Soms moet je keuze gaan maken...

in je leven. Ik wil niet ondankbaar overkomen en ik weet ook, dat ik een tijdje in een lastige periode heb gezeten, dat ik zo graag weer aan de bak wou komen en weer in contact met mensen wilde komen en gewoon lekker me centjes wil gaan verdienen en gewoon mijn ding kan doen. Mijn onafhankelijkheid weer oppakken en verder ontwikkelen.

Dat waren die dingen die ik gemist had in die periode, maar nu mis ik mijn eigen vaste routine die ik voor mezelf dagelijks mee bezig hield. En ik had me zeker vermaakt, al zat ik wel wat krapjes, maar ik had wel plezier opgegeven moment. En juist dat ene moment, dat je losliet, kwam het naar me toe. Eigenlijk begin ik misschien beetje te beseffen dat ik spijt begin te krijgen en dat ik toch uit nood maar ja heb gezegd. Eigenlijk was ik voorstander van nee. De enige reden, dat het mij echt aan stoorde was het reizen. Een uur reizen daarvoor en met minder salaris wat ik voorheen verdien en functie stap terug, ja, ik heb het gewoon aangenomen, want voor hetzelfde geldt, zit ik nu nog steeds thuis.

Maar goed, ik probeer ook voor mezelf gewoon te denken, dat ik blij moet zijn met dat ik werk heb. En ja er zijn zoveel mensen die echt voor hun baan echt moet reizen, anders kan je niet rondkomen en tegenwoordig heb je niet de alle luxe om te kiezen wat je graag zou willen. Maar ik ben echt een kip dat van bepaalde structuur houd en ik hoef niet meer zo'n 'hardcore' carrière op te pakken en het is maar werk, maar niet mijn passie. Dit werk dat ik nu toe, voegt weinig toe aan mij, wat ik leuk vind. Het is maar werk, dat ik al ken en ik word helemaal niet uitgedaagd. Ik weet zeker wat ik wil en ik ben echt iemand die altijd graag het beste wil doen en dingen doen waar ik goed in ben en that's it.

Als ik eenmaal op me werk ben, geef ik me helemaal voor, maar als ik klaar ben met werk, ga ik niets meer doen. Morgen weer een dag. En ja, als mijn werktijd klaar is, dan ga ik graag naar huis. Mijn eigen andere dingen doen. Zoals nu, het bloggen, het schrijven. Ik zit er zelfs aan te denken om misschien een studie of een cursus schrijven bij te nemen. Ik wil goed zijn in schrijven. Ik hou van lezen en schrijven, tja, en daarom blog ik nu ook, puur om mezelf erop te wijzen, dat het beter kan.

Er gaat van alles door me hoofd heen, maar ik wil iets doen wat goed is voor mijn leven, in balans te houden. En me niet bezig houden met het werk, dat ik eigenlijk niet meer leuk vind. Maar er moet wel rekening betaald worden en er moeten ook gegeten worden. Dus ja, ik zou toch moeten doorzetten en volhouden tot ik wat ik beters heb gevonden en daarmee kan leven.

Ik wil het liefst gewoon lekker dichtbij huis werken, zorgeloos en stressloos naar huis en werk gaan en voor mij zelf iets gaan ondernemen, in iets waar ik goed in ben. Ik heb vandaag een dame geholpen met mijn eerlijke, oprechte advies over haar kledingstijl. Ze heeft kledingstukken meegenomen en ik heb echt enorm plezier van gehad. Al heb ik er geen studie voor gedaan, maar ik zit al jaren in de retail en fashion wereld en zelf volg ik ook een beetje de trends. Maar behalve de trends volgen, kijk ik ook echt naar mensen toe en probeer ze op de juiste manier te helpen met mijn advies.

Ik forceer niets, ik doe alles natuurlijk mogelijk en praktische tips en advies. Het zit in mij, misschien moet ik mezelf gewoon eens een keer ergens proberen contact op te nemen met een styling buro's ofzo iets. Dat zou heel leuk zijn. Ook in die wereld is best beperkt en je moet nodige mensen kennen in je netwerk. Of ik kan iets voor mezelf doen, om gewoon in mijn vrije tijd - hobby tijd andere meiden / dames / vrouwen te gaan helpen met hun kledingkast.

Ik wil geen Danie Bles of Dyanne Beekman zijn, alhoewel ze super stylisten zijn, maar gewoon op mijn manier. Niet iedereen heeft de juiste budget om daaraan uit te geven. Ze hoeven alleen misschien de onkosten te vergoeden en geef ik gratis styling advies mee en mocht het goed gaan, dat er steeds meer 'klanten' bij krijgen en kan ik misschien daar iets mee doen voor mezelf. Het is wel iets wat ik leuk vind om te doen. Mensen oprecht helpen, maar dan iets met de mode.

Maar goed, ik moet ook leren om niet steeds af te dwalen naar verschillende onderwerpen. Ik wil eigenlijk hiermee zeggen, dat ik toch niet gelukkig ben, met wat ik nu doe. Het betaalt mijn rekening en eten en andere dingen die ik nodig heb en misschien heb ik dit baan wel nodig om mezelf naar iets anders te gaan ontwikkelen. En wie weet nog meer, maar ik denk niet en ik geloof ook niet dat dit de enige baan is. Er komt zoveel meer en ik geloof echter dat het nog steeds iets beters komt voor mij.

Een werkgever met een hart op de juiste plaatst, dichtbij huis werken en normale werktijden en dat ik beter me kan focussen op leuke dingen. En op die manier mijn leven in balans kan houden. Ik wil alleen maar leuke dingen doen in mijn leven. Dat verdien ik gewoon. En weten wat ik wil en met liefde ervoor gaan. Wie wilt dan nou niet! Dat is pas rijkdom. Doe wat je leuk vindt en je hoeft nooit meer te werken!

Dus bij deze! Liefs! En ik doe mijn best!

Fijne dag vandaag!

Oh, als je ergens opnieuw mee beginnen, begin dan met dankbaarheid! De rest komt goed!