soms

heb je van die gedachten waar je aan doen twijfelen aan dingen in het leven. Klopt het wel wat ik aan het doen ben? Ben ik bewust ermee bezig of onbewust of loop ik nog steeds met me paardenkleppen? Soms kan je die gedachten niet negeren of die gevoelens niet langer verstoppen. Soms wil je gewoon eens goed de waarheid zeggen en werkelijk zeggen wat je voelt, maar dan vraag je bij jezelf af, ben ik dan al wel altijd eerlijk geweest? Naar wie dan ook? Of lieg tegen mezelf? Soms kan er iets dwars zitten in je hoofd, dat je dan denkt 'laat maar, je verandert er niets mee, laat maar gaan'... of heb je meer de neiging juist toch moeten zeggen wat je denkt? Ik weet niet, ik wil het liefst en altijd het dichtst bij mezelf blijven, ongeacht met wie ik ben en waar ik ben. Je hoeft niet altijd aan je omgeving te passen, je kan wel rekening mee houden met bepaalde karaktereigenschappen maar waarom zou je het altijd doen? Dat is hetzelfde met auto rijden, als je constant denkt dat jij rekening mee moet houden hoe die autobestuurders rijden, zij moeten ook rekening mee houden met jou. Zo zou ik moeten denken. Ik word er soms zo gek en ziekelijk van mezelf, ik wil loskomen van die angst. Die angst kleiner maken en meer vertrouwen kweken. Maar goed, waar ik aan zat te denken, ik heb het idee dat mijn vriend zeer moeite heeft met mijn kind. Hij kent 'm pas toen die 6 jaar was en ja hij heeft zelf ook een dochter die ik wel als mijn 'kind' beschouwt. Mijn kind heeft soms ook moeite mee, qua omgang, mijn vriend is namelijk niet zo open-up man. Het is gevoelsmatig hoe het loopt. Maar ik verwacht van hem wel een volwassen man die gewoon normaal kan doen tegenover mijn kind. Hij kan er niet mee omgaan, het is omdat ja ik heb soms lastige momenten en soms denk ik, 'ik kan beter alleen gaan wonen'... Ik wil niet dat mijn kind ongewenst voelt. Ik kan daar wel normaal mee omgaan met zijn kind, die ook niet altijd leuk is, maar het blijft een kind, een fase, ontwikkelingen die we allemaal al hebben mee gemaakt en zij weten het niet beter. Maar je kan als voorbeeld volwassen daar goed mee omgaan, ofniet? Ik vind het soms lastig, ik praat er wel over maar het blijft in een herhaling proces. Ik zie aan me vriend- z'n ogen dat die toch zeer moeite mee heeft. Het blijft tenslotte mijn kind voor altijd, ongeacht wat. Soms denk ik wel eens aan dingen, dingen die hij zelf wilt opbouwen qua muzikaal en ontwikkelingen van zichzelf, die beter alleen op zichzelf kan wonen, zonder mij erbij. Ik heb er soms moeite mee met z'n gedrag en houding, het komt egoïstisch over maar ik weet waar ik aan ben begonnen en als het niet te veranderen is, dan moet ik het accepteren maar dan verander ik dingen voor mezelf. En zie ik daarna wel wat er uitkomt. Ik hou ontzettend van hem maar wil dat we beide gelukkig zijn met dingen wat we doen. Ik ben al ruim 4 maanden werkloos, het liefst had ik allang een baan gehad, dan heb ik mijn gevoel van vrijheid terug. Maar helaas tot nu toe, ik blijf mij best doen en hopend en wens heel hard dat ik snel weer aan de slag kan. Die vertrouwen heb ik gelukkig wel dat het goed komt. Ik wil van niemand afhankelijk zijn, dat vind ik zo vreselijk! Ik hou mijn eigen geld beheren en doen wat ik wil, maar goed, het is nog maar voor eventjes, straks moet ik alweer aan de slag.

Vandaag heb ik goede kennismakingsgesprek gehad met mijn werkcoach, aardig man, luistert aandacht, maar ik denk dat hij z'n werk dagelijks zo doet, en soms hang je er beetje bij, maar hij ziet het aan me dat ik me zeer me best doe en niet lui ben, ik weet hoop meer dan hij denkt. Ik was gewoon mezelf, het was aardig. En toen kreeg ik een mail van een vrouw, waar ik vorige week, mijn cv had geleverd een mail. Nou het is parttime uur maar toch iets, ik kan niet langer stil zitten, dan heb ik maar voor paar dagen, beter iets dan niets. Voorlopig hou ik mezelf bezig met het blogs lezen van de beauty's en youtube vlogs, mails, vacaturen en de rest van de schoonmaak en ja.. rondhangen in huis. Maar goed, voor dit is het genoeg en ik hoop straks wat leukere nieuws of diary.

Nou fijne dag! wie het ook leest (niemand hahaha)

Liefs!