net telefonisch contact en heb ik morgen weer een afspraak. Dus ik laat het even hierbij want ik wil me niet weer over to much enthousiasme toe laten. Dus ik wacht ff af en zodra ik iets meer weet dan, laat ik het weten!

Aangezien ik al eerder zei, ik ga het druk krijgen, nou, echt waar, het gevoel is zo sterk aanwezig. Dus ik ga even mezelf optutten en naar buiten want de zon schijnt heerlijk en ik moet er van nemen!!!

Dus lieve mensen, fijne dag en ik doe me best!

Liefs!