Happy Mothers Day...

Voor mij is elke dag moederdag! Of elke dag valentine's dag, het is leuk allemaal commercieel marketing kapitalisme vergroting in verhouding van goedmakende kadootjes te kopen. Anyway, het is nodig voor sommige die wel eens zijn moeder vergeet. Of z'n vader vergeet, daarvoor is het een beetje om je te herinneren en te waarderen met wat je hebt. Zonder je ouders, ongeacht wat er ook was gebeurd in het verleden, jij bent op dat moment geboren met een reden. Een goede reden, zoals je nu mijn blog zitten lezen, heeft alles een reden.

Ieder kind is niet zomaar geboren en gekomen. Het klinkt zweverig, maar in onze kinderlijke geestelijk DAARBOVEN kiezen we eigenlijk onze ouders uit, met een reden, of zonder reden of je verdient gewoon een goeie ouders, omdat je je vorige KARMA goed heeft afgemaakt of je bent gekomen met een bepaalde boodschap.

Maar goed, vandaag is het Moederdag, laat we over onze moeder hebben. Niemand is perfect. Vanaf het moment dat jij geboren werd, is het nog helemaal nieuw of je bent als 2e geboren, ook goed, het blijft toch altijd nieuw en verrassend voor de beide ouders. Al is je eerste kind anders dan de 2e kind, omdat je het al kent en alles gaat makkelijk. Maar als eerste kind werd geboren, is alles zoekende, beetje bangerig, beetje angstig, als ouders zijnde wil je alles meteen goed doen, je kind niets tekort komen, alles willen geven en verwarmen naar alles wat jij nodig hebt. Maar je hebt ook ouders, die helemaal geen bedoeling heeft om een kind te krijgen, maar toch was jij gekomen.

In het begin zullen ze wel denken, goh, wat moet ik hier nou mee. Maar altijd, zodra een baby geboren geboren, dan is het heel ander nieuw wereld en willen ze je niet meer kwijt. Maar je hebt ook ouders, die tijdens je moeders zwangerschap uit elkaar zijn gegaan, omdat ze op dat moment niet even aan kunnen of er zijn omstandigheden gebeurd, waar ze geen controle over hebben, maar als jij geboren werd, kan er iets magisch gebeuren, dat je ouders weer terug bij elkaar komen.

Je hebt ook ouders die van elkaar scheiden nadat een kind nog niet eens een jaar is, omdat 1 van hen, het misschien niet aankunnen of te egoïstisch was, ondanks alles, je kan het gevoel niet forceren. Als het niet werk, werkt het niet. En het is helemaal niet gezond voor een kind als beide ouders op zijn/haar jonge leeftijd zoveel ruzie mee moet maken en overal spanning moet voelen. Een kind voelt alles, al kunnen ze niet praten, ze zien en voelen alles. Soms als ze wat ouder zijn, dan herinnert ze zich nog wel wat dingen, maar beetje vaag, en je kan als ouders zijnde wel negeren, maar toch hebben ze het gezien en gevoeld.

Waarom ik hierover begin, is dat tegenwoordig, de kinderen als ik nu voorbeeld de 3e generatie van zegt maar, het allemaal maar vanzelfsprekend vinden, maar zeker zeer zeker ook de 4e generatie vinden het vanzelf sprekend dat alles maar vanzelf gaat. Het hangt natuurlijk af van je opvoeding. Ieder opvoeding is anders, want je ouders werden ook anders opgevoed dan een ander ieder kind. Je kan ze niet altijd verwijten of de schuld geven, dat je niet goed werd opgevoed, ook je ouders en je voorouders wisten het ook niet beter.

Maar naarmate er steeds meer technologie is bijgekomen, worden de real-face-contact steeds minder. Het is allemaal technisch bespreekbaar. We zijn met z'n allen gedigitaliseerd. Dus de contacten worden dan steeds minder, of als je ergens in het buitenland woont, dan spreek je elkaar wat meer, dan dat je zo vlakbij elkaar woont. Heel apart, anyway, maar zo zijn er dingen, waardoor je eigenlijk niet kan beoordelen, en niet altijd maar kan aannemen dat het zo is.

Jouw ouders en onze ouders doen hun best, op een manier wat ze kunnen. Vooral jouw moeder, vanaf het moment dat je als klein zaadje mag uit komen in haar buik, je volledig laten groeien en ontwikkelen in haar buik, 9 maanden lang heeft geleden met plezier, liefde, zorg en pijn. Niets ging vanzelf. Ze moest ook goed voor haar zelf zorgen en ze zorg tegelijkertijd ook voor jou. Jou uit laten komen in een wereld met dingen, waar je soms geen controle over hebt, is best een eng idee voor een moederschap.

Hoe kan ik mijn kind beschermen tegen die narigheid in deze wereld of hoe kan ik dit financieel zorgen dat hij/zij niets tekort komt, hoe ga ik mijn kind liefde geven, hoe kan ik weten, wat mijn kindje nodig heeft, hoe moet ik voelen wat mijn kindje nodig heeft, hoe ga ik dit allemaal in mijn eentje doen, wat gebeurt er dan als ik ziek ben en ga zo maar door. Al die zorg gedachten in hun spelen al een tijdje, maar zodra jij was geboren, kreeg ze vanzelf wel een boodschappen mee. Ieder gaf tips, advies, of gewoon naar je gevoel luisteren, gewoon aanvoelen, gewoon zelf meemaken.

Weet je het is best eng als moederzijden, helemaal voor de eerste keer. Wat daarna komt, blijft ook bijzonder, maar dan gaat het wat makkelijker maar zo ook makkelijker voor jou gemaakt. Ik bedoel, als jij als 2e of 3e kind werd geboren, wist al meteen voordat jij gaat huilen, wat je nodig hebt. En zo is dat nu nog steeds. Al ben je voorbij de 30ste of 25ste of 40ste, een moeder weet altijd wat jij nodig hebt. Al is het alleen maar een luister oor, haar armen om je heen, haar advies, haar tranen, haar medeleven, haar betrokkenheid, doet je al heel veel.

Vaak vergeet je zulke dingen gauw, omdat jij het VANZELFSPREKEND vindt, maar probeer es in te plaatsen hoe zij in het begin voelde. Dus denk niet alleen aan je moeder wanneer jij SLECHT moment hebt of tijd hebt, maar denk ook aan je moeder wanneer jij ook GELUKKIG bent, want voor haar is dat een GIFT, een dankbaarheid, dat met haar kind goed gaat. En dat haar kind gelukkig is, en dat ze gevoel heeft dat ze toch iets GOEDS heeft gedaan. Al is het maar dat je lacht of dat je blij bent of dat je van haar eten houdt, is al ruim en meer dan voldoende! Echte liefde kost geen geld! Het is meer waardevol dan alles! Het is een oneindig bron van liefde.

Jij als volwassene vrouw of man, waardeer jezelf ook zoals je bent, je bent zoals je bent, als je niet tevreden bent, verander dan voor jezelf. Maar vergeet niet waar je vandaan komt. Al heb je misschien niet de ideale gezinssituatie meegemaakt (ik ook niet), het is verleden tijd, als jij er klaar mee bent, door omstandigheden is het ook goed juist om NU los te laten en verder te gaan met je leven. Verwijt het verleden niet meer, besteed NU hier met je leven, wat jou gelukkig maakt. En geniet van je leven.

En voor sommige die nog steeds denken dat ze alles maar kan roepen wat ze willen bij de moeder, op een dag is ze er niet meer, wat dan? Hoe ga jij het redden zonder je moeder? Je moeder wilt van alle zekerheid ook weten dat jij het gaat redden. Als jij nu nog steeds als een peuter om alles vraagt naar je moeder, verwijt je moeder dat automatisch naar haarzelf. Ze zou wel denken, wat ze verkeerds heeft gedaan of denken dat ze misschien meer hadden moeten doen, terwijl ze al zoveel met alle macht en kracht jou goed proberen op te voeden. Dus wees op tijd wakker, en waardeer je moeder nu het nog kan, doen! Ook jij zult zonder je moeder kunnen. Op een dag, de cirkel van het leven, is het voorbij, de geest van jouw moeder leeft altijd voort in jouw hart. Dus wees trots en doe wat met je leven en maak je moeder en jezelf trots!

Dus ik wens je een THINKFULL MOTHERSDAY en waardeer jezelf zoals je bent, dat kaatst weer terug naar jouw moeder, die zeer en zeer trots is op jou! Zegt, dank je wel mam, voor alles, ik hou van jou! Meer willen de moeders niet horen. En natuurlijk zorg goed voor je gezondheid!

Fijne dag vandaag! Al is het windy, coldy, rainy, make it happen!

Liefs Ik doe me best!