About me

Mijn foto
Simpel mens, maar met 'complicated' mind.

vrijdag 28 maart 2014

Typische momenten



wat je niet verwacht! Altijd.... maar ik wil eigenlijk nog niets concreet zeggen wat, want het is nog niet helemaal rond. Ik had mijn kleine twijfels (alweer) of ik er zelf klaar voor ben, maar zoals ik al toen schreef, dat je soms ervoor moet gaan en uit je comfort zone moet stappen en je grenzen gaan verleggen en niet bang zijn dat je denkt dat je je geborgenheid gaat verliezen. Misschien heb ik een soort van verlatingsangst, maar ook weer niet. Ik vind het juist leuk om lekker bezig te zijn en dingen te doen, maar als je aanbieding krijgt, dat je bijna niet meer kan weigeren, is het soms lastig of je het moeite waard vindt om te doen, mede omdat het misschien best ver is om te reizen met de trein en ook omdat je weer vanaf het begin opnieuw moet gaan leren hoe je het moet gaan presenteren.

Maar elke bedrijf werkt natuurlijk anders. Wat ik afgelopen 5 jaar heb gedaan, is bijna niets te vergelijken met deze nieuwe werkervaringen. Ik zal zeker genoeg fouten maken en het is best spannend, maar ik blijf twijfelen. Misschien moet ik echt gewoon ervaren dat ik gewoon die kans moet grijpen en ervoor gaan en het is niet zo heavy functie dat je meteen in de diepte wordt gegooid maar aangezien mijn werkervaringen wordt er toch bepaalde verwachtingen verwacht.



En wat gebeurt er, als je ineens hebt besloten, toch wel te doen? Dan krijg je ineens een mail van een ander of ik die spoedig wil bellen. Ook dat twijfel ik zelf. Ten eerst had ik mijn informatie plus de intake formulier al verstuurd, zo snel mogelijk en het is nu een week later en nu pas heeft ze gereageerd. Hoe zou ik moeten reageren? Omdat ik zelf nog beetje twijfel bij die ene, dacht ik misschien kan ik nog een kans maken op iets anders, iets beters? Maar ben ik dan niet te gierig bezig? En al die moeite dat die persoon mij zo graag wilt hebben voor haar bedrijf, ja, dan is het bijna niet te weigeren, het heeft me 3 weken lang met moeite gekost om toch door te komen. Maar alsnog blijf ik aan mezelf twijfelen.

Maar bij die andere is een echt leidinggevende functie die dichtbij huis te doen is, maar als je kijkt naar functie als leidinggevende komt er natuurlijk meer bij kijken. Misschien verdien ik ietsje meer maar dan wordt er wel veel meer van mij verwacht. En ja ik heb 4 weken geleden op die functie gereageerd, maar tot vandaag ontvang ik die mail. Maar wat zou jij doen?



Ik ben ruim 6 maanden werkzoekende en bij elke kans moet je grijpen, hoe dan ook. Ik bedoel, bedrijven doen dat namelijk ook, die kiest natuurlijk de eerste de beste uit en ja klaar is kees! Maar wat zou jij doen met mijn situatie? Bij die ene waarvan ik zeker weet dat het goed gaat komen, moet ik ervoor over hebben om te gaan reizen maar ik weet wel dat er meer is in dat bedrijf, ik kan zeker doorgroeien. En die andere had mij misschien eerder moeten benaderen met beantwoorden en sneller met de aanbieding komen, waarvan ik eventueel kan overwegen. Maar ik weet natuurlijk niet wat voor bedrijf dat is, dat is beetje nadelig met de diverse recruitment.

Maar goed, zoals ik het nu bekijk, heb ik denk ik meer voordelen aan bij de eerste keuze, het kan in de korte periode anders lopen en ja ik moet gewoon ervoor gaan. Volgende week is het pas concreet en daarom kan ik nu nog niet enthousiasme over zijn, al had ik moeten wachten met het afzeggen bij uwv maar ik weet zeker dat de deal gewoon door gaat, want als het doorgaat, ga ik weer samen werken met mijn ex boss.

Maar goed, zo zie je maar weer, als je eenmaal bepaalde dingen los laat en niet te veel mee bezig houdt, komt het juist naar je toe. Dus als ik naar me gevoel moet luisteren en mijn verstand die eens een keer samen in 1 zijn en een keer gelijkmatig hetzelfde gevoel geven, moet ik ervoor gaan. Want ik weet dat ik bij haar zoveel kan leren en zoveel meer kan bereiken. En bij die ene is het afwachten wat voor bedrijf het gaat worden en misschien moet ik nog wel meer inleveren dan ik denk.



Gek he, hoe dingen lopen. Maar wat ik toen vroeg aan het Universum, heb ik gekregen wat ik wil, al is het nog maar 90% zeker, die 10% is volgende week. Wat moet je nog meer hebben? Ik ga ervoor en ik kijk wel hoe het loopt, ik heb nu tenminste iets en zij wilt graag met mij samen werken, niets is fijner om te weten dat iemand heel goed weet wat jouw capaciteiten zijn. En met die capaciteiten wilt ze meer gaan bereiken voor het bedrijf. En daarna bouw je het op. Misschien ontdek ik nog meer van mijn verborgen talenten die ik nog niet weet.

En dat is weer typisch weegschaal! Soms is het niet fijn om een weegschaal te zijn, die overweegt met alles. ja / nee, zwart / wit, misschien wel /misschien niet..

Maar goed, de zon schijnt, ik merk nu dat ik hoe langer ik hierover schrijf hoe zekerder ik me voel om toch voor die ene te gaan. Het voelt goed. Ik moet stoppen met moeilijk doen en je moet eenmaal extra moeite doen om toch dingen te willen bereiken en ik denk dat ik me toch wel thuis ga voelen waar ik kom te werken. Werken voor een baas die je zeker veel stimuleert, motiveert en gewaardeerd wordt en je kan jezelf gewoon zijn! Met mijn lange zwarte haren, tattoo's, me piercing, me uiterlijk, ik hoef me totaal niet aan te passen. Ik denk ook, mocht ik het leuker gaan vinden, dan kost het reizen me minder moeite.

Ik hou jullie op de hoogte...volgende week is het finale!

Liefs!



btw hele weekend schijnt de zon, ik ga er VOLOP van genieten!!! Fijn weekend!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

wees niet bang om een reactie of een bericht achter te laten, ik zal je niet bijten en wie weet kunnen we van elkaar iets leren. Fijne leesvoer!